Το ομογενειακό Ίδρυμα Ελληνικής Συμπαράστασης (Hellenic Relief) συνεχίζει να συγκεντρώνει και να διανέμει τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες στην Ελλάδα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ιδρύματος, τον Μάιο και τον Ιούνιο παραδόθηκαν 720 δέματα βοηθείας σε ισάριθμες οικογένειες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σπέτσες και Καλύβια. Η επόμενη διανομή θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή και θα συμπεριληφθούν οικογένειες στο Γύθειο Λακωνίας.Στις διανομές θα παρευρεθούν μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος από τη Νέα Υόρκη.

Στο 174,1% του ΑΕΠ έφτασε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το πρώτο τρίμηνο του 2014, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Eurostat. Σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2013 το ελληνικό χρέος μειώθηκε κατά 1%, ενώ σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2013 αυξήθηκε κατά 13,5%. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι επί του 174,1% του ΑΕΠ, το 131,3% είναι δάνεια και το 42,4% άλλοι τίτλοι. Σε απόλυτους αριθμούς, το ελληνικό χρέος υποχώρησε στα 314,8 δισ. ευρώ, από 318,7 δισ. ευρώ το τέταρτο τρίμηνο του 2013.

Εντυπωσιασμένος από τις ομορφιές της Αίγινας συντάκτης της Huffington Post παραληρεί σε άρθρο του για τις ομορφιές του νησιού του Αργοσαρωνικού, προτρέποντας όλους να το επισκεφθούν. «Mύκονος, Σαντορίνη, Κρήτη. Τρία ελληνικά νησιά που όλοι ξέρουμε.

 

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την καταστροφή του Κυπριακού Ελληνισμού, από τις μαύρες εκείνες ημέρες του Ιουλίου του 1974, όταν η Κύπρος έμεινε απροστάτευτη από την εισβολή των Τούρκων. Στα 40 χρόνια της επετείου από την Τουρκική εισβολή , ήταν αφιερωμένο το 30ο Συνέδριο της ΠΣΕΚΑ που ολοκληρώθηκε χθες στην Ουάσιγκτον.

Το όνομά του θεωρείται συνώνυμο της παγκόσμιας επικυριαρχίας της Google και, ω του θαύματος, είναι Έλληνας. Είναι ο Στιβ Βρανάκης που όχι μόνο δεν ξεχνάει τον τόπο του (αν και εκείνος γεννήθηκε στον Καναδά), αλλά έρχεται συχνά για διακοπές, αλλά και για επιχειρηματικά σχέδια.Όπως σημειώνει το Cretelive, τo Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών και η Περιφέρεια Κρήτης διοργανώνουν συνάντηση των εκπροσώπων των ακαδημαϊκών/ ερευνητικών ιδρυμάτων της Κρήτη με τον κρητικής καταγωγής διευθυντή της Google Steve Vranakis την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014 στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Έρευνας, στο Ηράκλειο.Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα "Στέλιος Ορφανουδάκης" στο κεντρικό κτίριο του ΙΤΕ στις 9 ως τις 13.00

Την σημασία της ελληνοαμερικανικής φιλίας η οποία «παραμένει τόσο ισχυρή όσο ποτέ άλλοτε» υπογραμμίζει ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, στη φετινή διακήρυξή του για την επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος επισημαίνει την «συνεχή υποστήριξη» των ΗΠΑ προς τον Ελληνικό λαό χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα, «πολύτιμη σύμμαχο»

Μπήκαμε στην τελευταία εβδομάδα των προετοιμασιών πριν την μεγάλη Παρέλαση του Ελληνισμού στην 5η Λεωφόρο του Μανχάταν. Η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, κάνει έκκληση σε όλους τους Ελληνες να βρεθούν την Κυριακή στην Παρέλαση της Νέας Υόρκης ώστε να σταλεί βροντερό μήνυμα σε κάθε γωνιά των ΗΠΑ. Πλέον ανακοινώθηκε και η σειρά με την οποία θα παρελάσουν οι συμμετέχοντες, η οποία είναι η ακόλουθη:

 

Ήταν Κυριακή 27 Απριλίου του 1941, μέρα αποφράδα, τότε που οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα. Μια ομάδα από αυτούς κατευθύνθηκε προς τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως και με τη σβάστικα στα χέρια, σκόπευαν να υποστείλουν την ελληνική σημαία και να υψώσουν τη δική τους.Να αναρτήσουν στο κοντάρι την σβάστικα, σύμβολο μίσους και αλαζονείας, και να ξεκρεμάσουν το πανίερο σύμβολο του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, την ελληνική σημαία. Βρήκαν μπροστά τους έναν φρουρό, έναν απλό στρατιώτη, που υπηρετούσε τη βάρδιά του.

Το όνομά του: Κώστας Κουκίδης.

Ο Κουκίδης δεν ήξερε γερμανικά, μα κατάλαβε...

Ούτε που άφησε τα χέρια του να μολυνθούν με το βδελυρό έμβλημα, μόνο κοίταξε κατάματα, με παρρησία, τον Γερμανό κατακτητή, λέγοντας περισσότερα με τη σιωπή του και ύστερα...

Ύψωσε τα μάτια προς την τιμημένη γαλανόλευκη, την ατένισε με δέος, βούρκωσε και την υπέστειλε.

Με τρεμάμενα χέρια την φίλησε, την τύλιξε γύρω από το κορμί του και ξαφνικά έγινε «γίγας».

Σήκωσε στους μικρούς του ώμους το ασήκωτο βάρος της μοίρας της ελληνικής φυλής και ρίχτηκε από το βράχο της Ακροπόλεως. Παγωμάρα κατέλαβε τους Γερμανούς, μα μόλις συνήλθαν από τον πρώτο ισχυρό ψυχικό κλονισμό, ύψωσαν τη σβάστικα και η σκλαβιά, ίδιος βραχνάς, απλώθηκε και πλάκωσε από άκρου εις άκρον την Ελλάδα.

Η μεγαλειώδης αυτή ηρωική πράξη του ανώνυμου μέχρι τότε Έλληνα φαντάρου συντάραξε την Ευρώπη.

Η αγγλική εφημερίδα «Daily Mail» της 9ης Ιουνίου του 1941 έγραψε ανάμεσα σε άλλα: ''

Πιστεύουμε ότι όλοι οι Έλληνες στέκονται προσοχή μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις ηρωισμού και αυτοθυσίας, παίρνοντας δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον αγώνα τους''.

Ένα μήνα περίπου μετά την λεβέντικη πράξη του παλικαριού, που άκουγε στο όνομα Κώστας Κουκίδης, την νύχτα της 30ης Μαΐου, δύο νέοι φοιτητές ο Μανώλης Γλέζος, της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών και ο Αποστόλης Σάντας, της Νομικής, σκαρφάλωσαν στο ιερό βράχο και, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τη γερμανική φρουρά, πλησίασαν τον ιστό και υπέστειλαν την γερμανική σημαία. Χωρίς, βέβαια, να παραγνωρίζεται το αξιέπαινον της ηρωικής τους πράξης, σίγουρα αδυνατεί να συγκριθεί με την αυτοθυσία του Κουκίδη.

Η κατάθεση της ιστορικής αλήθειας που ''διαβάζεται'' μέσα από κάποιες, φαινομενικά, λεπτομέρειες, ωστόσο σημαντικές και αξιοπρόσεκτες στο βάθος, αποτελεί χρέος τούτης της καταγραφής, αλλά κυρίως της μνήμης.

Για ''του λόγου το αληθές'' παραθέτουμε αποσπασματικά σημεία από κείμενο στο οποίο, μετά την απελευθέρωση, ιστορούν οι δύο άνδρες την πράξη τους:

''Είχε σκοτεινιάσει [...] κι είχαμε μαζί μας ένα κλεφτοφάναρο.

Κάναμε μια βόλτα γύρω από την Ακρόπολη. Η γερμανική φρουρά φαινόταν. Τάχα στον κοντό να υπήρχε σκοπός; Ήταν δεν ήταν εμείς θα ανεβαίναμε.

Σε μια στιγμή, που δεν φαινόταν κανένας γύρω, πηδήξαμε το συρματόπλεγμα που είναι γύρω στο δασάκι των πεύκων της βόρειας πλευράς και σιγά-σιγά, ο ένας πίσω από τον άλλο προχωρήσαμε σκαρφαλώνοντας στα απόκρημνα βράχια. [...] Προς το παρόν, κανένας Γερμανός δεν φαινόταν.

Σκυφτοί καθώς είμαστε, κρυβόμενοι πίσω από τα μάρμαρα, προχωρούσαμε. Κάπου-κάπου πετούσαμε μακρυά κανένα πετραδάκι, ώστε να δημιουργείται θόρυβος έξω από κει που ευρισκόμεθα εμείς, ώστε, αν υπήρχε κανένας σκοπός, να προσέξει προς τα εκεί και να αποφύγουμε εμείς τον κίνδυνο.

Ώς την ώρα δεν είδαμε ούτε ίχνος σκοπού. [...]

Έπειτα προχωρήσαμε προς τη βάση του κοντού.

Δεν υπήρχε κανένας.

Από πάνω μας κυμάτιζε το φασιστικό σύμβολο.

Λύσαμε το συρματόσχοινο και αρχίσαμε να τραβάμε για να την κατεβάσουμε''.

Αφού στη συνέχεια περιγράψουν την πρώτη, δεύτερη και τρίτη αποτυχημένη απόπειρα, τέλος διαπιστώνουν ότι το κοντάρι υποβασταζόταν από τρία συρματόσχοινα και συνεχίζουν τη διήγηση: ''[...]

Τα λύσαμε από κει που ήταν δεμένα και δίνοντας παλμικές κινήσεις στο κοντάρι το ξεμπλέξαμε και η σημαία έπεσε πάνω μας και μας κουκούλωσε. Ξεκουκουλωθήκαμε και βάζοντάς την κάτω, αγκαλιαστήκαμε και χορεύαμε πατώντας τα φασιστικά σύμβολα![...]

Κόψαμε από ένα κομμάτι ο καθένας εκεί κοντά στον αγκυλωτό σταυρό. [...]

Την υπόλοιπη τη μαζέψαμε γρήγορα-γρήγορα και τη ρίξαμε στο ξεροπήγαδο που βρίσκεται ανάμεσα στα τείχη και στο βράχο. [...]

Γυρίζοντας αργά στα σπίτια μας, μας έπιασε ο σκοπός έξω από το Κρατικό Ταμείο (Ερμού). Η ώρα ήταν 12.10 και η κυκλοφορία είχε σταματήσει. Του δικαιολογηθήκαμε ότι είμαστε σε γλέντι και μας άφησε.

Και πραγματικά σε γλέντι είμαστε, διότι κείνο που ποθούσαμε είχε γίνει. Η απαρχή του σκληρού αγώνα έγινε.

Το μάθημα στους Γερμανούς είχε δοθεί! ».

(Δημητρίου Γατόπουλου, ''Ο λαός αρχίζει την Αντίσταση'' στο ''Ιστορικό Αρχείον Εθνικής Αντιστάσεως'', τεύχος 1ον, σ. 21).

Από τα σημεία της διήγησης των Γλέζου και Σάντας στεκόμαστε στα εξής και σχολιάζουμε εντός παρενθέσεως: '

'Είχε σκοτεινιάσει» (η νύχτα τους κάλυπτε), ''κανένας Γερμανός δεν φαινόταν [...] δεν είδαμε ούτε ίχνος σκοπού'' (δεν υπήρχε παρουσία Γερμανών στρατιωτών), ''βάζοντας την κάτω, αγκαλιαστήκαμε και χορεύαμε πατώντας τα φασιστικά σύμβολα!'' (είχαν άπλετο χρόνο για να πραγματώσουν το εγχείρημά τους), ''Κόψαμε από ένα κομμάτι ο καθένας'' (γιατί άραγε;

Ως ενθύμιο, ως απόδειξη της πράξης τους;), ''Του δικαιολογηθήκαμε ότι είμαστε σε γλέντι και μας άφησε'' (κατά την διάρκεια της Κατοχής δεν απεκάλυψαν την πράξη τους).

Αφήνοντας τον αναγνώστη αυτού του σημειώματος να κάνει τις δικές του σκέψεις και να βγάλει τα συμπεράσματά του, σημειώνουμε μόνο μια δική μας υπόθεση –εναπόκειται στη διάκριση ή την κρίση του καθενός να την αποδεχτεί ή να την απορρίψει. Το ηρωικό κατόρθωμα του Κουκίδη σκέπασε η περιφρόνηση και η ιστορική αμνησία, ίσως για να βρει χώρο να γραφτεί στην σελίδα της ιστορίας η ενέργεια των Γλέζου και Σάντας.

Θα ''διακινδυνεύσουμε''' να υποστηρίξουμε την άποψη ότι η πολιτική ένταξη των δύο ανδρών στο χώρο της αριστεράς επέβαλε την διαγραφή του Κουκίδη και την οικειοποίηση, αν όχι και την μονοπώληση, της Εθνικής Αντίστασης από τον χώρο της Αριστεράς.

Η αγνωμοσύνη στον πρωταγωνιστή της Εθνικής μας Αντίστασης απέναντι στην ιταμότητα του Γερμανού κατακτητή, στον γενναίο Κώστα Κουκίδη παραμένει... Μαζί και η επισήμανση του κινδύνου της παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας...

Η Αλεξανδρινή

http://national-pride.org

 

Η Greek Coffee Cup, η πασίγνωστη κούπα καφέ, με τον ελληνικό αμφορέα και τους μαιάνδρους, γνωστή ως "Anthora", κατατάσσεται μεταξύ των πενήντα αντικειμένων, όπως και τα κίτρινα ταξί, που αντιπροσωπεύουν την ιστορία της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τους "ΝΥ Τimes".

Η αρχή έγινε το 1960, όταν ο Leslie Buck, επιζών του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας "Sherri cup" του Κονέκτικατ, φιλοτέχνησε ειδικά για την αγορά της Νέας Υόρκης και τους Έλληνες πελάτες του την κούπα αυτή.

Η ζήτηση ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού ετησίως 500 εκατομμύρια από τις κούπες αυτές γινόντουσαν ανάρπαστες και έγιναν σήμα κατατεθέν για τις ελληνικές ντάινερς (diners), κόφι σοπς (coffee shops) και άλλα καταστήματα.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του εκδότη - διευθυντή του "Εθνικού Κήρυκα", Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος επισημαίνει ότι τα εντυπωσιακά νούμερα των πωλήσεων της ιστορικής, πλέον, κούπας, αποδεικνύουν πώς τόσα και τόσα παιδιά Ελλήνων μεταναστών σπούδασαν, δρόμοι και εκκλησίες χτίστηκαν στην Ελλάδα, αλλά και την προσφορά του Ελληνισμού στην πορεία της φιλόξενης Αμερικής.

Και καταλήγει το σχόλιο: "Ναι, έχουμε γερές βάσεις, μεγάλη προσφορά, δικαιώματα και υποχρεώσεις στη μεγάλη τούτη χώρα. Και η ιστορία συνεχίζεται...".

www.news24.gr

 

Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε ο Διευθυντής της Atlantic Bank κ. Σπύρος Βουτσινάς στην εκπομπή του δημοσιογράφου Δημήτρη Φιλιππίδη "Πρόσωπα της Νέας Υόρκης". Ο κ. Βουτσινάς μίλησε τόσο για την προσωπική του διαδρομή από την Κεφαλονιά, όσο και για θέματα της οικονομικής κρίσης τόσο σε Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ.Στο παρακάτω λινκ μπορείτε

 

http://www.fileswap.com/dl/D7cvUVGrZm/filippidis-voutsinas.mp3.html