Veel sterkte Niko. We're all behind you, come back stronger!#krcgenkhttp://fb.me/5H5Ujwo8T
Sidebar
hellasfm
Σημ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια μιας πτήσης προς Αθήνα ανήμερα των Χριστουγέννων.
Να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις το καινούριο, να γεύεσαι το διαφορετικό, να παρατηρείς τον κόσμο, να υιοθετείς ότι σου ταιριάζει, να ανοίγεις και να ανοίγεσαι.
Αυτό πάντα ήθελα να κάνω. Να ταξιδεύω.
Το παιδί και το σκυλί σου όπως το μάθεις: Ταξίδευα αγόγγυστα από 20 ημερών. Όπου γης και πατρίς…
THΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ
Και από τότε πάντα παρατηρώ τους ανθρώπους που ταξιδεύουν. Σε αεροδρόμια, σε λιμάνια, σε σταθμούς λεωφορείων και τρένων, στις εθνικές οδούς, όλοι θέλουν να φτάσουν κάπου. Σε αυτό το “κάπου”που κρύβονται οι άνθρωποι της ζωής τους.
Γιατί υπάρχουν ταξίδια που κάνεις για να βουτηχτείς στο άγνωστο και να μαγευτείς και αυτά τα άλλα, που πηγαίνεις στο γνώριμο, που πηγαίνεις σπίτι…
Η κινητήριος δύναμη είναι η αγάπη. Γιατί κάποιον αγαπούν. Γιατί κάποιος τους λείπει.
Για να κάνουν το μακριά κοντά.
Για να εκμηδενίσουν την απόσταση.
Γιατί τελικά το μακριά και το κοντά είναι έννοιες πολύ σχετικές…
Και επαναλαμβάνω και εγώ πιστά, αλάνθαστα, αυτό το ίδιο μοτίβο…
……………………………………………………………………….
Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν μάλλον διαφορετικά. Δεν υπήρχαν εξωτικοί προορισμοί, ούτε τους θέλαμε. Ούτε χιονοδρομικά θέρετρα, ούτε ρεβεγιόν σε νυχτερινά κέντρα. Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν φτιαγμένα από «σπίτι», από ζεστά, φρεσκοφουρνισμένα σπιτίσια υλικά.
Του Αγίου Νικολάου στολίζαμε το δέντρο με τις ίδιες μπάλες που είχαμε και από τις προηγούμενες χρονιές.
Συνήθως Χριστούγεννα κάναμε στο Χωριό και Πρωτοχρονιά στη γιαγιά και στον παππού στη Θεσσαλονίκη.
Φτάναμε στην Αμυγδαλή πάντα βράδυ. Πολύ αργά. Η γιαγιά έκανε το σταυρό της και έκλαιγε. «Καλωσήρθατε αγάπη μου»…
Έκλαιγε όταν φτάναμε. Έκλαιγε όταν φεύγαμε.
Γιατί κλαίς γιαγιά; Κλαίω αγάπη μου από χαρά.
Με τα χρόνια κατάλαβα ότι οι άνθρωποι δεν κλαίνε μόνο από στεναχώρια κλαίνε και από χαρά, από ανείπωτη χαρά. Και πως τα ωραιότερα δάκρυα στη ζωή μου ήταν από χαρά τεραστίων διαστάσεων…
Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να ξυπνήσει όλο το σπίτι. Όλοι μπαμπάλιζαν (φλυαρούσαν) ακατάπαυστα…
Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να βάλουμε κάτι στο στόμα μας. Εγώ κοιμόμουνα μαζί με τη γιαγιά στο κρεβάτι και χωνόμουνα κάτω από την ασήκωτη και βαριά βελέντζα που μ’ έτρωγε και μ’ έγδερνε ενώ άνοιγα την πόρτα από το δωμάτιο των μωρών για να δω τα μικρά ξαδέρφια μου ακόμα και μέσα στο σκοτάδι.
Το σπίτι ήταν σε ετοιμασίες. Αν είχε φωνή θα φώναζε: Δεν προλαβαίνω.
Όλοι ήταν σε μια δαρκή κίνηση και οι γυναίκες του σπιτιού ήταν σε πανικό ενώ έλεγαν πως «το φαγητό δε θα βγει σήμερα» και πως «πάλι αργήσαμε»…
Γενική καθαριότητα, χλωρίνη παντού, οι κουρτίνες είχαν κατέβει, οι φρεσκοπλυμμένες φλοκάτες ανεμίζαν στο σύρμα, οι καρέκλες είχαν αναποδογυριστεί για να σκουπιστεί και να σφουγγαριστεί όλο το σπίτι.
Στο πλυσταριό (δεύτερη κουζίνα που γίνεται όλη η λάντζα και το μαγείρεμα, που το έχουν τα περισσότερα σπίτια σε χωριά) ήταν τοποθετημένα όλα τα λαχανικά και τα φρούτα αλλά και όλα τα υλικά.Η γιαγιά ζύμωνε σκυμμένη ψωμί και πίτες οι οποίες έμπαιναν στο χτιστό εξωτερικό φούρνο η μία μετά την άλλη. Σπανακοτυρόπιτα, γαλατόπιτα, ρυζόπιτα, κολοκυθόπιτα και κρεατόπιτα (αυτή ήταν η δική μας βασιλόπιτα στη Θεσσαλία).
Το σπίτι μύριζε βούτυρο, μέλι, κανέλα, πίτες κρέας, πατάτες λεμονάτες μαζί με καθαριότητα, μυρωδιά klinex, rol και θαλπωρή. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα θυμάμαι πάντα αυτή τη σπάνια μυρωδιά….
Αυτή η μυρωδιά είναι ακόμα ανακατεμμένη στη μνήμη μου με αυτή της σόμπας. Και αν δεν έχεις ζεσταθεί με σόμπα, η σόμπα δεν είναι παίξε-γέλασε, αποτελεί ολόκληρη επιστήμη. Αν πήγαινες πολύ κοντά καιγόσουν, αν καθόσουν μακριά πούντιαζες (κρύωνες). Υπήρχε μια συγκεκριμένη απόσταση που έπρεπε να κάθεσαι για να αντέχεις..
Να’ ναι τα σώματα κοντά, τόσο-όσο, και οι ψυχές να γίνονται ένα…
Τα παιδιά είχαμε άλλες προτεραιότητες. Ετοιμαζόμασταν για τα κάλαντα… Και ναι! Τα κάλαντα δεν ήταν απλή υπόθεση, ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Κάναμε πρόβα ώστε να είμαστε συγχρονισμένοι, φοράγαμε τα καλά μας, και τα κορίτσια κάναμε πλεξούδες τα μαλλιά μας.Από βραδύς, καταστρώναμε πλάνο, από ποια σπίτια θα αρχίσουμε, ξέραμε ποιοι είναι οι κουβαρντάδες του χωριού και ξεκινούσαμε από πολύ νωρίς για να μην μας προλάβουν οι άλλοι.
Και ξεκινούσαμε. Πηγαίναμε από σπίτι σε σπίτι με τα τριγωνάκια μας… Μας άνοιγαν όλοι την πόρτα και αρχίζαμε το «Καλην εσπέραν άρχοντες»…
Αφού είχαμε γυρίσει όλο το χωριό, τρέχαμε βολίδα στο σπίτι για να μετρήσουμε τα γλυκά, τα μελομακάρονα, τα 10ρικα που μας είχαν δώσει και τα μοιράζαμε όλα με απόλυτη δικαιοσύνη.Στο τέλος λέγαμε τα κάλαντα στον παππού το Μήτσο, ο οποίος ήθελε να το ακούσει ολόκληρα και συγκινημένος μας έδινε φιλί και χαρτζιλίκι για το «καλό» ενώ μας έλεγε: «Μακάρι να σας καμαρώσω και του χρόνου… «
Και οι αναμνήσεις της εκκλησίας και της θείας κοινωνίας ανακατεύονται στο μυαλό μου μαζί με τα μελομακάρονα που κλέβαμε από το σαλόνι το «καλό».Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, το πώς απλώναμε πιο αραιά τα γλυκά στις πιατέλες, για να μην φαίνονται κουτσουρεμένα, φαγωμένα και λιγότερα…
………………………………………………………..
Πάντα θα ξέρω απ’ έξω και ανακατωτά τη διαδρομή Αμυγδαλή- Θεσσαλονίκη. Τον Όλυμπο, τον Κίσσαβο, τα Τέμπη, τον Πλαταμώνα, το Λιτόχωρο…Μέχρι να φτάσουμε στην Παπαρηγοπούλου, στο Βαρδάρη δίπλα στην εκκλησία των 12 Αποστόλων.
Η γιαγιά με τον παππού μένανε στον 5ο όροφο. Εγώ έτρεχα να χτυπήσω το κουδούνι και να πατήσω το κουμπί του ασανσέρ. Χωνόμουνα στην αγκαλιά τους και βιαζόμουνα να δω το δέντρο…
Η γιαγιά είχε πάντα 2 γυάλες. Μία με τα σοκολατάκια ΙΟΝ noisette με το ΟΛΟΚΛΗΡΟ φουντούκι και άλλη μία με καραμέλες o-mamy ΙΟΝ. Άνοιγα τη γυάλα, όσο οι μεγάλοι ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους και έπαιρνα 2-3 σοκολατάκια βάζοντάς τα λαίμαργα στην τσέπη μου.
Με τον παππού πηγαίναμε κατευθείαν στο Βαρδάρη και ψωνίζαμε. Ήξερε όλους τους μανάβηδες, όλες τις τιμές και καταλήγαμε στον «Καταναλωτή» (μάρκετ της Θεσσαλονίκης) για να προμηθευτούμε τα υπόλοιπα. Εγώ κρατιόμουνα από το χέρι του και καμάρωνα σα γύφτικο σκεπάρνι που με σύστηνε παντού… Ήμουν η εγγονή του… Το χέρι του ήταν η ασφάλεια, το διαβατήριο, η σκάλα που ανέβαινα που με έκανε να νιώθω έτοιμη να κατακτήσω τον κόσμο…
Το απόγευμα, λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, η μαμά μου με έλουζε ενώ μου φορούσε το αγαπημένο μου φόρεμα, κόκκινο βελούδινο με λευκό γιακά και τα μαύρα λουστρινένια παπούτσια της Μούγερ… Φτιάχναμε τα μαλλιά μου σε γαλλική πλεξούδα και μου έλεγε στο αυτί:
«Θα είσαι τύπος και υπογραμμός.»
Δεν ήξερα τι ήταν ο «τύπος» ούτε ο «υπογραμμός» αλλά η φωνή της είχε μια σταθερότητα που καταλάβαινες ότι δεν αστειεύεται. Και συνέχιζε:
«Πρώτα θα φάνε οι φιλοξενούμενοι. Αν κάτι έχει τελειώσει, δεν ζητάμε από αυτό. Μην ξεχνάς. Λέμε πάντα «ευχαριστώ πολύ», «παρακαλώ» και δίνουμε ένα φιλί σε όλους. Έχεις καμιά απορία;»
Μου έδινε ένα φιλί, μου έκανε μια αγκαλιά και τη θυμάμαι να μου ψιθυρίζει «χρόνια πολλά μωρό μου».
Αλλά η Πρωτοχρονιά ήταν παιχνίδι της γιαγιάς Ευτυχίας. Πάντα καλοντυμένη, με κολόνια ΛΗΤΩ, με τα τακούνια της ακόμα και μέσα στο σπίτι, με βαμμένα τα νύχια της (ακόμα και εκείνα τα χρόνια) που εγώ τα παρατηρούσα θαμπωμένη… Δεν θα γνωρίσω ποτέ μεγαλύτερη femme fatale από εκείνη…
Η γιαγιά στη Θεσσαλονίκη είχε ένα ασημένιο δέντρο (εκκεντρική και πρωτοποριακή από τότε) το οποίο το τοποθετούσε πάνω στο πορτ μαντώ (άκουσον άκουσον, και από πίσω ήταν ο καθρέφτης γιατί ήθελε λέει να αντανκλάται η εικόνα του δέντρου) και ο παππούς είχε ένα εκατομμύριο λαμπάκια σε όλο το σπίτι που αναβόσβηναν και τρεμόπαιζαν.
Ήταν και εκείνος μαγεμένος από την κυριαρχία της. Γιατί η γιαγιά ήξερε να δίνει μεγαλοπρέπεια στο καθετί. Όλο το χρόνο σε έναν κουμπαρά μάζευε κέρματα και τα μύριζε ισόποσα στα εγγόνια που θα κερδίζαν το φλουρί της βασιλόπιτας.
Η δικια μας βασιλόπιτα έκρυβε μια ολόκληρη σκευωρία από πίσω. Είχε 6 φλουριά. Όσα και τα εγγόνια.
Μη ρωτήσεις το γιατί. Ούτε το πως.
Κανείς δεν ξέρει ούτε πως σημάδευε την πίτα.
Και πάντα έλεγε το ίδιο.«Πάλι κάποιο λάθος έγινε. Πάλι παραπάνω φλουριά. Και εμείς ανοίγαμε τον κουμπαρά και με τα λίγα μαθηματικά μας μετράγαμε τα 5δραχμα, τα 10αρικα, τα 20αρικα και ναι μία στο τόσο πέφταμε πάνω σε 100άρικα και τα μοιράζαμε ισόποσα στους νικητές!».
Παίζαμε μετά 21 και τη δύαρα την καλή. Με μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όποιο και αν έχω ρωτήσει δεν το ξέρει αυτό το παιχνίδι της δυάρας.Έχω καταλήξει ότι ήταν και αυτό τέχνασμα της γιαγιάς. Η μάνα μοιράζει ένα φύλλο στον καθένα και όποιος πετύχει το 2 το μπαστούνι είναι ο τυχερός της χρονιάς και κερδίζει…
Ουσιαστικά κανένα ενδιαφέρον σαν παιχνίδι αλλά η γιαγιά… Η υπέροχη femme fatale γιαγιά Ευτυχία δημιουργούσε ένα σασπενς, διαπερνούσε το γάργαρο γέλιο της τους τοίχους. Ζουσε την αγωνία του κάθε παίχτη και τους γκρέμιζε πάντα όλους με τη γοητεία τους.Τα κάλαντα έπρεπε να τα πούμε μικροί και μεγάλοι για να δώσει ο παππούς στον καθένα το δώρο του…
———————————————————————–
Δεν ξεχνούσαμε ποτέ να βάλουμε ένα ποτήρι γάλα και λίγα μπισκότα και μελοκαμάρονα κάτω από το δέντρο για τον Άγιο Βασίλη.
Και τον φανταζόμουνα στο έλκυθρο να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι.
«Παππού πού λες να είναι τώρα ο Άγιος Βασίλης; Λες να κρυώνει;»
«Όχι Ευτυχάκι, φοράει γούνα… Τώρα πρέπει να είναι στην Καλαμαριά. Μπορεί να είναι κιόλας στην Τούμπα και να κατευθύνεται προς την Άνω Πόλη»….
«Παππού λες να χαθεί;»
«Υπάρχει άνθρωπος αγάπη μου που να μην ξέρει το Βαρδάρη;»
Όχι παππού δεν υπάρχει κανείς. Όλοι τον ξέρουν το Βαρδάρη.
Όταν θα ξυπνήσω το πρωί. Ας μην έχει δώρα. Ας έχει εσάς.
Μάλλον πιο σωστά. Θα έχει μόνο εσάς…
Καλές γιορτές σε όλους…
Χρόνια πολλά Ελλάδα. Χρόνια πολλά στον κόσμο όλο…
«Αστείες» χαρακτήρισε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τις κατηγορίες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος το απόγευμα της Τρίτης δήλωσε ότι η Άγκυρα διαθέτει αποδείξεις πως η υπό τις ΗΠΑ διεθνής συμμαχία ενάντια στο ISIS, ενισχύει τρομοκράτες στη Συρία, μεταξύ άλλων το ίδιο το Ισλαμικό Κράτος, αλλά και τις κουρδικές δυνάμεις των Μονάδων Προστασίας του Λαού και του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης .
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ επέμεινε πως δεν υπάρχει καμία βάση για μια τέτοια κατηγορία. Πρόσθεσε επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν προμηθεύουν φορητά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας σε δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης.
Νωρίτερα, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θεωρεί «εχθρική ενέργεια», η οποία απειλεί την ασφάλεια των ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών και του στρατιωτικού προσωπικού, την απόφαση των ΗΠΑ να χαλαρώσουν τους περιορισμούς στην προμήθεια όπλων στους Σύρους αντάρτες.
Διαβάστε επίσης: Οργή στο Αφγανιστάν καθώς η πρώτη γυναίκα πιλότος ζήτησε άσυλο στις ΗΠΑ
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μυστήριο καλύπτει το θάνατο του επικεφαλής των ελεγκτών του ΝΑΤΟ που είχε εμπλακεί στην υπόθεση διερεύνησης στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το ISIS είχε χρηματοδοτηθεί από Δυτικές κυβερνήσεις με την υποστήριξη της Κλίντον!
Ο 62χρονος Yves Chandelon βρέθηκε δολοφονημένος στην πόλη Andenne του Βελγίου. Δίπλα του βρέθηκε ένα μη καταχωρημένο πυροβόλο όπλογεγονός που παραπέμπει σε απόπειρα αυτοκτονίας.
Ο ανώτατος αξιωματούχος εμπλεκόταν σε υπόθεση διερεύνησης των πηγών χρηματοδότησης των ισλαμοφασιστών μαχητών του ISIS, ενώ φέρεται να είχε αποκαλύψει υπόθεση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος στην οποία εμπλέκονται Δυτικές κυβερνήσεις υποστηριζόμενες από το δίκτυο της Κλίντον.
Επισήμως, όπως είναι φυσικό, ο θάνατος του αποδίδεται σε αυτοκτονία. Ωστόσο, η οικογένεια του κατήγγειλε στις αρχές ότι δεχόταν απειλητικά τηλεφωνήματα μια εβδομάδα πριν το θάνατό του, προτρέποντας της αρχές να ερευνήσει πιθανό ενδεχόμενο δολοφονίας.τε επίσης: Η Μαντόνα για τον Τζόρτζ Μάικλ: “Αντίο φίλε μου… Άλλος ένας μεγάλος καλλιτέχνης μας αφήνει”Την υπόθεση περιπλέκουν οι ισχυρισμοί της οικογένειας ότι το όπλο φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε από δεξιόχειρα, ενώ ο ίδιος ήταν αριστερόχειρας. Επίσης, πρόκειται για μη καταχωρημένο όπλο, παρόλο που ο ίδιος είχε τρεις ονομαστικές άδειες οπλοκατοχής στο όνομά του.
Επίσημα, κατείχε τη θέση του γενικού ελεγκτή στην Υπηρεσία Προμηθειών (NPSA) του ΝΑΤΟ που είχε υπό την επίβλεψή της τη χρηματοδότηση και τα logistics της Συμμαχίας με έδρα το Capellen του Λουξεμβούργου. Ήταν γνωστό όμως ότι είχε ενεργό συμμετοχή σε έρευνα που αφορούσε χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων και ξεπλύματος χρήματος μέσω του ISIS, ενώ φέρεται να διέθετε στοιχεία για εμπλοκή ονομάτων που σχετίζονται με το περιβάλλον της Κλίντον.
Διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας ο οποίος διαπρέπει στις ΗΠΑ παρουσίασε εκτενή ανάλυση για τον κίνδυνο που απειλεί την Ελλάδα για να εξαφανιστεί ως έθνος από την έλλειψη της αξιοκρατίας και την επιβολή (από ποιους άραγε!) της μετριοκρατίας.
Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «μόνο στους κορυφαίους επιστήμονες (εν ζωή ή όχι), το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%, που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό δεδομένου ότι οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτούς τους Έλληνες του 3%, μόλις ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι (86%) στο εξωτερικό».
Πρόκειται για μια συγκλονιστική καταμέτρηση που δείχνει ότι το καλύτερο ελληνικό δυναμικό διαρρέει στο εξωτερικό και προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ξένα συμφέροντα, και η πατριδα του δεν ωφελείται ουδέν από την ποιότητά του.
Ο κορυφαίος ερευνητής Γιάννης Ιωαννίδης, που είναι διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Πρόληψης Ασθενειών (Prevention Research Center) στο πανεπιστήμιο Stanford και ταυτόχρονα καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο ίδιο πανεπιστήμιο, δίνει τον προσωπικό και συνήθως μοναχικό του αγώνα υπέρ της αξιοκρατίας και εναντίον της μετριοκρατίας, η οποία -όπως υποστηρίζει- στην περίπτωση της Ελλάδας μπορεί να μας εξαφανίσει ως χώρα μέσα στα επόμενα 50 χρόνια.
Σε αυτόν ακριβώς τον αγώνα επικεντρώθηκε ο ίδιος κατά την ομιλία του με τίτλο:»Medocracy versus Meritocracy» στο TΕDx academy που έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής, και κατέγραψεη Βάσω Μιχοπούλου.
«Θεωρώ ότι είναι πολύ λίγες οι ευκαιρίες που σου δίνονται για να επικοινωνήσεις με το κοινό και στις μέρες μας δεν δίνεται καν η δυνατότητα να βγει στην επιφάνεια κάποια τέτοια τοποθέτηση για τη μετριοκρατία. Πιστεύω ότι o επιστήμονας έχει υποχρέωση να τοποθετηθεί δημόσια εναντίον της, γιατί έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει σωστή πληροφόρηση του κοινού.
Το να αφήσεις τον κόσμο στο σκοτάδι νομίζω ότι είναι πολύ απαισιόδοξο και ηττοπαθές. Τώρα κατά πόσο μπορεί κάποιος να τον αλλάξει με μια ομιλία 15 λεπτών δεν είμαι και πολύ βέβαιος.
Γιάννης Ιωαννίδης: «Μπορεί σε 50 χρόνια να μην υπάρχει η Ελλάδα ως χώρα»
Μπορεί όμως να ευαισθητοποιήσει κάποιους να ψάξουν κάτι περισσότερο ή να αμφισβητήσουν κάποια πράγματα που θεωρούν δεδομένα», λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, ο οποίος υποστηρίζει πως η μετριοκρατία μέσα σε μια κοινωνία επιφέρει ως φυσική εξέλιξη την καταστροφή.
Σύμφωνα με την άποψή του, οι ίδιοι οι μετριοκράτες επιζητούν κάποια στιγμή την καταστροφή, αφού γνωρίζουν μυχίως ότι, όντως στείροι ιδεών, δε μπορούν να κατακτήσουν μια θέση στην Ιστορία ως δημιουργοί και προσπαθούν να πάρουν μια θέση σε αυτήν τουλάχιστον ως καταστροφείς:
«Νομίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την λέμε και ας πληρώνουμε το τίμημα, την ποινή που επιφέρει η ομολογία της.
Όμως είμαστε επιστήμονες και στην επιστήμη δεν υπάρχει ολόκληρη ή μισή ή σχεδόν αλήθεια. Υπάρχει αλήθεια και μόνο αυτήν μπορεί κάποιος να κυνηγήσει και να υποστηρίξει. Το ίδιο ισχύει και για το κοινωνικό χώρο.
Το να μην λέμε την αλήθεια και να μην την υπερασπιζόμαστε μας έχει στοιχίσει ήδη ακριβά.
Μας έχει στοιχίσει ο συμβιβασμός, η συγκάλυψη, η παραδοχή κάποιων πραγμάτων τα οποία διστάζουμε να τα καταγγείλουμε δημόσια, αφού μέχρι τώρα δε βγήκε κανένας.
Αυτό που διδάσκει η επιστήμη είναι η παρρησία, το θάρρος, η ειλικρίνεια και η εντιμότητα που πρέπει να έχει κάποιος, πρώτα ως προς τον εαυτό του και δευτερευόντως ως προς τους άλλους.
Δεν έχεις ανοχή για ψέμα όταν ερευνάς την αλήθεια και όταν δυσκολεύεσαι τόσο πολύ να την ανακαλύψεις. Και όταν τη βρεις πρέπει να την τεκμηριώσεις, να τη μοιραστείς, να την εμφανίσεις, όσο και αν ενοχλείς, και να την εκθέσεις στη κριτική των άλλων. Πρέπει να είσαι ανοικτός στη κριτική.», υποστηρίζει ο ίδιος.
Ένας τολμηρός διανοητής και μετα-ερευνητής
Δεν είναι τυχαίο που το 2010 το περιοδικό «The Atlantic» χαρακτήρισε τον καθηγητή Ιωαννίδη ως τον πλέον τολμηρό διανοητή-επιστήμονα (Brave thinker).
Ο Έλληνας ερευνητής θεωρείται κορυφαίος παγκοσμίως στο χώρο της μεθοδολογίας της έρευνας και ειδικότερα της συστηματικής αξιολόγησης της αξιοπιστίας ερευνητικών ευρημάτων και έχει αναδειχθεί 191ος ανάμεσα σε 669 επιστήμονες υψηλού κύρους, όσον αφορά την επιρροή του (με βάση τις αναφορές άλλων επιστημόνων στο έργο του), σύμφωνα με τα στοιχεία της βάσης δεδομένων «Google Scholar Citations.
Το 2005 «τάραξε» τα νερά της επιστημονικής έρευνας παρουσιάζοντας τη μελέτη με θέμα «Γιατί τα ευρήματα των περισσότερων δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών είναι αναληθή», στην οποία κατέδειξε την πληθώρα ανυπόστατων ισχυρισμών και λανθασμένων στατιστικών στοιχείων που προκύπτουν από τις σύγχρονες έρευνες.
Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε τότε στην επιστημονική εφημερίδα PLoS Medicine και εξακολουθεί να είναι, μέχρι στιγμής, η πιο πολυδιαβασμένη (από περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια αναγνώστες).
Ο ίδιος, επιδιώκοντας να πάει την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα, εργάστηκε πάνω στην «μετα-έρευνα» και το 2014 ίδρυσε το –μοναδικό στον κόσμο– εργαστήριο METRICS στο Πανεπιστήμιο Stanford, το οποίο ασχολείται με τη βελτίωση των ερευνητικών μεθόδων και πρακτικών με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγηθούμε σε πιο αξιόπιστα ερευνητικά αποτελέσματα και σε μείωση των σφαλμάτων και των μεροληψιών.
Η αναξιοκρατία και η έκπτωση αριστείας «πληγώνουν» την Ελλάδα
Ο καθηγητής σε κάθε ευκαιρία στηλιτεύει την αναξιοκρατία και την έκπτωση της αριστείας στην Ελλάδα, όμως πιστεύει πως η χώρα μας διαθέτει την ικανότητα να γίνει μία από τις πλέον ευημερούσες χώρες του κόσμου, αν αξιοποιήσει το ταλέντο και τις δεξιότητες σοβαρών επιστημόνων και αν εστιάσει αυστηρά στην αξιοκρατία και στην αριστεία.
«Η έλλειψη αριστείας είναι η κύρια αιτία που δεν μπορεί η χώρα μας να αξιοποιήσει τους ανθρώπους της και αυτή είναι μια κατάσταση που δυστυχώς ανατροφοδοτείται. Η έκπτωση της αριστείας δημιουργεί περισσότερη έλλειψη αριστείας.
Νομίζω ότι ζούμε σε εποχή σκοταδισμού. Έχουμε ακόμη δημοκρατία δηλ. μπορούμε να ασκούμε τα δικαιώματά μας, αλλά παρατηρώ ότι οι επικρατούσες δομές εξακολουθούν να είναι ασφαλείς στη φαυλότητά τους και ίσως είναι και πολύ ενδιαφέρον το ότι καταφέρνει να υπάρχει ακόμη αυτή η δημοκρατία. Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό.
Σκοπός της δημοκρατίας είναι να αναδεικνύει την αριστεία, η οποία με τη σειρά της υπερασπίζεται τη δημοκρατία.
Αν η δημοκρατία καταστρέψει την αριστεία, τότε ποιος θα την υπερασπιστεί;
Ζούμε ίσως σε μια μορφή εικονικής, μιας άκυρης δημοκρατίας, όπου υπάρχουν τα δικαιώματα αλλά δεν υπάρχει ουσία.
Έτσι ο κόσμος δεν αλλάζει, δεν πάει μπροστά, δεν εξελίσσεται, δεν βελτιώνεται και παραμένει σε τέλμα ανακυκλώνοντας την παθογένεια» , υποστηρίζει ο Έλληνας επιστήμονας.
Σύμφωνα με έρευνά του, από τα περίπου 20 εκατομμύρια επιστήμονες που έχουν κάνει τουλάχιστον μία επιστημονική δημοσίευση, το 1% (περίπου 200.000) έχει ελληνικά ονόματα.
Αν εστιάσει κάποιος μόνο στους κορυφαίους επιστήμονες (εν ζωή ή όχι), το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%, που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό δεδομένου ότι οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτούς τους Έλληνες του 3%, μόλις ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι (86%) στο εξωτερικό».
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Έλληνες επιστήμονες μεγαλουργούν στο εξωτερικό. Υπάρχει απάντηση. Καταρχήν το δείγμα είναι σαφώς επιλεγμένο. Δε φεύγει οποιοσδήποτε. Φεύγει αυτός που έχει και λίγο το δαίμονα μέσα του για να τον σπρώξει να «αποδράσει».
Αυτοί που φεύγουν είναι λοιπόν μάλλον επιλεγμένοι, ανήσυχοι, με περισσότερα ενδιαφέροντα και όρεξη, με διάθεση να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες και να ξεκινήσουν από το μηδέν σε ένα περιβάλλον ξένο και εχθρικό πολλές φορές.
Ο άλλος παράγοντας είναι πως αν αυτός ο άνθρωπος βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον, αν έχει όρεξη, αν διακρίνεται από δημιουργικότητα, αν θέλει να πετύχει κάτι παραπάνω και προτίθεται να δουλέψει από το πρωί ως το βράδυ, τότε έχει τα μέσα, την υποστήριξη, την αναγνώριση, τη χρηματοδότηση και άλλους έξυπνους ανθρώπους γύρω του για να αλληλεπιδράσει , για να τον εμπνεύσουν και να τους εμπνεύσει, υπάρχει το υπόστρωμα για να ανθίσει αυτή η προσπάθεια του.
Αλλά και στην Ελλάδα μπορεί να γίνει αυτό, από ο, τι λέει η προσωπική μου εμπειρία, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο. Όμως σήμερα ο παγκόσμιος ερευνητικός ιστός είναι μια ανοικτή κοινότητα, δεν υπάρχουν στεγανά, μπορεί να κάνει κανείς έρευνα από όποιο σημείο του πλανήτη βρίσκεται, μπορεί να συνεργαστεί με οποιονδήποτε, δεν είναι περιορισμένος».
Σημασία κατά τον καθηγητή έχει το αν η Ελλάδα μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα την κάνουν ελκυστική για ανθρώπους που θέλουν να παραμείνουν ή να επιστρέψουν για ρεαλιστικούς και όχι για «ποιητικούς» λόγους.
«Εγώ θεωρώ ότι έμεινα στην Ελλάδα δέκα χρόνια (δίδαξε στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων) για ποιητικούς λόγους και όχι για ρεαλιστικούς.
Έβλεπα το χάος γύρω μου και εμπνεόμουν από αυτό να συνεχίσω, αλλά αυτό είναι μια ψυχοπαθολογική κατάσταση. Δεν μπορείς να περιμένεις από το μέσο άνθρωπο να εμπνέεται από τις δυσκολίες και από το χάος.
Κάποιος που αποφασίζει να γυρίσει στα ελληνικά πανεπιστήμια, τις περισσότερες φορές αποφασίζει να διασχίσει την έρημο Γκόμπι.
Αν εμπνέεται από αυτό (υπάρχουν πολλοί που εμπνέονται κι εγώ εμπνεόμουν από αυτό) διασχίζουν την έρημο Γκόμπι, βιώνουν μια εξαιρετικά πλούσια εμπειρία και την εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους είτε επιστημονικά είτε γράφοντας ποίηση. Αλλά δε μπορώ να πω στο μέσο άνθρωπο πήγαινε να διασχίσεις την έρημο Γκόμπι. Πρέπει να είμαι ρεαλιστής μαζί του».
Ο καθηγητής δηλώνει πως λατρεύει την πατρίδα του και πως ουσιαστικά δεν την έχει εγκαταλείψει ποτέ, αφού η ψυχή του παραμένει εδώ.
«Στην Ελλάδα θα ήμουν διατεθειμένος να γυρίσω και σωματικά αν έβλεπα ότι η χώρα μου έχει όραμα αριστείας και είναι διατεθειμένη να απαντήσει σε προκλήσεις με έναν τρόπο καινούργιο, δυναμικό, διαφορετικό, καινοτόμο. Θα πήγαινα οπουδήποτε υπάρχει αυτό το περιβάλλον, ένα περιβάλλον όπου αμφισβητείς τον ίδιο σου τον εαυτό σου γιατί θέλεις να πετύχεις το ακόμη καλύτερο. Αυτό, δυστυχώς, δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Υπάρχουν κάποιες νησίδες, κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν, απομονωμένοι, βαλλόμενοι πανταχόθεν, περιθωριοποιημένοι σε καθεστώς διωγμού ή σε μια κατάσταση μόνιμης εσωτερικής εξορίας, αλλά η επικρατούσα δυναμική δεν είναι δυναμική αριστείας, είναι ακριβώς το αντίθετο».
Η Ελλάδα χρειάζεται όραμα και όχι ηγέτες
Ο κορυφαίος επιστήμονας έχει δηλώσει επανειλημμένα πως «δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα» χωρίς αυτό να αποτελεί απαραίτητα μια αντίφαση, αφού εξελικτικά δεν υπάρχει κάποιο όριο στη γνώση που ο ίδιος να μπορεί να διακρίνει, δεν υπάρχει «ταβάνι», όπως συνηθίζεται να λέγεται.
«Αν σκεφτούμε τι ξέραμε 50 χρόνια πριν σε σχέση με αυτά που γνωρίζουμε σήμερα, δεν έχω λόγο, κατά αντιστοιχία να μη πιστεύω ότι αυτά τα δύο ή τρία ή πέντε πράγματα που ξέρω, σε πενήντα χρόνια από τώρα θα είναι σχεδόν ένα τίποτε. Ελπίζω δηλαδή να είναι τίποτε.
Το άσχημο θα είναι αν μετά από 50 χρόνια ξέρουμε τα ίδια ή και λιγότερα. Έχει συμβεί στην διαδρομή της Ιστορίας.
Εύχομαι και ελπίζω να μη ξαναζήσουμε Μεσαίωνα», λέει χαρακτηριστικά και συμφωνεί με όσους υποστηρίζουν πως η Ελλάδα, αλλά και γενικότερα ολόκληρος ο κόσμος πάσχει από έλλειψη οράματος και ηγετών.
«Δεν περιμένω από κανέναν ηγέτη να σώσει την Ελλάδα ή την Ευρώπη ή ολόκληρο τον πλανήτη. Πιστεύω ότι οι εποχές των ηγετών έχουν ξεπεραστεί. Οι ηγέτες ίσως χρειαζόντουσαν κάποτε για να οδηγήσουν στρατούς να πολεμήσουν στη Τροία. Στις μέρες μας πιστεύω μόνο σε, πολλούς σε αριθμό, έντιμους πολίτες επιστήμονες, σοβαρούς, γνώστες, καλά πληροφορημένους, ειδικούς που μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι ξέρουμε και τι δε ξέρουμε.
Δεν περιμένω από αυτούς που βγαίνουν στα κανάλια και στα μπαλκόνια να μας σώσουν.
Περιμένω από ανθρώπους με ήπιο, σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο να δαμάσουν, να μεταφέρουν και να ερμηνεύσουν τη σωστή πληροφορία.
Μπορεί να ακούγεται λιγάκι ταπεινό αυτό, ίσως και βαρετό και μπορεί να σου πει κάποιος ότι θέλεις άλλον έναν τεχνοκράτη. Δε θέλω άλλον ένα τεχνοκράτη, θέλω πολλούς τεχνοκράτες, θέλω εκατομμύρια. Τότε μπορούμε να μιλάμε για μια άλλης μορφής κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει όλη αυτή η παραπληροφόρηση και η αχρηστία που επικρατεί. Ίσως σε κάποιες κοινωνίες να μη πραγματοποιηθεί αυτό και να χαθούν, να σβήσουν. Σε άλλες ίσως να γίνει και να καταφέρουν να προχωρήσουν».
Ο καθηγητής Ιωαννίδης αποφεύγει να κάνει προβλέψεις για την Ελλάδα και δεν το διακινδυνεύει.
«Στις προβλέψεις μου έχω πέσει πάντα έξω, άρα δε θα διακινδυνεύσω άλλη μια, δε θέλω να κάνω πρόβλεψη. Τα στοιχεία όπως που έχουμε είναι τραγικά. Παρόλα αυτά δε θέλω να χάνω την ελπίδα ότι μπορεί να προκύψει κάτι καλό.
Κανένα επιστημονικό μοντέλο δε μπορεί να λειτουργήσει πλήρως όταν έχουμε να κάνουμε με κοινωνίες ανθρώπων.
Κρατάω την ελπίδα ότι η Ελλάδα δεν θα ανήκει σε αυτές τις κοινωνίες που θα σβήσουν, αλλά δεν μπορώ και να το αποκλείσω. Μπορεί σε 50 χρόνια να μην υπάρχει η Ελλάδα ως χώρα, είναι μια πιθανή εξέλιξη και θα έλεγα ότι είναι μια αρκετά πιθανή εξέλιξη.
Μπορεί όμως και να σωθεί από κάποιον που δεν έχει γεννηθεί ακόμη ή από κάποιον που αυτή τη στιγμή σκέφτεται κάτι καινοτόμο. Άρα λοιπόν υπάρχει αυτό το στοιχείο της αβεβαιότητας.
Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία θα δώσει την ευκαιρία στον εαυτό της να πάρει το ρίσκο. Εδώ έδωσε την ευκαιρία σε τόσους αδαείς, σε τόσους μέτριους και άχρηστους που την εξουσιάζουν τόσα χρόνια, γιατί να μη δώσει την ευκαιρία σε πέντε, δέκα, εκατό ανθρώπους να πάρουν το ρίσκο και ίσως τελικά να είναι εκείνοι που θα καταφέρουν να την τραβήξουν προς τα πάνω, ως σύνολο και όχι ως μονάδες».
πηγή: pronews.gr
Ο διευθυντής ενός σχολείου στην Ταϊβάν υπέβαλε την παραίτηση του έπειτα από την διεξαγωγή μιας παρέλασης με θέμα τους Ναζί στην οποία συμμετείχαν οι μαθητές του σχολείου την προηγούμενη εβδομάδα, η οποία προκάλεσε κατακραυγή.
Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο δείχνουν τους μαθητές του σχολείου να φορούν στολές των Ναζί, κραδαίνοντας λάβαρα με την σβάστικα, με κάποια να γελούν και να χορεύουν κατά την διάρκεια της παρέλασης της Παρασκευής που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό της συμπλήρωσης 62 ετών λειτουργίας του σχολείου. Ένας δάσκαλος επίσης συμμετείχε στην παρέλαση και εμφανίζεται να κάνει τον ναζιστικό χαιρετισμό, στεκόμενος εντός ενός άρματος μάχης που είναι φτιαγμένο από χαρτόνι, σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης. Καθώς οι μαθητές παρελαύνουν, ένας εκφωνητής λέει: «Έρχεται ο Χίτλερ, χαιρετίστε τον μαθητές, αλλιώς το άρμα θα σας συνθίψει, ή θα οδηγηθείτε στον θάλαμο αερίων», ακούγεται στο βίντεο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Apple Daily.
.
Καθώς οι επικρίσεις κλιμακώνονταν, ο Τσενγκ Χσιαο μινγκ, διευθυντής του γυμνάσιου σχολείου Τσενγκ Τσιαο μινκ στην πόλη Χσιντσού ζήτησε συγγνώμη που επέτρεψε η παρέλαση να πραγματοποιηθεί και υπέβαλε την παραίτηση του. «Ζητώ συγγνώμη στα θύματα και στον κόσμο...», δήλωσε την Κυριακή, υποσχόμενος ότι θα επιβάλει κυρώσεις στους σχολικούς αξιωματούχους. Το γραφείο οικονομικών και πολιτιστικών υποθέσεων του Ισραήλ στην Ταϊπέι με ανακοίνωση του καταδίκασε το «κακόγουστο» και «εξοργιστικό» περιστατικό. Η ντε φάκτο πρεσβεία της Γερμανίας στην Ταϊβάν με ανακοίνωση της ανέφερε ότι οι μαθητές απέτυχαν να κατανοήσουν ότι τα σύμβολα των Ναζί αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη απέχθεια και καταπίεση. Το υπουργείο Παιδείας της Ταϊβάν επίσης ζήτησε συγγνώμη και κάλεσε το σχολείο να αναλάβει πρωτοβουλίες για να βελτιώσει την εκπαίδευση της Ιστορίας στους μαθητές που φοιτούν σε αυτό.
H Aμερικανίδα ηθοποιός Carrie Fisher, η Πριγκίπισσα Leia στη σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας "Πόλεμος των Άστρων",πέθανε σήμερα. Είχε υποστεί προσφάτως σοβαρή καρδιακή κρίση και νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Ο εκπρόσωπος της οικογένειας, Σάιμον Χολ, επιβεβαίωσε τον θάνατο της 60χρονης πρωταγωνίστριας.
"Με πολύ μεγάλη θλίψη, η κόρη της Billie Lourd επιβεβαιώνει ότι η πολυαγαπημένη της μητέρα Κάρι Φίσερ απεβίωσε σήμερα στις 9 παρά πέντε το πρωί. Την αγάπησε όλος ο κόσμος και θα μας λείψει πάρα πολύ. Εκ μέρους όλης της οικογένειας θέλω να σας ευχαριστήσω για τις ζεστές σκέψεις και τις προσευχές σας τις τελευταίες μέρες".
Η 60χρονη ηθοποιός και συγγραφέας βρισκόταν στη Βρετανία για τα γυρίσματα της τρίτης σεζόν της τηλεοπτικής σειράς Catastrophe. Επιστρέφοντας από το Λονδίνο στο Λος Άντζελες, υπέστη καρδιακή προσβολή μέσα στο αεροπλάνο και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Ιατρικό Κέντρο Ρόναλντ Ρίγκαν. Την Κυριακή η μητέρα της, η διάσημη ηθοποιός και χορεύτρια Debbie Reynolds, είχε δηλώσει ότι η κατάστασή της ήταν "σταθερή".
Πριν από έναν μόλις μήνα η Fisher είχε αποκαλύψει ότι είχε μια σύντομη ερωτική σχέση με τον συμπρωταγωνιστή της, τον Harrison Ford, πριν από 40 χρόνια, όταν εκείνη ήταν μόλις 19 ετών και εκείνος 33. Η ηθοποιός προωθούσε επίσης τη νέα αυτοβιογραφία της, που τιτλοφορείται The Princess Diarist και βασίζεται στο ημερολόγιο που κρατούσε την εποχή που γύριζε την πρώτη ταινία της σειράς του Πολέμου των Άστρων.
Ξανάπαιξε τον ρόλο της πριγκίπισσας στις δύο επόμενες ταινίες και επανήλθε πέρσι ερμηνεύοντας την ηγέτιδα της Αντίστασης, στρατηγό Leia Organa, στην ταινία "Η Δύναμη Ξυπνά". Τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας της σειράς, του "Επεισοδίου 8", στην οποία ενσαρκώνει τον ίδιο ρόλο, ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο και η ταινία αναμένεται να προβληθεί στους κινηματογράφους τον Δεκέμβριο του 2017.
Η Fisher, κόρη της ηθοποιού Debbie Reynolds και του τραγουδιστή Eddie Fisher , έκανε το ντεμπούτο της στη σόουμπιζ σε ηλικία 12 ετών, στο νάιτκλαμπ της μητέρας της στο Λας Βέγκας. Έφηβη ακόμη, έπαιξε στην ταινία Shampoo το 1975. Αξιομνημόνευτη ήταν επίσης η ερμηνεία της στην ταινία "Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι", όπου έπαιζε τη φίλη της πρωταγωνίστριας Meg Ryan.
Η ζωή της ωστόσο σημαδεύτηκε από τις καταχρήσεις και τις ταραχώδεις ερωτικές σχέσεις της. Είχε διαγνωστεί με διπολική διαταραχή και για πολλά χρόνια έδινε μάχη με τον εθισμό της στην κοκαΐνη και τα παυσίπονα. Όταν έπαιζε ταινία "Οι ατσίδες με τα μπλε", γνώρισε και αρραβωνιάστηκε τον Dan Aykroyd, τον οποίο όμως χώρισε για χάρη του συνθέτη και τραγουδιστή Paul Simon. Είχε αποκτήσει μία κόρη από τη σχέση της με τον ατζέντη Bryan Lourd.
"Δεν έχω λόγια. Συντετριμμένος" έγραψε στο Twitter ο στενός φίλος και συμπρωταγωνιστής της, Μαρκ Χάμιλ. "Ένα λαμπρό ταλέντο και φως έσβησε", σχολίασε ο Γουίλιαμ Σάτνερ, ο πρωταγωνιστής της σειράς "Σταρ Τρεκ".
Ο σκύλος της ο Γκάρι, την αποχαιρέτισε με τον δικό του τρόπο μέσα από τον λογαριασμό του στο Twitter: "Η μαμά έφυγε. Σ' αγαπώ Carrie Fisher".
news24.gr
ε τον χειρότερο τρόπο ολοκληρώνεται η χρονιά για τον Νίκο Καρέλη. Η επίσημη ιστοσελίδα της Γκενκ επιβεβαιώνει τα δυσάρεστα νέα για τον Έλληνα επιθετικό, που τραυματίστηκε το βράδυ της Τρίτης.
Τουλάχιστον οκτώ μήνες θα χρειαστεί να μείνει εκτός γηπέδων ο Νίκος Καρέλης, μετά τον τραυματισμό του στην εντός έδρας αναμέτρηση της Γκενκ με τη Γάνδη.
Αυτή είναι η πληροφορία που αναφέρειη επίσημη ιστοσελίδα της Γκενκ, σημειώνοντας ότι μετά τις εξετάσεις που υποβλήθηκε, διαπιστώθηκε ότι υπέστη ρήξη στο πρόσθιο χιαστό του αριστερού του γονάτου.
Όπως επισημαίνεται, “... η χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, θα προγραμματιστεί σε συνεννόηση με το ιατρικό επιτελείο, αλλά η αποκατάστασή του θα διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ μήνες. Οι συμπαίκτες και όλη η οικογένεια της Γκενκ, εύχονται στο Νίκο καλή δύναμη και ταχεία ανάρρωση”.
Ο 25χρονος διεθνής επιθετικός έχει κάνει μία εξαιρετική σεζόν σημειώνοντας 18 γκολ σε 32 εμφανίσεις. Ο τραυματισμός αυτός αποτελεί πλήγμα και για την Εθνική ομάδα εν όψει των αγώνων στην προκριματική φάση του Μουντιάλ της Ρωσίας.
Δυο πετυχημένοι γερμανοί επενδυτές και συγγραφείς περιγράφουν την Ελλάδα ως χρεοκοπημένη χώρα
- Λένε για την Ελλάδα: «Έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε να πετάμε χρήματα που βγήκαν με κόπο σε κάποιον που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί»
- Και οι δύο συστήνουν να μην γίνονται επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα, όπως πχ. ασφάλειες ζωής, αλλά μόνο σε κινητά και ακίνητα
Δυο επενδυτές και πετυχημένοι συγγραφείς οικονομικών βιβλίων περιγράφουν την Ελλάδα του σήμερα αλλά και την Ελλάδα του 2017 και οι προβλέψεις τους είναι μαύρες.
Οι επενδυτές Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ προβλέπουν ζοφερό το 2017 για την Ελλάδα. Θεωρούν ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα γίνει ελάφρυνση ή κούρεμα του χρέους. «Μετατίθεται συνεχώς η χρεοκοπία της».
Περιγράφουν την Ελλάδα ως χρεοκοπημένη χώρα που από καιρό τώρα αντιμετωπίζεται με μια πολιτική που ουσιαστικά μετέθετε την χρεοκοπία της για αργότερα. Και περιγράφουν με σκοτεινά χρώματα την Ελλάδα του 2017.
«Δεν πρόκειται να ξαναδούμε τα χρήματα των φορολογουμένων που δόθηκαν για τα πακέτα διάσωσης, αυτό θα πρέπει να μας είναι σαφές»,υποστηρίζουν και αναφερόμενοι στην τελευταία δόση των 2,8 δις ευρώ, που εγκρίθηκε τέλος Οκτωβρίου, σημειώνουν ότι μοναδική προϋπόθεση ήταν η συμμετοχή του ΔΝΤ, την οποία απέκρουσε το Ταμείο με την αιτιολογία ότι η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να επιστρέψει τα χρέη της.«Κανένας πολιτικός δεν ήταν ποτέ σε θέση να μας πει, πώς θα μπορέσει η χρεοκοπημένη Ελλάδα να πληρώσει αυτά τα χρήματα, όταν ακόμη και η Γερμανία, πρωταθλήτρια στις εξαγωγές με ρεκόρ στα έσοδα από φόρους, δεν είναι σε θέση να πληρώσει τα δικά της. Έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε να πετάμε χρήματα που βγήκαν με κόπο σε κάποιον που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί».
Το μέλλον για την Ελλάδα, όπως το προοιωνίζονται οι Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ, δεν προκαλεί αισιοδοξία. Τουναντίον. Και οι δύο υποστηρίζουν ότι η χώρα θα παραμείνει κρεμασμένη στον ορό της ΕΕ, η οικονομική της κατάσταση θα χειροτερέψει, οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχιστούν και νέοι άνθρωποι ελλείψει προοπτικής θα εγκαταλείψουν τη χώρα τους.«Έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ δεν βλέπουμε για το 2017»,τονίζουν.«Αλλά υποθέτουμε ότι η απόλυτα αναγκαία ελάφρυνση του χρέους ή ακόμη και το κούρεμα, θα έρθει το αργότερα μετά τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, δεδομένου ότι η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της». Και οι δύο συστήνουν να μην γίνονται επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα, όπως πχ. ασφάλειες ζωής, αλλά μόνο σε κινητά και ακίνητα.
πηγη:DW
Εντοπίστηκε το ένα από τα δύο μαύρα κουτιά του μοιραίου Tu-154. Ποια είναι τα επικρατέστερα σενάρια της πτώσης του αεροσκάφους που είχε ως αποτέλεσμα 92 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους
Ένα από τα δύο "μαύρα κουτιά" εντοπίστηκε στα συντρίμμια του ρωσικού στρατιωτικού αεροσκάφους, το οποίο κατέπεσε την Κυριακή στη Μαύρη Θάλασσα, με συνέπεια το θάνατο του συνόλου των 92 επιβαινόντων σε αυτό, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων TASS, που επικαλείται πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το "μαύρο κουτί" περιέχει δεδομένα του καταγραφέα πτήσης και θα βοηθήσει στον εντοπισμό της αιτίας που προκάλεσε την συντριβή του αεροσκάφους, ενώ θα σταλεί στη Μόσχα, για ανάλυση.
Οι ερευνητές που διερευνούν τα αίτια της πτώσης του Tu-154, αποδίδουν την πτώση του αεροσκάφους, είτε σε λάθος του πληρώματος, είτε σε τεχνικό πρόβλημα.
Οι ρωσικές αρχές ανακοίνωσαν ακόμη τη διακοπή των πτήσεων όλων των αεροσκαφών τύπου TU-154 μέχρι την εξακρίβωση των αιτίων της πτώσης του ρωσικού αεροσκάφους στη Μαύρη Θάλασσα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων INTERFAX.
Τα σενάρια της τραγωδίας
Τμήμα της ουράς του ρωσικού αεροσκάφους Tu-154 εντοπίστηκε άλλωστε στην περιοχή που συνετρίβη στη Μαύρη Θάλασσα, έγινε γνωστό από το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.
"Αρκετά συντρίμμια βρέθηκαν στον βυθό, μεταξύ αυτών η ουρά μαζί με τμήματα του κινητήρα. Αυτή τη στιγμή οι δύτες εξετάζουν αυτά τα κομμάτια", επισημαίνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.
Όπως τονίζεται, συνολικά 45 πλοία, 15 βαθυσκάφη, 192 δύτες, 12 αεροσκάφη και 5 ελικόπτερα συμμετέχουν στην επιχείρηση διάσωσης στην περιοχή που συνετρίβη το Tu-154.
Την ίδια ώρα, άλλη μία σορός εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων διάσωσης, σύμφωνα με το υπουργείο.
"Η επιχείρηση διάσωσης συνεχίζεται επί 24ωρου βάσης. Το απόγευμα εντοπίστηκε κι ανασύρθηκε άλλη μια σορός, η οποία μεταφέρθηκε σε ένα πλοίο" υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται ο συνολικός αριθμός των θυμάτων που έχουν περισυλλεγεί μέχρι στιγμής.
Περισσότερες από 24 ώρες μετά τη συντριβή του Τουπόλεφ, λίγο μετά την απογείωσή του από το Σότσι, οι αρχές συνεχίζουν να αναζητούν τα αίτια της αεροπορικής τραγωδίας, ενώ το σενάριο μιας τρομοκρατικής ενέργειας μοιάζει να απομακρύνεται.
Προς το παρόν, ο εκπρόσωπος τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ διατύπωσε την εκτίμηση ότι:
"Το σενάριο μιας τρομοκρατικής ενέργειας απέχει πολύ από την κορυφή του καταλόγου" των πιθανών αιτίων της τραγωδίας.
Επιπλέον, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες (FSB) επιβεβαιώνουν από την πλευρά του ότι κανένα "στοιχείο ή γεγονός" δεν πιστοποιεί το σενάριο της επίθεσης.
"Τα επικρατέστερα σενάρια είναι η διείσδυση ενός ξένου σώματος στον κινητήρα, (ο ανεφοδιασμός) με καύσιμα κακής ποιότητας που οδήγησε στην απώλεια ισχύος, (…) ένα σφάλμα του κυβερνήτη ή η μηχανική βλάβη στο αεροσκάφος", διευκρίνισε η FSB σύμφωνα με ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.
news24.gr
Τα ναρκωτικά που κατέστρεψαν την καριέρα του και τα πάρτι που θα ζήλευαν πολλοί νεότεροί του
- Οι τελευταίες εβδομάδες της ζωής του Τζορτζ Μάικλ ήταν γεμάτες ένταση
- Ο "δαίμονας" των ναρκωτικών που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ
- Είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο εξαιτίας υπερβολικής δόσης ηρωίνης
- Τον βρήκε νεκρό ο τελευταίος σύντροφος της ζωής του
Ένα είδωλο, ένας καλλιτέχνης που "σφράγισε" μουσικά (μαζί με πολλούς άλλους) τη δεκαετία του ’80. Που έγινε αφίσα σε δεκάδες εφηβικά δωμάτια, που "έντυσε" πάρτι και πάρτι των νιάτων μας, που πούλησε 100 εκατομμύρια άλμπουλ, που αποθεώθηκε, λατρεύτηκε και έφυγε από τη ζωή ανήμερα τα Χριστούγεννα.
Ο Τζορτζ Μάικλ, σαν γνήσιο παιδί της δεκαετίας του ’80, έζησε στα άκρα. Και φαίνεται πως εξακολουθούσε να ζει στα άκρα. Και φιλοξενούσε στο σπίτι του στο βόρειο Λονδίνο ξέφρενα πάρτι ακόμη και λίγες εβδομάδες πριν το θάνατό του. Πριν τον προδώσει η καρδιά του.
Λίγες εβδομάδες πριν φύγει από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 53 ετών και ενώ ετοίμαζε ένα νέο δίσκο μετά από πολλά χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία, ο Τζορτζ Μάικλ ζούσε έντονα. Πιο έντονα από πολλούς νεότερούς του, στους οποίους θα έβαζε τα... γυαλιά, λένε άνθρωποι που τον ζούσαν.
Ένας από αυτούς υποστήριξε στηMirrorπως ο 53χρονος τραγουδιστής είχε διοργανώσειολονύχτια πάρτι λίγες εβδομάδες πριν πεθάνειήδιασκέδαζε όλη τη νύχτα με φίλους του. Τα πάρτι που έκανε στο σπίτι του, στο Χίλγκεϊτ στο Βόρειο Λονδίνο κρατούσανμέχρι τις 08:00 το πρωί!
«Ο Τζόρτζ λάτρευε να καλεί φίλους στο σπίτι και συχνά πήγαινε μέχρι το επόμενο πρωί. Αυτό συνεχιζόταν μέχρι το θάνατό του. Μπορεί να είχε μπει στη δεκαετία των 50 αλλά "έβαζε τα γυαλιά" σε πολλούς νεότερους του.Η ατμόσφαιρα (στα πάρτι) ήταν πάντα ηδονιστική», είπε ο άνθρωπος αυτός.
Οι αναφορές αυτές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με εκείνες φίλων του που πιστεύουν πως ο Μάικλ είχε κάνει τουλάχιστονδυο απόπειρες αυτοκτονίαςτα τελευταία χρόνια, γράφει ηMirror. Το 2013 είχε μεταφερθεί με ελικόπτερο στο νοσοκομείο με τραύματα στο κεφάλι όταν πετάχτηκε από το εν κινήσει αυτοκίνητο ενός φίλου του στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας Μ1. Ο Μάικλ υποστήριξε πως τσέκαρε την πόρτα. Φίλος του υποστήριξε πως είχε δει τραύματα και στους καρπούς του. Δεν ήταν μυστικό πως ο 53χρονος σταρ πάλευε τα τελευταία 20 χρόνια και με την κατάθλιψη.
Ο "δαίμονας" των ναρκωτικών
Το ότι ο Τζορτζ Μάικλ είχε πρόβλημα ναρκωτικών δεν ήταν ποτέ κάτι κρυφό. Πολλές φορές είχε μπει σε κλινικές αποτοξίνωσης, είχε συλληφθεί και είχε παραδεχτεί πως κάποτε κάπνιζε 25 τσιγαριλίκια την ημέρα.
Τα ναρκωτικά ήταν ένας από τους δαίμονες του Τζορτζ Μάικλ που ο τραγουδιστής δεν μπορούσε να νικήσει. Τα τελευταία χρόνια, λέγεται, πως πάλευε με τονεθισμό στην ηρωίνη. Επικαλούμενη ανώνυμη πηγή, ηDaily Telegraphέγραψε ότι ο George Michael είχε νοσηλευτεί μετά από υπερβολική δόση.
«Είχε μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο πολλές φορές. Έκανε ηρωίνη. Νομίζω είναι εκπληκτικό το ότι άντεξε τόσο», δήλωσε στην εφημερίδα.
Την ίδια στιγμή, ο Gary Farrow, "γκουρού" των δημοσίων σχέσεων και ο άνθρωπος που διαχειριζόταν τις δημόσιες σχέσεις του τραγουδιστή τα τελευταία 30 χρόνια, επίσης υποστηρίζει ότι ο George Michael πάλευε με το δαίμονα των ναρκωτικών τον τελευταίο καιρό πριν από το θάνατό του.
«Νομίζω ότι η εύκολη πρόσβαση στα ναρκωτικά ήταν η αιτία των προβλημάτων του. Πίστευα ότι ο Τζορτζ ήταν πολύ έξυπνος για να εμπλακεί με παράνομες ουσίες. Αλλά όταν αυτή η ασθένεια σε καταβάλει, είναι δύσκολο να τη νικήσεις», είπε στηSunο Φάροου, που είχε διαλέξει τον Μάικλ για νονό της κόρης του. «Ήξερα ότι κάτι μου συνέβαινε, θα ήταν ο καλύτερος για να την προσέξει. Ο Τζορτζ θα γινόταν εκπληκτικός γονιός», τόνισε.
Φωτογραφίες: Reuters
