Ένα successstory, μία ιδέα που όπως όλα τα σημαντικά πράγματα στην ζωή, φαντάζει απλή αλλά ξεπερνάει κάθε αρχική προσδοκία. Ο Γιάννης Μπάρδης, απόφοιτος Νομικής Σχολής Αθηνών, μετακόμισε πριν λίγα χρόνια στη Νέα Υόρκη, εδώ όπου διαμένει και η σύζυγός του Κατερίνα, με μία βαλίτσα όνειρα γεμάτη με το πάθος και την σπιρτάδα του Ελληνα που μετοικεί για το δικαίωμα στο όνειρο.

Η ανάγκη του για επικοινωνία με την οικογένεια του, και τους δύο καλύτερους φίλους του, τα αδέλφια του όπως ο ίδιος λέει, δημιούργησε με πολύ δειλά βήματα ένα πρόγραμμα, το telephonaki, για τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μέσω ιντερνετ. Μία εφαρμογή που χτίστηκε αρχικά χωρίς να μπορούν να διανοηθούν τα αδέλφια Μπάρδη την συνέχεια. Καθώς η εφαρμογή αυτή μέσω της χρήσης από τους ίδιους τους «πατέρες» της ιδέας, απλούστευσε την καθημερινή επικοινωνία, κατάλαβαν ότι με τον ίδιο τρόπο και αναπτύσσοντας το δίκτυο αυτό, θα μπορούσαν να συμβάλουν και στην διευκόλυνση της επικοινωνίας για όλους τους Ελληνες οι οποίοι ζουν στο εξωτερικό και η σκέψη και η καρδιά τους παραμένει σε συγγενείς και φίλους.

Ετσι ωρίμασε η ιδέα για την περαιτέρω ανάπτυξη του προγράμματος αυτού, και με την τεχνογνωσία αλλά και την ευθυτενή σκέψη των αδελφών Μπάρδη, το Τelephonaki κέρδισε την εκτίμηση και την αναγνώριση όλων όσοι εμπιστεύθηκαν αυτήν την υπηρεσία.

Ο Γιάννης Μπάρδης, βρέθηκε στο στούντιο του HellasFM, και στην εκπομπή του Δημήτρη Φιλιππίδη Πρόσωπα της Νέας Υόρκης όπου μίλησε για την πετυχημένη εφαρμογή και παρουσιάζοντας το πώς γεννήθηκε η ιδέα και πως αναπτύχθηκε.

Πρόκειται για μία ιστορία επιτυχίας που αποδεικνύει τελικά ότι ακόμα και μεσούσης της κρίσης, στην πατρίδα, ο Ελληνας μπορεί να στοχεύσει ψηλά και να πετύχει ακόμα περισσότερα.

Το feedback, είναι πραγματικά εντυπωσιακό καθώς η συντριπτική πλειοψηφία όλων όσοι το έχουν εγκαταστήσει στο κινητό τους τηλέφωνο, είναι ενθουσιασμένοι έχοντας δημιουργήσει ένα μεγάλο και διαρκξώς αυξανόμενο δίκτυο επικοινωνίας.

Η ιδέα είναι εξαιρετική. Μέσω της υπηρεσίας αυτής, κάποιος μπορεί να βάλει ένα νούμερο δικής του επιλογής από οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδος, και έτσι ακόμα και αν βρίσκεται στην Αμερική, την Αυστραλία τον Καναδά ή οπουδήποτε αλλού δέχεται κλησεις με τοπική χρέωση στο ελληνικό του νούμερο. Μάλιστα τον αριθμό αυτόν δύναται να κρατήσει κάποιος ακόμα και όταν πάει Ελλάδα το καλοκαίρι για διακοπές, κάτι που σαφώς του λύνει τα χέρια.

Επιπροσθέτως, όσοι έχουν τοποθετήσει στα τηλέφωνα τους το telephonaki, εχουν την δυνατότητα της ΔΩΡΕΑΝ επικοινωνίας μεταξύ τους ακόμα και αν βρίσκονται σε διαφορετικές χώρες.

ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΙΝΚ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

https://www.dropbox.com/s/ncf374gwmh9q3fc/rec1215-200524.mp3?dl=0

Πηγή:Δημοσκόπηση: Το 89% των Ελλήνων πιστεύει ότι η χώρα οδεύει σε λάθος κατεύθυνση | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/310004/dimoskopisi-89-ton-ellinon-pisteyei-oti-i-hora-odeyei-se-lathos-kateythynsi#ixzz4UK4b8xBS

Πηγή:Αντίποινα Πούτιν σε Ομπάμα: Η Ρωσία απελαύνει 35 Αμερικανούς διπλωμάτες | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/310239/antipoina-poytin-se-ompama-i-rosia-apelaynei-35-amerikanoys-diplomates#ixzz4UK40C2qT

Καθόλου τυχαίο δεν είναι το timing που επέλεξαν οι Financial Times να δημοσιοποιήσουν ένα άρθρο με τίτλο: Ελλάδα: Ένα ζήτημα ανεξαρτησίας.

Αμαλία Κάτζου   newsit.gr

Οι χειρότεροι φόβοι φαίνεται να επιβεβαιώνονται: ο Έλληνας πρέσβης στη Βραζιλία, οΚυριάκος Αμοιρίδηςτα ίχνη του οποίου αγνοούνταν από το βράδυ της Δευτέρας 26 Δεκεμβρίου, βρέθηκενεκρόςμέσα στο καμένο αυτοκίνητό του, στην περιοχή Νόβα Ιγκουατσού του Ρίο ντε Τζανέιρο. Στην ίδια περιοχή ήταν το σπίτι όπου διέμενε ο Αμοιρίδης με τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο Ρίο και εκείτον είδαν για τελευταία φοράπριν χαθούν τα ίχνη του.

Μέχρι στιγμήςδεν έχει ταυτοποιηθεί επίσημαπως το απανθρακωμένο πτώμα που βρέθηκε μέσα στο καμένο νοικιασμένο αυτοκίνητο ανήκει στον 59χρονο πρέσβη της Ελλάδας στη Βραζιλίας. Όμως το γεγονός πως οιπινακίδεςτου καμένου λευκού αυτοκινήτουανήκουν στο αυτοκίνητο που είχε νοικιάσειο Αμοιρίδης για τις μέρες που θα βρισκόταν στο Ρίο, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.

Το απόγευμα της Πέμπτης (ώρα Βραζιλίας), τρεις μέρες μετά την εξαφάνισή του, τοαυτοκίνητο που είχε νοικιάσει βρέθηκε καμένο κάτω από μια γέφυρα, κοντά σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Δεν είναι ακόμη γνωστό ούτε πόσες μέρες ήταν εκεί το αυτοκίνητο ούτεπως δολοφονήθηκεο Έλληνας πρέσβης. Σύμφωνα με τηνO Globo, αργά το βράδυ της Πέμπτηςκλήθηκε να καταθέσει ένας άνδρας, τα στοιχεία του οποίου δεν έχουν γίνει γνωστά. Μέχρι τα ξημερώματα της Παρασκευής (30.12.2016) όταν οι συγγενείς του Έλληνα πρέσβη έφυγαν από το αστυνομικό τμήμα, ο άνδρας παρέμενε εκεί.

Το απανθρακωμένο πτώμα έχει ήδη απομακρυνθεί από το αυτοκίνητο και έχει μεταφερθεί στην ιατροδικαστική υπηρεσία για να εξεταστεί. Εκείνο, πάντως, που για την ώρααποκλείει η αστυνομίατου Ρίο είναι το ενδεχόμενο ο Κυριάκος Αμοιρίδηςνα έπεσε θύμα απαγωγής.

«Ακολουθούμε κάποια στοιχεία, αλλά όχι αυτό. Αν ήταν απαγωγή, αυτοί που τον απήγαγαν θα είχαν κάνει κάποια επαφή με την οικογένεια» δήλωσε στην εφημερίδα Folha του Σάο Πάολο ο αστυνομικός Εβαρίστο Πόντες.Αίτημα για λύτρααπό την οικογένειά του,δεν υπάρχει.

Ο Κυριάκος Αμοιρίδης αγνοούνταν από το βράδυ της Δευτέρας 26 Δεκεμβρίου. Η σύζυγός του ήταν εκείνη πουενημέρωσε στην αστυνομία, την Τετάρτη, 48 ώρες μετάτην εξαφάνισή του, πως ο σύζυγός της έφυγε από το σπίτι όπου διέμεναν το βράδυ της Δευτέρας αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Όταν δεν μπορούσε να τον βρει και να επικοινωνήσει μαζί του, τότε αποφάσισε να ειδοποιήσει τις αρχές.

Βραζιλιάνικα ΜΜΕ αναφέρουν πως η γυναίκα του πρέσβη είπε στους αστυνομικούς πως ο 59χρονος Αμοιρίδης της είπε ότι θα φύγει, αλλά όχι που θα πάει. Ήταν κάτι, σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, πουσυνήθιζε να κάνει και πολλές φορές υποστήριζε πως βρισκόταν σε αποστολές της πρεσβείας.

Από τη στιγμή που η σύζυγος του Αμοιρίδη ενημέρωσε τις αρχές πως δεν είχε νέα του πρέσβη για 48 ώρες, η υπόθεση της εξαφάνισής του ανατέθηκε στο τμήμα ανθρωποκτονιών. Πληροφορίες αναφέρουν ότιλίγο πριν εξαφανιστεί είχε στείλει ένα μήνυμα από το κινητό του, άγνωστο ακόμα σε ποιον.

«Εξετάζουμε μάρτυρες από το βράδυ της Τετάρτης και προσπαθούμε να αναπαραστήσουμε κάθε κίνηση που πιθανώς θα έκανε το βράδυ της εξαφάνισής του» δήλωσε ο Πόντες.

Ήταν20:00 το βράδυ της Δευτέρας 26 Δεκεμβρίουόταν ο Αμοιρίδης τηλεφώνησε στη σύζυγό του, η οποία ήταν σε εμπορικό κέντρο της Νόβα Ιγκουασού, και τηνενημέρωσε πως θα φύγει από το σπίτι, αλλά δεν της αποκάλυψε που επρόκειτο να πάει. Πήρε το αυτοκίνητο που είχε νοικιάσει για την παραμονή του και φέρεται να κινήθηκε με κατεύθυνση το κέντρο του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ήδη, η αστυνομία έχει συλλέξειεικόνες από κάμερες κυκλοφορίαςκαι έχει ζητήσει και ταστοιχείαγια τηνκίνηση των πιστωτικών καρτώντου Έλληνα πρέσβη αλλά και τααρχεία των τηλεφωνικών κλήσεωνπου έκανε από το κινητό του.

Η ελληνική πρεσβεία έχει ζητήσει από το υπουργείο Εξωτερικών της Βραζιλίας την άμεση διενέργεια εκ μέρους των αρμόδιων ιατροδικαστικών αρχών του ελέγχου και της σχετικής ταυτοποίησης και επίσημη ενημέρωση μόλις τα αποτελέσματα των ερευνών γίνουν γνωστά.

Το υπουργείο Εξωτερικών και η ελληνική πρεσβεία στην Μπραζίλια, σε στενή συνεννόηση με τις αρμόδιες αρχές της Βραζιλίας, κάνουν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την επιτάχυνση της πορείας των ερευνών για τον εντοπισμό του πρέσβη της Ελλάδας στη Βραζιλία. Σε αυτή την κατεύθυνση, μάλιστα,στη Βραζιλία σπεύδει άμεσα, κατόπιν οδηγιών του υπουργού Εξωτερικών,ο πρέσβης της Ελλάδας στο Μπούενος ΆιρεςΔημήτριος Ζεβελάκης, για να συνδράμει το έργο της ελληνικής πρεσβείας στην Μπραζίλια.

«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια ταυτοποίηση, συνεχίζονται οι έρευνες σε σχέση με αυτή την εξέλιξη» δήλωσε το πρωί της Παρασκευής (30.12.2016) σε τηλεφωνική επικοινωνία του με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης. «Ο κ. Αμοιρίδης βρισκόταν σε άδεια εορτών και η πρεσβεία ενημερώθηκε για την εξαφάνιση στις 28 Δεκεμβρίου» τόνισε ο υφυπουργός.

Ο Κυριάκος Αμοιρίδης με τον πρόεδρο της Βραζιλίας Μισέλ Τεμέρ (Φωτογραφία ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Ο Κυριάκος Αμοιρίδης είχε ενταχθεί στο διπλωματικό σώμα από το 1985. Η πρώτη του αποστολή στο εξωτερικό ήταν στη Σερβία, όταν ανέλαβε δεύτερος γραμματέας της πρεσβείας στο Βελιγράδι. Το 1993 μετατέθηκε στις Βρυξέλλες όπου υπηρέτησε στη μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας, το 1997 επέστρεψε στην Αθήνα και το 2001 τοποθετήθηκε γενικός πρόξενος στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το 2004 επέστεψε στην Ευρώπη και έγινε γενικός πρόξενος στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Το 2010 έγινε διπλωματικός σύμβουλος στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το 2012 ανέλαβε πρέσβης στη Λιβύη και από τον Ιανουάριο του 2016 στη Βραζιλία.

Ήταν παντρεμένος και είχε μια κόρη. Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1957 στη Βέροια.

Με πληροφορίες απόO’ Globo,g1.globo.comκαιGuardian

Καταθέσεις, ακίνητα και υψηλά εισοδήματα αποκαλύπτουν τα πόθεν έσχες των υπουργών της κυβέρνησης, που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τετάρτη.

Τα στοιχεία αφορούν το 2013 και το 2014 και με βάση αυτά, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και η Ράνια Αντωνοπούλου αναδεικνύονται οι πλουσιότεροι της κυβέρνησης, καθώς παρουσιάζουν καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ.

Πιο συγκεκριμένα, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας είχε εισοδήματα 161.320 δολάρια ενώ ο υπουργός Οικονομίας 337.104 δολάρια. Ακόμη, εισέπραξαν 1.800.000 δολάρια από πώληση ακινήτου στις ΗΠΑ, ενώ κατέχουν άλλα τέσσερα. Υψηλές είναι και οι καταθέσεις τους σε τράπεζες του εξωτερικού, που φτάνουν σε 3.148.801 δολάρια και σε 22.575 ευρώ.

Από αυτές ο κ. Παπαδημητρίου έχει καταθέσεις ύψους 2.450.000 δολαρίων σε Ιδιωτικό Συνταξιοδοτικό Πρόγραμμα. Διαθέτουν και χαρτοφυλάκιο μετοχών και αμοιβαίων το οποίο ανέρχεται σε 241.051 δολάρια και 103.711 ευρώ.

Γεροβασίλη: Εισοδήματα άνω των 223.000 ευρώ, καταθέσεις 60 ευρώ

Η Ολγα Γεροβασίλη από την άλλη δηλώνει συνολικά εισοδήματα 223.213,15 ευρώ για το 2013. από αυτά, τα 54.625,97 ευρώ είναι αφορολόγητα, ενώ τα ετήσια εισοδήματα του συζύγου της ανέρχονται σε 19.752,66 ευρώ.

Ακόμη, η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης έχει ένα διαμέρισμα 98 τμ, που απέκτησε το 2009 έναντι 132.742,83 ευρώ, ένα αγροτεμάχιο 815 τμ και δικαίωμα σε οικόπεδο 86 τμ, ενώ ο σύζυγός της είναι ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος και ενός αγροτεμαχίου και έχει δικαιώματα σε επίσης ένα διαμέρισμα, ένα κατάστημα και ένα γραφείο.

Οι προσωπικές καταθέσεις της κυρίας Γεροβασίλη ανέρχονται σε 16,07 ευρώ και του συζύγου της σε 43,85 ευρώ. Η ίδια έχει στην κατοχή της ένα αυτοκίνητο 1.600 κυβικών. Για το 2014 δηλώνει 166.108,16 ευρώ, τα 141.172,97 ευρώ αφορολόγητα, ενώ τα ετήσια εισοδήματα του συζύγου της είναι 19.897,65 ευρώ.

Εντυπωσιακή μείωση των καταθέσεων Σταθάκη

Ο υπουργός Ενέργειας δήλωσε στο πόθεν έσχες του 2013 (χρήση 2012) καταθέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο ύψους 2.178.161,01 ευρώ, ωστόσο στο πόθεν έσχες του 2014 (χρήση 2013) εμφάνισε καταθέσεις μόλις 63.796 ευρώ και του 2015 (χρήση 2014) μόλις 63.376 ευρώ. Δηλαδή, πάνω από 2.100.000 ευρώ «χάθηκαν», χωρίς αυτό να δικαιολογείται από αγορά ακινήτων, μετοχών ή άλλων στοιχείων που καταγράφονται στις δηλώσεις «πόθεν έσχες».

Η αρμόδια επιτροπή της Βουλής θα εξηγήσει τη μεταβολή στο πόθεν έσχες του υπουργού, καθώς, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, δεν διαπιστώθηκε οτιδήποτε μεμπτό, πλην των περιπτώσεων των Γιώργου Καρατζαφέρη και Στάθη Μπούκουρα.

Το πόθεν έσχες Καμμένου

Ο υπουργός Αμυνας δήλωσε εισοδήματα 125.232,16, ενώ στην κατοχή του έχει 6 ακίνητα, 3 αυτοκίνητα και ένα φουσκωτό σκάφος 8,3 μέτρων. Οι τραπεζικές του καταθέσεις ανέρχονται σε 8.538,47 ευρώ.

Η περιουσιακή κατάσταση του Τσακαλώτου

Το 2014 ο υπουργός Οικονομικών εμφάνισε έντονη δραστηριότητα στην αγοραπωλησία μετοχών και μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων.Αίσθηση προκαλούν τα εισοδήματα της συζύγου του, ύψους περίπου 135.000 ευρώ για το 2014, ενώ ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε 75.312 ευρώ.

Ακόμη, ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε μερίδιο συμμετοχής σε 6 σπίτια, από τα οποία το ένα είναι μόλις 8 τ.μ. και ένα γραφείο. Από πωλήσεις μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων εισέπραξε το 2014 103.334,66 ευρώ, ενώ το ίδιο διάστημα τόσο μόνος του όσο και μαζί με τη σύζυγό του προχώρησαν σε νέες επενδύσεις σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων ύψους άνω των 200.000 ευρώ. Στις 19/3/2014 ο κ. Τσακαλώτος αγόρασε και 700 μετοχές της «Αυγής», αξίας 3.000 ευρώ.

Αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών το 2014 δήλωσε καταθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, σε τρία διαφορετικά νομίσματα. Συγκεκριμένα, ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε μαζί με τη σύζυγό του καταθέσεις ύψους 205.983 ευρώ, 16.279 λιρών Αγγλίας σε τράπεζες της Βρετανίας και 532 δολαρίων. Το ζεύγος δηλώνει δύο αυτοκίνητα.

Η δήλωση του Κατρούγκαλου

Το 2014 ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών δήλωσε εισοδήματα 64.750 ευρώ και η σύζυγός του 16.817 ευρώ. Στο χαρτοφυλάκιό του ο κ.Κατρούγκαλος δήλωσε αμοιβαίο κεφάλαιο αξίας κτήσης 4.297 ευρώ.

Σε λογαριασμούς δικούς του ή κοινούς με την σύζυγό του ο κ. Κατρούγκαλος δήλωσε καταθέσεις ύψους 281.052,58 ευρώ, ενώ το 2014 η σύζυγός του πούλησε το μερίδιό της 50% από ένα αυτοκίνητο 1.699 κυβικών αντί 2.750 ευρώ. Αίσθηση προκαλεί το ότι για το 2014 ο κ. Κατρούγκαλος έχει δηλώσει και εκποίηση της συμμετοχής του σε Δικηγορική Εταιρεία αλλά και νέα συμμετοχή επίσης σε δικηγορική εταιρεία.

Το πόθεν έσχες Χουλιαράκη

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών δήλωσε εισοδήματα 75.000 ευρώ και καταθέσεις που ξεπερνούν τα 50.000 ευρώ. Η σύζυγός του δήλωσε εισοδήματα 82.000 ευρώ και έχει καταθέσεις σε αγγλικές και ισπανικές τράπεζες ύψους 116.229 ευρώ και 27.231 στερλινών.

Ο Γιάννης Μπαλάφας

Το πόθεν έσχες του υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής περιλαμβάνει καταθέσεις 449.754 ευρώ για το 2014 (χρήση 2013). Ακόμη, αγόρασε ακίνητα, μερίδια σε διαμερίσματα, καταστήματα, και το 2014 είχε εισοδήματα ύψους 20.911 ευρώ και ένα ΙΧ 1.390 κ.ε.

Αυξήθηκαν οι καταθέσεις Κοντονή

Αυξημένες εμφανίζονται οι τραπεζικές καταθέσεις του υπουργού Δικαιοσύνης- από 188.493,17 σε 219.228,10 ευρώ, ο οποίος έχει επτά λογαριασμούς. Ακόμη κατέχει έξι ακίνητα και τα εισοδήματά του ήταν 78.786,01 ευρώ το 2014 και 79.949 ευρώ.

Στο εξωτερικό οι καταθέσεις Φωτίου

Η Θεανώ Φωτίου εμφανίζει σε τράπεζα του εξωτερικού τον κύριο όγκο των καταθέσεών της. Συγκεκριμένα, δύο παλιοί λογαριασμοί της το 2013 είχαν 95.550 λίρες Αγγλίας και το 2014 έπεσαν σε 93.117 λίρες Αγγλίας.

Μείωση 50% για τον Πολάκη

Τέλος, μειωμένα κατά πάνω από 50% εμφανίζονται τα εισοδήματα του Παύλου Πολάκη, την περίοδο 2012-2014. Σύμφωνα με τη δήλωσή του, το 2012 είχε εισοδήματα 119.592 ευρώ, το 2013 45.141 ευρώ και το 2014 54.436 ευρώ.

Πηγή: Ζάπλουτοι υπουργοί σε... αριστερή κυβέρνηση -Ολα τα ονόματα | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/309937/zaploytoi-ypoyrgoi-se-aristeri-kyvernisi-ola-ta-onomata#ixzz4UEGC9vpi

Πρόκειται για ανήλικα κορίτσια που έχουν παντρευτεί ενήλικους πρόσφυγες και μετανάστες και δεν γίνονται δεκτά από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ένα νέο φαινόμενο που εμφανίζεται στην Ελλάδα, το οποίο οποίο χαρακτήρισε ως "ασυνόδευτες νύφες", περιέγραψε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ.Μουζάλας κατά τις ανακοινώσεις του σχετικά με την ηλεκτρονική κάρτα μεταναστών.
Πρόκειται για ανήλικα κορίτσια που έχουν παντρευτεί ενήλικους πρόσφυγες και μετανάστες. Τα ζευγάρια αυτά δεν γίνονται δεκτά από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης "γιατί ο γάμος τους δεν αναγνωρίζεται", όπως σημείωσε ο υπουργός.
Εξαίρεση αποτελεί η Ιρλανδία, όπου τους δέχονται "αλλά λένε ότι ο άνδρας θα πρέπει να περάσει δικαστήριο για βιασμό γιατί η γυναίκα είναι ανήλικη". Την ίδια ώρα τα κορίτσια δεν μπορούν να γίνουν δεκτά ούτε ως ασυνόδευτα ανήλικα, γιατί έφτασαν στην Ελλάδα συνοδευόμενες από τον άνδρα τους.
Σήμερα υπάρχουν 70 τέτοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Όπως σχολίασε ο κ. Μουζάλας, "στην Ευρώπη το ίδιο που χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μην πάρουν το ζευγάρι, το χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για να μην δεχτούν ούτε την κοπέλα. Έχει φοβερή πολυπλοκότητα το θέμα αυτό και είναι απίστευτο το πώς τα πολιτισμικά μας μοντέλα μπλέκονται".
Κατά την ενημέρωση για το νέο σχέδιο για το προσφυγικό, ο κ. Μουζάλας έκανε επίσης λόγο για δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας η οποία θα αντικαταστήσει την άδεια διαμονής των μεταναστών που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα.
Την κάρτα, που θα περιλαμβάνει στοιχεία ταυτοποίησης και βιομετρικά δεδομένα του κατόχου, θα παραλαμβάνουν όσοι, είτε ανανεώνουν προϋπάρχουσα άδεια διαμονής, είτε θα εκδώσουν για πρώτη φορά άδεια διαμονής στη χώρα. Μέσω αυτής, το υπουργείο σκοπεύει να εκσυγχρονίσει το σύστημα χορήγησης αδειών διαμονής και να καταπολεμήσει περιπτώσεις πλαστογραφιών. Ο αναγκαίος εξοπλισμός έχει ήδη εγκατασταθεί στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, στις αρμόδιες διευθύνσεις αλλοδαπών. Η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνει μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Διοικητική Μεταρρύθμιση" (ΕΣΠΑ 2007-2013).
Επίσης, όπως ανακοίνωσε ο κ. Μουζάλας, το υπουργείο θα προχωρήσει σε πλήρη καταγραφή, μέχρι το Πάσχα, όλων των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα.
Επίσης, το υπουργείο προγραμματίζει μέχρι τον Απρίλιο να προκηρύξει 8.000 θέσεις φιλοξενίας σε διαμερίσματα, τις οποίες θα διαχειρίζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι θέσεις αυτές θα προστεθούν στο πρόγραμμα των 20.000 ατόμων που υλοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.
Εξάλλου, το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προγραμματίζει μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο να καταργήσει το συσσίτιο στις δομές φιλοξενίας, να εγκαταστήσει κουζίνες σε κάθε σπίτι και να παρέχει μετρητά στους διαμένοντες στις δομές.

news24.gr

Το ΓΕΕΘΑ έχει κάνει μία εξαιρετική δουλειά τα τελευταία χρόνια δημοσιοποιώντας τα αναλυτικά στοιχεία των προκλήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η αξία αυτής της καταγραφής είναι ανεκτίμητη, καθώς μας επιτρέπει να αφουγκρασθούμε τον παλμό των επιδιώξεων της Τουρκίας και να αναρωτηθούμε για την επάρκεια της μέχρι τώρα αντίδρασής μας. Αρκεί να το θέλουμε.

Toυ Νικόλα Κατσίμπρα

Δεν μιλάμε για μία απλή καταγραφή στατιστικών, αλλά για μία λεπτομερή αναφορά θαλασσίων περιστατικών, παραβάσεων διεθνών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, παραβιάσεων εθνικού εναέριου χώρου (ΕΕΧ), είδους αεροσκαφών (μαχητικά, αεροναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) ή ελικόπτερα), αριθμού οπλισμένων μαχητικών, εμπλοκών με ελληνικά αεροσκάφη και τέλος, υπερπτήσεων πάνω από ελληνικό έδαφος. Τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ καλύπτουν ανά μήνα όλη την περίοδο της κρίσης. Μας «μιλάνε» και έχουμε υποχρέωση να ακούσουμε.

Ενώ υπάρχουν στρατηγικές διακυμάνσεις στην ακατάπαυστη προκλητικότητα της Τουρκίας κατά τα τελευταία 40 χρόνια, η τάση την τελευταία εξαετία είναι ξεκάθαρη. Οι υπερπτήσεις αεροσκαφών της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΤΠΑ) πάνω από ελληνικά εδάφη παρουσιάζουν κατακόρυφη αύξηση. Για την περίοδο 2011-2016, οι υπερπτήσεις, για κάθε χρονιά αντίστοιχα, ήταν 4, 3, 11, 14, 36 και μέσα στον Δεκέμβριο αναμένεται να ξεπεράσουμε τις 60.  Δηλαδή, 60 φορές που ξένο μαχητικό αεροσκάφος, πολλές φορές οπλισμένο, πέταξε πάνω από ελληνικό έδαφος.

Το αποτέλεσμα κάθε μίας από τις 60 φορές ήταν η μηδενική αλλαγή της πολιτικής μας για την μελλοντική αποτροπή αυτού του φαινομένου. Ενώ αποδεδειγμένα η στάση με την οποία αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας δεν επιφέρει αποτελέσματα, η πολιτική μας δεν προσαρμόζεται, αφήνοντας μεγάλο περιθώριο κινήσεων στον γείτονα. Ουσιαστικά, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη αναμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Αυτό δεν είναι ο ορισμός της παράνοιας κατά τον Αϊνστάιν, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά ο ορισμός του εθισμού σύμφωνα με τους «Ανώνυμους Ναρκομανείς». Η πολιτική μας ηγεσία είναι εθισμένη στο να είναι αναποτελεσματική.

Όμως, δεν αλλάζει μόνο η ποσότητα αλλά και η ποιότητα των τουρκικών προκλήσεων. Τελευταία, η κατανομή των περιστατικών δείχνει μια νέα τακτική της ΤΠΑ στην περιοχή της Χίου, των Οινουσσών και πιο συγκεκριμένα στη νήσο Παναγιά, όπου έχουν υπάρξει πρόσφατα περιστατικά πολύ χαμηλών πτήσεων ΑΦΝΣ. Φυσικά, δε μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα τι σημαίνει αυτή η νέα συμπεριφορά, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι σαν κράτος να προετοιμαστούμε για μια πληθώρα σεναρίων, κυρίως διότι έχουμε εδώ και δεκαετίες αφήσει το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών στον γείτονα. Οι ένοπλες δυνάμεις το κάνουν αυτό σύμφωνα με τις εντολές που έχουν και τον σχεδιασμό τους. Η πολιτική ηγεσία;

Τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ δείχνουν επίσης μία άλλη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, η οποία έχει «χαθεί» μέσα στους αριθμούς: οι εμπλοκές έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί τα τελευταία χρόνια! Ειδικότερα:

• Το 2009 είχαμε 1678 παραβιάσεις του ΕΕΧ και 237 εμπλοκές. Δηλαδή, υπήρξε κλιμάκωση στην αναχαίτιση στο περίπου 14% των παραβιάσεων των εθνικών μας συνόρων στον αέρα. Το ποσοστό αυτό έχει να κάνει μόνο με τον αριθμό των αναχαιτίσεων που εξελίχθησαν σε αερομαχία.

• Μετά το 2009 παρατηρούμε μία απότομη πτώση στο ποσοστό εμπλοκών / παραβιάσεων. Από το 14% πέφτει στο 1% το 2010, 1,4% το 2011, 0% το 2013, 0,4% το 2014 και εμφανίζει μικρή άνοδο το 2015 και 2016, γύρω στο 4%. Δηλαδή μιλάμε για χρονιές με χιλιάδες παραβιάσεις του ΕΕΧ,  και με σχεδόν μηδενικές εμπλοκές.

Αυτά είναι τα δεδομένα. Το τι όμως σημαίνει αυτό, δεν είναι ίσως εύκολα αντιληπτό και απαιτεί κατανόηση του τι συμβαίνει καθημερινά πάνω από το Αιγαίο. 

Κάθε περιστατικό ενεργοποιεί έναν εκτενή αμυντικό μηχανισμό για την ανάλογη αντιμετώπισή του, με τεράστιο κόστος. Από τη στιγμή της απογείωσης μαχητικών από συγκεκριμένα αεροδρόμια της Τουρκίας, γίνονται άμεσες ενέργειες για την αντιμετώπιση των πιθανών σεναρίων. Εξάλλου, το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων έχει πλέον τεράστια εμπειρία και μπορεί και αξιοποιεί κατάλληλα τα αεροσκάφη αναχαίτισης ανάλογα με την αναμενόμενη συμπεριφορά των Τούρκων. Όλο το παιχνίδι παίζεται στη μεγιστοποίηση παραμονής των μαχητικών μας στο πεδίο επιχειρήσεων. Το πρόβλημα είναι ότι εκεί έχουν το πλεονέκτημα και πάλι οι Τούρκοι, καθώς διατηρούν την πρωτοβουλία και μπορούν να πετάνε για αρκετό χρόνο πάνω από το Αιγαίο, με ένα σύντομο διάλειμμα για εναέριο ανεφοδιασμό και επιστροφή. Αυτό σημαίνει ότι η αναχαίτιση του ίδιου ζεύγους αεροσκαφών της ΤΠΑ μπορεί να απαιτήσει δυσανάλογο αριθμό δικών μας, με τεράστιο κόστος.

Η αναχαίτιση των τουρκικών αεροσκαφών που παραβιάζουν τον ΕΕΧ γίνεται με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες και απαιτεί την αναγνώριση του αριθμού και του τύπου των αεροσκαφών καθώς και των διακριτικών τους. Κάθε περιστατικό αναχαιτίζεται, είτε από απόσταση με εικονικό εγκλωβισμό ή με προσέγγιση και αναγνώριση, ανάλογα με τις οδηγίες. Σαν «εμπλοκή» καταγράφεται μόνο το περιστατικό στο οποίο θα υπάρξει ενεργή κλιμάκωση και αερομαχία. Από την μία, είναι ασφαλέστερο να μην έχουμε εμπλοκές, καθώς ενέχουν αυξημένο κίνδυνο ατυχήματος όπως του Σμηναγού Ηλιάκη το 2006 και του Υποσμηναγού Σιαλμά το 1992. Από την άλλη όμως, μήπως έχουμε φτάσει σε μία νέα πραγματικότητα στο Αιγαίο, όπου η μέχρι τώρα αντίδρασή μας απλά δεν αποδίδει πλέον; Η τυπική αντιμετώπιση συνίσταται ουσιαστικά σε μία αναχαίτιση κατά την οποία είμαστε παρατηρητές ή διατηρούμε κάποιο εικονικό εγκλωβισμό. Αυτή είναι η επίσημη γραμμή, η οποία όμως δεν έχει καταφέρει να κάμψει  την επιθετικότητα της Τουρκίας στο ελάχιστο.

Η μείωση των εμπλοκών κατά τα τελευταία χρόνια μπορεί να οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Οι εμπλοκές καίνε πολύ περισσότερο καύσιμο, αυξάνοντας το ήδη βεβαρυμένο κόστος, με το αποτέλεσμα να παραμένει τοίδιο, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύουμε τους πιλότους της ΤΠΑ στις μεθόδους αντίδρασής μας. Αφού δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για ενεργητική αντιμετώπιση της απειλής, δίνεται προτεραιότητα στην μέγιστη παραμονή των αεροσκαφών μας στην περιοχή, πιο πολύ ως συνοδευτικών αντί της αναχαίτισης. Επίσης, οι Τούρκοι, βέβαιοι πλέον ότι δεν θα καταρριφθούν, αγνοούν τους εικονικούς εγκλωβισμούς και την αναγνώρισή τους από τα ελληνικά μαχητικά, συνεχίζοντας την πτήση τους μέσα στον τον ΕΕΧ και πάνω από ελληνικά εδάφη. Τέλος ένας σημαντικός αριθμός των παραβιάσεων γίνεται από ΑΦΝΣ και ελικόπτερα, με τα οποία δεν υπάρχει δυνατότητα εμπλοκής, λόγω της φύσης του πτητικού μέσου.

Η  παραπάνω εικόνα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς τελικά όλα συνηγορούν στην de facto απεμπόληση του νομίμου δικαιώματός μας για άμυνα των συνόρων μας. Αν σε αγνοούν, τότε δεν υπάρχεις. Αν η κυβέρνηση δώσει εντολές στην αστυνομία απλά να αναγνωρίσει, καταγράψει και προειδοποιήσει τους κλέφτες, ενώ είναι μέσα στο σπίτι σου και το πιο δραστικό που μπορεί να κάνει είναι να… τους σημαδέψει με το πιστόλι του playstation, θα τους αποθάρρυνε αυτό από το να ξαναμπούν να κλέψουν; Το ίδιο ισχύει και με την Τουρκία, η οποία κλέβει λίγο από την εθνική μας κυριαρχία κάθε φορά με κάθε παραβίαση. Ουσιαστικά, λέμε στην ΠΑ να παίζει σύμφωνα με τους κανόνες, ενώ η Τουρκία τους αγνοεί επιδεικτικά προς όφελός της. Τα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δεμένα και είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν με φειδώ την επιθετικότητα της Τουρκίας, επιτρέποντάς της να ενισχύει τα τετελεσμένα που έχει τόσο στρατηγικά εφαρμόσει στο Αιγαίο.

Όλα τα παραπάνω παγιώνουν τη στρατηγική νίκη της Τουρκίας. Όσο η πολιτική μας περιορίζεται σε μια παθητική, αντιδραστική αντιμετώπιση της επιθετικότητας της, τόσο το status quo εδραιώνεται. Μπορεί η Χίος να φαντάζει μακριά από την Αθήνα, αλλά αν η έλλειψη ιδιαίτερης  προσοχής στα εθνικά θέματα την περίοδο της κρίσης δημιουργήσει περαιτέρω τετελεσμένα, τότε αυτά θα παραμείνουν πολύ παραπάνω από τα μνημόνια. Θα δώσουμε στα παιδιά μας λιγότερη εθνική περιουσία από αυτή που βρήκαμε, ας μη τους δώσουμε  όμως και λιγότερη εθνική κυριαρχία.

Δυστυχώς, αντί να αφουγκραστούμε συλλογικά και υπερκομματικά τι λένε αυτά τα στοιχεία, αντιδρούμε ανάλογα με τον χώρο που ανήκει ο καθένας. Όλα τα παραπάνω δεδομένα έχουν ήδη «μεταφραστεί» από τον αναγνώστη ανάλογα με την ιδεολογία του, ώστε να με κατατάξουν στο αντίστοιχο πολιτικό κουτί και να ασκήσουν κριτική ανεξαρτήτως της ουσίας. Η αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων έχει πλέον μοιραστεί σε δύο πόλους: Αν είμαστε προς το αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος ζούμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα αγγελικά πλασμένη, με πλήρη άρνηση της σημασίας των Τουρκικών διεκδικήσεων. Αν είμαστε στην αντίπερα όχθη, τα βλέπουμε όλα ως κομματική ευκαιρία, καπηλευόμενοι κάθε έννοια πατριωτισμού και αγνοώντας τόσο τα τραγικά λάθη του παρελθόντος όσο και την επιχειρησιακή και γεωπολιτική πραγματικότητα των συνθηκών του 2016. Οι μεν θέλουν να χορέψουν κουμπαγιά γύρω από την φωτιά, οι δε να πάρουμε την Πόλη.

Αυτή η πλήρης αποσύνδεση από την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας είναι η απτή απόδειξη του στρουθοκαμηλισμού μας. Έτσι δε θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε τη χρυσή τομή ενεργητικής αποτρεπτικής στάσης ώστε να στερήσουμε από τον γείτονα την πρωτοβουλία και να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε την βέλτιστη τακτική για τα μακροχρόνια στρατηγικά μας συμφέροντα. Αν δεν σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των συνθηκών γύρω μας με ένα αμάλγαμα ερασιτεχνισμού, άκριτης πολιτικής ιδεολογίας και κομματικού οπορτουνισμού, το πλεονέκτημα θα το διατηρεί ο γείτονας που επενδύει στον στρατηγικό σχεδιασμό των πολιτικών του. Ο Ερντογάν μας μιλάει. Ακούει κανείς;

* Ο Νικόλας Κατσίμπρας διδάσκει στα πρόγραμματα επίλυσης συγκρούσεων του πανεπιστήμιου Columbia της Νέας Υόρκης και του City University of NY, είναι Senior Fellow του Hellenic American Leadership Council και πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σημ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια μιας πτήσης προς Αθήνα ανήμερα των Χριστουγέννων.

Να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις το καινούριο, να γεύεσαι το διαφορετικό, να παρατηρείς τον κόσμο, να υιοθετείς ότι σου ταιριάζει, να ανοίγεις και να ανοίγεσαι.

Αυτό πάντα ήθελα να κάνω. Να ταξιδεύω.

Το παιδί και το σκυλί σου όπως το μάθεις: Ταξίδευα αγόγγυστα από 20 ημερών. Όπου γης και πατρίς…

THΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ

Και από τότε πάντα παρατηρώ τους ανθρώπους που ταξιδεύουν. Σε αεροδρόμια, σε λιμάνια, σε σταθμούς λεωφορείων και τρένων, στις εθνικές οδούς, όλοι θέλουν να φτάσουν κάπου. Σε αυτό το “κάπου”που κρύβονται οι άνθρωποι της ζωής τους.

Γιατί υπάρχουν ταξίδια που κάνεις για να βουτηχτείς στο άγνωστο και να μαγευτείς και αυτά τα άλλα, που πηγαίνεις στο γνώριμο, που πηγαίνεις σπίτι…

Η κινητήριος δύναμη είναι η αγάπη. Γιατί κάποιον αγαπούν. Γιατί κάποιος τους λείπει.

Για να κάνουν το μακριά κοντά.

Για να εκμηδενίσουν την απόσταση.

Γιατί τελικά το μακριά και το κοντά είναι έννοιες πολύ σχετικές…

Και επαναλαμβάνω και εγώ πιστά, αλάνθαστα, αυτό το ίδιο μοτίβο…

……………………………………………………………………….

Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν μάλλον διαφορετικά. Δεν υπήρχαν εξωτικοί προορισμοί, ούτε τους θέλαμε. Ούτε χιονοδρομικά θέρετρα, ούτε ρεβεγιόν σε νυχτερινά κέντρα. Τα δικά μας Χριστούγεννα ήταν φτιαγμένα από «σπίτι», από ζεστά, φρεσκοφουρνισμένα σπιτίσια υλικά.

Του Αγίου Νικολάου στολίζαμε το δέντρο με τις ίδιες μπάλες που είχαμε και από τις προηγούμενες χρονιές.

Συνήθως Χριστούγεννα κάναμε στο Χωριό και Πρωτοχρονιά στη γιαγιά και στον παππού στη Θεσσαλονίκη.

Φτάναμε στην Αμυγδαλή πάντα βράδυ. Πολύ αργά. Η γιαγιά έκανε το σταυρό της και έκλαιγε. «Καλωσήρθατε αγάπη μου»…

Έκλαιγε όταν φτάναμε. Έκλαιγε όταν φεύγαμε.

Γιατί κλαίς γιαγιά; Κλαίω αγάπη μου από χαρά.

Με τα χρόνια κατάλαβα ότι οι άνθρωποι δεν κλαίνε μόνο από στεναχώρια κλαίνε και από χαρά, από ανείπωτη χαρά. Και πως τα ωραιότερα δάκρυα στη ζωή μου ήταν από χαρά τεραστίων διαστάσεων…

Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να ξυπνήσει όλο το σπίτι. Όλοι μπαμπάλιζαν (φλυαρούσαν) ακατάπαυστα…

Ότι ώρα και να ήταν έπρεπε να βάλουμε κάτι στο στόμα μας. Εγώ κοιμόμουνα μαζί με τη γιαγιά στο κρεβάτι και χωνόμουνα κάτω από την ασήκωτη και βαριά βελέντζα που μ’ έτρωγε και μ’ έγδερνε ενώ άνοιγα την πόρτα από το δωμάτιο των μωρών για να δω τα μικρά ξαδέρφια μου ακόμα και μέσα στο σκοτάδι.

Το σπίτι ήταν σε ετοιμασίες. Αν είχε φωνή θα φώναζε: Δεν προλαβαίνω.

Όλοι ήταν σε μια δαρκή κίνηση και οι γυναίκες του σπιτιού ήταν σε πανικό ενώ έλεγαν πως  «το φαγητό δε θα βγει σήμερα» και πως «πάλι αργήσαμε»…

Γενική καθαριότητα, χλωρίνη παντού, οι κουρτίνες είχαν κατέβει, οι φρεσκοπλυμμένες φλοκάτες ανεμίζαν στο σύρμα, οι καρέκλες είχαν αναποδογυριστεί για να σκουπιστεί και να σφουγγαριστεί όλο το σπίτι.

Στο πλυσταριό (δεύτερη κουζίνα που γίνεται όλη η λάντζα και το μαγείρεμα, που το έχουν τα περισσότερα σπίτια σε χωριά) ήταν τοποθετημένα όλα τα λαχανικά και τα φρούτα αλλά και όλα τα υλικά.Η γιαγιά ζύμωνε σκυμμένη ψωμί και πίτες οι οποίες έμπαιναν στο χτιστό εξωτερικό φούρνο η μία μετά την άλλη. Σπανακοτυρόπιτα, γαλατόπιτα, ρυζόπιτα, κολοκυθόπιτα και κρεατόπιτα (αυτή ήταν η δική μας βασιλόπιτα στη Θεσσαλία).

Το σπίτι μύριζε βούτυρο, μέλι, κανέλα, πίτες κρέας, πατάτες λεμονάτες μαζί με καθαριότητα, μυρωδιά klinex, rol και θαλπωρή. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα θυμάμαι πάντα αυτή τη σπάνια μυρωδιά….

Αυτή η μυρωδιά είναι ακόμα ανακατεμμένη στη μνήμη μου με αυτή της σόμπας. Και αν δεν έχεις ζεσταθεί με σόμπα, η σόμπα δεν είναι παίξε-γέλασε, αποτελεί ολόκληρη επιστήμη. Αν πήγαινες πολύ κοντά καιγόσουν, αν καθόσουν μακριά πούντιαζες (κρύωνες). Υπήρχε μια συγκεκριμένη απόσταση που έπρεπε να κάθεσαι για να αντέχεις..

Να’ ναι τα σώματα κοντά, τόσο-όσο, και οι ψυχές να γίνονται ένα…

Τα παιδιά είχαμε άλλες προτεραιότητες. Ετοιμαζόμασταν για τα κάλαντα… Και ναι! Τα κάλαντα δεν ήταν απλή υπόθεση, ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Κάναμε πρόβα ώστε να είμαστε συγχρονισμένοι, φοράγαμε τα καλά μας, και τα κορίτσια κάναμε πλεξούδες τα μαλλιά μας.Από βραδύς, καταστρώναμε πλάνο, από ποια σπίτια θα αρχίσουμε, ξέραμε ποιοι είναι οι κουβαρντάδες του χωριού και ξεκινούσαμε από πολύ νωρίς για να μην μας προλάβουν οι άλλοι.

Και ξεκινούσαμε. Πηγαίναμε από σπίτι σε σπίτι με τα τριγωνάκια μας… Μας άνοιγαν όλοι την πόρτα και αρχίζαμε το «Καλην εσπέραν άρχοντες»…

Αφού είχαμε γυρίσει όλο το χωριό, τρέχαμε βολίδα στο σπίτι για να μετρήσουμε τα γλυκά, τα μελομακάρονα, τα 10ρικα που μας είχαν δώσει και τα μοιράζαμε όλα με απόλυτη δικαιοσύνη.Στο τέλος λέγαμε τα κάλαντα στον παππού το Μήτσο, ο οποίος ήθελε να το ακούσει ολόκληρα και συγκινημένος μας έδινε φιλί και χαρτζιλίκι για το «καλό» ενώ μας έλεγε: «Μακάρι να σας καμαρώσω και του χρόνου… «

Και οι αναμνήσεις της εκκλησίας και της θείας κοινωνίας ανακατεύονται στο μυαλό μου μαζί με τα μελομακάρονα που κλέβαμε από το σαλόνι το «καλό».Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, το πώς απλώναμε πιο αραιά τα γλυκά στις πιατέλες, για να μην φαίνονται κουτσουρεμένα, φαγωμένα και λιγότερα…

………………………………………………………..

Πάντα θα ξέρω απ’ έξω και ανακατωτά τη διαδρομή Αμυγδαλή- Θεσσαλονίκη. Τον Όλυμπο, τον Κίσσαβο, τα Τέμπη, τον Πλαταμώνα, το Λιτόχωρο…Μέχρι να φτάσουμε στην Παπαρηγοπούλου, στο Βαρδάρη δίπλα στην εκκλησία των 12 Αποστόλων.

Η γιαγιά με τον παππού μένανε στον 5ο όροφο. Εγώ έτρεχα να χτυπήσω το κουδούνι και να πατήσω το κουμπί του ασανσέρ.  Χωνόμουνα στην αγκαλιά τους και βιαζόμουνα να δω το δέντρο…

Η γιαγιά είχε πάντα 2 γυάλες. Μία με τα σοκολατάκια ΙΟΝ noisette με το ΟΛΟΚΛΗΡΟ φουντούκι και άλλη μία με καραμέλες o-mamy ΙΟΝ. Άνοιγα τη γυάλα, όσο οι μεγάλοι ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους και έπαιρνα 2-3 σοκολατάκια βάζοντάς τα λαίμαργα στην τσέπη μου. 

Με τον παππού πηγαίναμε κατευθείαν στο Βαρδάρη και ψωνίζαμε. Ήξερε όλους τους μανάβηδες, όλες τις τιμές και καταλήγαμε στον «Καταναλωτή» (μάρκετ της Θεσσαλονίκης) για να προμηθευτούμε τα υπόλοιπα. Εγώ κρατιόμουνα από το χέρι του και καμάρωνα σα γύφτικο σκεπάρνι που με σύστηνε παντού… Ήμουν η εγγονή του… Το χέρι του ήταν η ασφάλεια, το διαβατήριο, η σκάλα που ανέβαινα που με έκανε να νιώθω έτοιμη να κατακτήσω τον κόσμο…

Το απόγευμα, λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου,  η μαμά μου με έλουζε ενώ μου φορούσε το αγαπημένο μου φόρεμα, κόκκινο βελούδινο με λευκό γιακά και τα μαύρα λουστρινένια παπούτσια της Μούγερ… Φτιάχναμε τα μαλλιά μου σε γαλλική πλεξούδα και μου έλεγε στο αυτί:

«Θα είσαι τύπος και υπογραμμός.»

Δεν ήξερα τι ήταν ο «τύπος» ούτε ο «υπογραμμός» αλλά η φωνή της είχε μια σταθερότητα που καταλάβαινες ότι δεν αστειεύεται. Και συνέχιζε:

«Πρώτα θα φάνε οι φιλοξενούμενοι. Αν κάτι έχει τελειώσει, δεν ζητάμε από αυτό. Μην ξεχνάς. Λέμε πάντα «ευχαριστώ πολύ», «παρακαλώ» και δίνουμε ένα φιλί σε όλους. Έχεις καμιά απορία;» 

Μου έδινε ένα φιλί, μου έκανε μια αγκαλιά και τη θυμάμαι να μου ψιθυρίζει «χρόνια πολλά μωρό μου».

Αλλά η Πρωτοχρονιά ήταν παιχνίδι της γιαγιάς Ευτυχίας. Πάντα καλοντυμένη, με κολόνια ΛΗΤΩ, με τα τακούνια της ακόμα και μέσα στο σπίτι, με βαμμένα τα νύχια της (ακόμα και εκείνα τα χρόνια) που εγώ τα παρατηρούσα θαμπωμένη… Δεν θα γνωρίσω ποτέ μεγαλύτερη femme fatale από εκείνη… 

Η γιαγιά στη Θεσσαλονίκη είχε ένα ασημένιο δέντρο (εκκεντρική και πρωτοποριακή από τότε) το οποίο το τοποθετούσε πάνω στο πορτ μαντώ (άκουσον άκουσον, και από πίσω ήταν ο καθρέφτης γιατί ήθελε λέει να αντανκλάται η εικόνα του δέντρου) και ο παππούς είχε ένα εκατομμύριο λαμπάκια σε όλο το σπίτι που αναβόσβηναν και τρεμόπαιζαν.

Ήταν και εκείνος μαγεμένος από την κυριαρχία της.  Γιατί η γιαγιά ήξερε να δίνει μεγαλοπρέπεια στο καθετί. Όλο το χρόνο σε έναν κουμπαρά μάζευε κέρματα και τα μύριζε ισόποσα στα εγγόνια που θα κερδίζαν το φλουρί της βασιλόπιτας.

Η δικια μας βασιλόπιτα έκρυβε μια ολόκληρη σκευωρία από πίσω. Είχε 6 φλουριά. Όσα και τα εγγόνια.

Μη ρωτήσεις το γιατί. Ούτε το πως.

Κανείς δεν ξέρει ούτε πως σημάδευε την πίτα.

Και πάντα έλεγε το ίδιο.«Πάλι κάποιο λάθος έγινε. Πάλι παραπάνω φλουριά. Και εμείς ανοίγαμε τον κουμπαρά και με τα λίγα μαθηματικά μας μετράγαμε τα 5δραχμα, τα 10αρικα, τα 20αρικα και ναι μία στο τόσο πέφταμε πάνω σε 100άρικα και τα μοιράζαμε ισόποσα στους νικητές!».

Παίζαμε μετά 21 και τη δύαρα την καλή. Με μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όποιο και αν έχω ρωτήσει δεν το ξέρει αυτό το παιχνίδι της δυάρας.Έχω καταλήξει ότι ήταν και αυτό τέχνασμα της γιαγιάς. Η μάνα μοιράζει ένα φύλλο στον καθένα και όποιος πετύχει το 2 το μπαστούνι είναι ο τυχερός της χρονιάς και κερδίζει…

Ουσιαστικά κανένα ενδιαφέρον σαν παιχνίδι αλλά η γιαγιά… Η υπέροχη femme fatale γιαγιά Ευτυχία δημιουργούσε ένα σασπενς, διαπερνούσε το γάργαρο γέλιο της τους τοίχους. Ζουσε την αγωνία του κάθε παίχτη και τους γκρέμιζε πάντα όλους  με τη γοητεία τους.Τα κάλαντα έπρεπε να τα πούμε μικροί και μεγάλοι για να δώσει ο παππούς στον καθένα το δώρο του…

———————————————————————–

Δεν ξεχνούσαμε ποτέ να βάλουμε ένα ποτήρι γάλα και λίγα μπισκότα και μελοκαμάρονα κάτω από το δέντρο για τον Άγιο Βασίλη.

Και τον φανταζόμουνα στο έλκυθρο να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι.

«Παππού πού λες να είναι τώρα ο Άγιος Βασίλης; Λες να κρυώνει;»

«Όχι Ευτυχάκι, φοράει γούνα… Τώρα πρέπει να είναι στην Καλαμαριά. Μπορεί να είναι κιόλας στην Τούμπα και να κατευθύνεται προς την Άνω Πόλη»….

«Παππού λες να χαθεί;»

«Υπάρχει άνθρωπος αγάπη μου που να μην ξέρει το Βαρδάρη;»

Όχι παππού δεν υπάρχει κανείς. Όλοι τον ξέρουν το Βαρδάρη.

Όταν θα ξυπνήσω το πρωί. Ας μην έχει δώρα. Ας έχει εσάς.

Μάλλον πιο σωστά. Θα έχει μόνο εσάς…

Καλές γιορτές σε όλους…

Χρόνια πολλά Ελλάδα. Χρόνια πολλά στον κόσμο όλο…