Sidebar
hellasfm
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ!!!! Ερντογάν: Ζητά δημοψήφισμα σε δυτική Θράκη για προσχώρηση στην Τουρκία
Σε νέα πρόκληση προχώρησε τη Δευτέρα ο Τούρκος πρόεδροςΡετζέπ Ταγίπ Ερντογάνο οποίοςλίγες ημέρες μετά την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης, ζήτησε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την προσχώρηση της Δυτικής Θράκης στην Τουρκία αφήνοντας υπονοούμενα και για Θεσσαλονίκη, Κύπρο και νησιά του του Αιγαίου επικαλούμενος «ορισμένους ιστορικούς» σύμφωνα με τους οποίους αυτές οι περιοχές περιλαμβάνονται στα σύνορα του εθνικού συμβολαίου.
«Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία», ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο Ερντογάν, ο οποίος με αφορμή την υπόθεση της Μουσούλης είπε πως η Τουρκία «εκτός από τα 79 εκατομμύρια των πολιτών της, φέρει ευθύνη και απέναντι στα εκατοντάδες εκατομμύρια αδέλφια μας στη γεωγραφική περιοχή με την οποία μας συνδέουν ιστορικοί και πολιτισμικοί δεσμοί».
«Είναι καθήκον, αλλά και δικαίωμα της Τουρκίας να ενδιαφέρεται για το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, την Κριμαία, το Καραμπάχ, τη Βοσνία και τις άλλες αδελφές περιοχές. Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία», υποστήριξε ο Ερντογάν σε ομιλία του στη Ρίζε και πρόσθεσε: «Η στιγμή που θα παραιτηθούμε από αυτό, θα είναι η στιγμή που θα χάσουμε την ανεξαρτησία μας και το μέλλον μας».
Εξηγώντας το σκεπτικό του ο Ερντογάν είπε ότι το 1920 η τότε τουρκική Εθνοσυνέλευση έλαβε απόφαση περί του «εθνικού συμβολαίου», το οποίο περιλάμβανε τα σύνορα της Τουρκίας, και τόνισε ότι με βάση την απόφαση εκείνη τα σύνορα στις περιοχές του Οθωμανικού κράτους όπου υπήρχε αραβική πλειοψηφία κατά την υπογραφή της Συνθήκη του Μούδρου το 1918, θα έπρεπε να ορισθούν σύμφωνα με την εκφρασμένη μέσω δημοψηφίσματος βούληση των ίδιων των πληθυσμών.
Η απόφαση του 1920 ανέφερε επίσης, σύμφωνα πάντα με τον Ερντογάν, ότι το κριτήριο είναι η συγγένεια από πλευράς θρησκείας και γένους και ότι το νομικό καθεστώς και της Δυτικής Θράκης πρέπει να οριστεί ως αποτέλεσμα ελεύθερου δημοψηφίσματος στην περιοχή.
Ο Ερντογάν υποστήριξε επίσης ότι «ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα του εθνικού συμβολαίου περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μουσούλη, το Αρμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Κίρτζαλι, τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου».
protothe,a.gr
Εκλεκτή καλεσμένη στην εκπομπή του Mount Sinai Hospital την Τρίτη, 4 Οκτωβρίου, ήταν η παγκοσμίως διακεκριμένη Dr. Malini Sur.
Η γιατρός επικεντρώθηκε στην γαστρεντερολογική κοιλότητα, συγκεκριμένα στο στομάχι και στο παχύ έντερο/ορθό, και τον καρκίνο των δύο αυτών οργάνων. Η γιατρός εξήγησε πως ο καρκίνος του στομάχου συνήθως είναι επιθετικός, αφού τα συμπτώματα παρουσιάζονται στις τελευταίες
διαβαθμίσεις, σε αντίθεση με τα συμπτώματα του παχέος εντέρου/ορθού που παρουσιάζονται αρκετά ενωρίς. Κύριοι παράγοντες και στις δύο παθήσεις είναι το οικογενειακό ιστορικό και η διατροφή. Κλείνοντας, η γιατρός αναφέρθηκε και στις εξελίξεις και στις καινοτομίες της χειρουργικής θεραπευτικής αγωγής.
Η Dr. Sur είναι Επίκουρος Καθηγήτρια Χειρουργικής, Ανώτερο Τμήμα Χειρουργικής Ογκολογίας, Τμήμα Χειρουργικής, στην Ιατρική Σχολή Άϊκαν του Νοσοκομείου Mount Sinai.
Η Dr. Sur είναι συμβεβλημένη με το Mount Sinai Hospital και το Mount Sinai Queens.
On Tuesday, October 4th, the distinguished guest on the Mount Sinai Medical Show on HELLAS FM was Dr. Malini Sur. The doctor discussed the incidence and prevalence of cancer of the stomach and colorectal cancer. Dr. Sur explained that cancer of the stomach can be aggressive, as it is diagnosed in the later stages, in contrast to colorectal cancer that can be diagnosed in the early stages when the symptoms first present. The major risk factors for both cancers include a
strong family history and diet. In closing, Dr. Sur also discussed the advances and innovations regarding the surgical management.
Dr. Sur is Assistant Professor of Surgery, Division of Surgical Oncology, Department of Surgery, at the Icahn School of Medicine at Mount Sinai. Dr. Sur is affiliated with Mount Sinai Hospital and with Mount Sinai Queens.
The doctor's contact info:
Mount Sinai Doctors
25-20 30th Avenue
Astoria, N.Y.
(718)808-7777
ΥOU CAN LISTEN TO THE SHOW ON THE FOLLOWING LINK
https://www.dropbox.com/s/p9l5intj7ebvzpu/rec1004-200001.mp3?dl=0
Ο Πύρρος Δήμας, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Καθημερινή, αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο σοβαρό πρόβλημα υγείας της συζύγου του. Συγκλονίζει ο Έλληνας Ολυμπιονίκης και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Ο Πύρρος Δήμας μίλησε για τη μάχη της γυναικάς του, Αναστασίας, με τον καρκίνο, από την οποία βγήκε νικήτρια.
"Δεν «εγκατέλειψα». Απλώς δεν ψηφίστηκα. Επεσαν τότε οι εκλογές και πάνω στο πρόβλημα της Αναστασίας (σ.σ. της γυναίκας του). Στις 3 Ιανουαρίου διαγνώστηκε ο όγκος στο κεφάλι, λίγο μετά, 14 του μηνός, χειρουργήθηκε. Γλοιοβλάστωμα. Εγχειρίστηκε στην Ελλάδα. Τώρα είναι σταθερή η κατάστασή της. Δεν έφυγα από την πολιτική γιατί δεν μου άρεσε ή μετάνιωσα αλλά για προσωπικούς λόγους. Δεν θα μπορούσα να αφήσω την Αναστασία, τα παιδιά. Περάσαμε πολύ δύσκολα... εισπράξαμε πολλή αγάπη... Ο Γολγοθάς συνεχίζεται...", ήταν απάντηση του Πύρρου Δήμα, όταν ρωτήθηκε γιατί εγκατέλειψε την πολιτική.
newsit.gr
Ένα e-mail από το υπουργείο Οικονομικών με το οποίο την ενημέρωναν πως θα της κρατήσουν την επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πατέρα της γιατί δεν έχει πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ ήταν η τελευταία σταγόνα. Αυτή που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για μια 50χρονη άνεργη εκπαιδευτικό, μητέρα δυο παιδιών.
Η Νεκταρία Τζανή, από τον Άγιο Νικόλαο στο Λασίθι της Κρήτης, αποφάσισε να γράψει στον πρωθυπουργό. Να πει στον Αλέξη Τσίπρα την οργή, την απόγνωσή, τη θλίψη, την απογοήτευση, το φόβο και την αγωνία της. Προτίμησε την επιστολή στον πρωθυπουργό της χώρας από το να βάλει τέλος στη ζωή της.
«(...) αντί να γίνω και ‘γω ένα όνομα στην μακροσκελή λίστα των χιλιάδων ανθρώπων που υποκύπτουν και θέτουν τέρμα στην ζωή τους είπα να πιάσω ένα στυλό και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα. Για να είμαι δίκαιη δεν φταίτε μόνο εσείς, άλλοι μας οδήγησαν εδώ και σεις απλά ολοκληρώνετε το θεάρεστο και καθ' όλα αποτυχημένο έργο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων», γράφει.
Λέει πως δεν περιμένει τίποτα από την επιστολή αυτή. «Ούτε καν απάντηση». Κατηγορεί όπως τον πρωθυπουργό πως «με εξαπατήσατε κ. Τσίπρα, με κοροϊδέψατε κι εμένα και μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Πέσαμε στην παγίδα σας που επιμελώς είχατε καλύψει και τώρα μας έχετε αφήσει στο έλεος των δανειστών. Μιλούσατε για επαναστατικές αλλαγές και η μόνη επανάσταση που είδα ήταν αυτή της γραβάτας».
Μιλά και για το e-mail της εφορίας με το οποίο της ζητούν πίσω την επιστροφή δαπάνης από τα έξοδα για την κηδεία του πατέρα της! «Έλαβα λοιπόν ένα e-mail από το Υπουργείο Οικονομικών με το οποίο μου χορηγούνται και μου υφαρπάζονται την ίδια στιγμή 733,68 Ευρώ ποσό που αντιστοιχεί σε επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πάτερα μου. Η παρακράτηση έγινε για να καλύψει φορολογικές οφειλές ΕΝΦΙΑ, που μαντέψτε γιατί δεν πλήρωσα. (...) δυστυχώς δεν είμαι τόσο γενναία ώστε να πω "είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που βοήθησα με τη μικρή μου συνεισφορά να μειωθεί το χρέος της χώρας μου" όταν υπάρχει ζήτημα επιβίωσης».
Προς κ. Αλέξη Τσίπρα Άγιος Νικόλαος 12/10/2016
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Κοινοποίηση: Μ.Μ.Ε.
Αξιότιμε κ. Τσίπρα
Με υπόκρουση, από το βάθος του δωματίου, το ραδιόφωνο που εξαγγέλλει ότι άρχισαν οι πλειστηριασμοί ακόμα και πρώτης κατοικίας, πράγμα που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο την απόγνωσή μου άρχισα να γράφω αυτή την επιστολή.
Πήρα την απόφαση να απευθυνθώ σε σας προσωπικά με την ελπίδα όχι ότι μπορεί να διαβαστεί ή να της δοθεί η απαραίτητη προσοχή (το πιθανότερο είναι ότι θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων) αλλά γιατί διακατέχομαι από συναισθήματα οργής και θλίψης οδύνης απογοήτευσης, φόβου, αγωνίας με δυο λόγια με πνίγει το δίκιο μου. Μια αδικία διενεργήθηκε εις βάρος μου "ελαφρά τη καρδία" εκ μέρους του κράτους.
Είμαι από 5/ετιας άνεργη μάνα, διαζευγμένη, απόφοιτος ΑΕΙ, 50 χρόνων με 2 ανήλικα παιδιά. Έχω να λάβω μισθό στα χέρια μου 5 χρόνια, δεν έχω κανένα άλλο εισόδημα. Υπήρξα ιδεαλίστρια και προχώρησα με την πεποίθηση ότι με την αξία μου θα τα καταφέρω. Και ενώ έβλεπα να διορίζονται σε υψηλές θέσεις μέχρι και απόφοιτοι δημοτικού εγώ πιστή στις ιδέες μου καταβαραθρώθηκα. Πίσω στο θέμα μας όμως. Έλαβα λοιπόν ένα e-mail από το Υπουργείο Οικονομικών με το οποίο μου χορηγούνται και μου υφαρπάζονται την ίδια στιγμή 733,68 Ευρώ ποσό που αντιστοιχεί σε επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πάτερα μου. Η παρακράτηση έγινε για να καλύψει φορολογικές οφειλές ΕΝΦΙΑ, που μαντέψτε γιατί δεν πλήρωσα.
Εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή βίωσα ένα απάνθρωπο βιασμό της προσωπικότητας μου και της ύπαρξής μου γενικότερα. Κάποιος άλλος αυθαίρετα πήρε απόφαση για μένα ερήμην μου και απλά μου την ανακοίνωσε. Το κράτος δηλαδή συνωμότησε εις βάρος μου με σκοπό την οικονομική ηθική και φυσική εξόντωσή μου. Και δυστυχώς δεν είμαι τόσο γενναία ώστε να πω "είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που βοήθησα με τη μικρή μου συνεισφορά να μειωθεί το χρέος της χώρας μου" όταν υπάρχει ζήτημα επιβίωσης.
Το e-mail αυτό αποτέλεσε την τελική σταγόνα σε μια πληθώρα με αρνητικά συναισθήματα που με κατακλύζουν, έτσι αντί να γίνω και ‘γω ένα όνομα στην μακροσκελή λίστα των χιλιάδων ανθρώπων που υποκύπτουν και θέτουν τέρμα στην ζωή τους, είπα να πιάσω ένα στυλό και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα. Για να είμαι δίκαιη δεν φταίτε μόνο εσείς, άλλοι μας οδήγησαν εδώ και σεις απλά ολοκληρώνετε το θεάρεστο και καθ' όλα αποτυχημένο έργο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Είχα την ατυχία να χάσω και τους δύο γονείς μου μέσα σε 2 χρόνια, οι οποίοι κατά βάση μας συντηρούσαν. Τώρα αν τυχόν σας γεννηθεί η απορία "μα γιατί δεν βρήκατε μια δουλειά όλα αυτά τα χρόνια" ας μου επιτρέψετε να μειδιάσω και να σας υπενθυμίσω ότι ζούμε στην Ελλάδα όπου η ανεργία θεριεύει (που την είδατε την μείωση 4 μονάδες δεν ξέρω) και άτομα 50 χρόνων όπως είμαι εγώ έχουν τελειώσει finish finito, δεν υφίστανται στο εργασιακό τοπίο. Εκτός αν ανοίξουν κάποια δική τους δουλειά που και μόνο στην σκέψη να ξεκινήσει κάποιος επιχείρηση έχει αρχίσει η φορολόγηση Τι να λέμε τώρα, κανένα μέλλον καμιά ελπίδα.
Και παρ' όλο που τα πάντα καταρρέουν από την υπερφορολόγηση και τα χρέη η καλή σας κυβέρνηση αντί να στραφεί προς την σωστή κατεύθυνση για να βρεί χρήμα (βλέπε υψηλά εισοδήματα) έχει βαλθεί να ξεκοκαλίσει να διαλύσει και τελικά να αφανίσει τις πιο ευαίσθητες και ευπαθείς τάξεις. Τα ισοπεδώνει όλα και με τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο με τον μεγαλοεπιχειρηματία Θεωρεί ότι έχω άρα δε θα με βλάψει και έτσι μου παίρνει. Δεν λέω "τιμή μου" να με κατατάσσει τόσο ψηλά αλλά ξέρετε δεν ανήκω εκεί και η πτώση από τόσο ψηλά πονάει και καμιά φορά σκοτώνει.
κ. Τσίπρα
Η κυβέρνησή σας προσομοιάζει απόλυτα στην έννοια του ανάλγητου κράτους που υπάρχει για να μας ταλαιπωρεί και να μας καταδυναστεύει. Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τη λογική του παραλόγου στην οποία με υποβάλλετε.
Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώνω ΕΝΦΙΑ
Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώσω και τον ΕΝΦΙΑ των θανόντων γονιών μου
Δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς γιατί πρέπει να εξοφλήσω των ΕΝΦΙΑ
Δεν μπορώ να πουλήσω το αυτοκίνητο του πατέρα μου γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΝΦΙΑ
Δεν μπορώ να καταθέσω πινακίδες γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς, έτσι είμαι αναγκασμένη να πληρώνω τα τέλη κυκλοφορίας ασφάλεια κτέο κλπ.
Δεν μπορώ να πουλήσω για να εξασφαλίσω κάποια χρήματα γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΜΦΙΑ
Νομίζω όμως ότι σας έγραψα αρκετά για να κατανοήσετε την κατάστασή μας αλλά και το θράσος με το οποίο η κυβέρνηση σας μου ζητά εισφορά από τα ανύπαρκτα εισοδήματά μου ενώ σίγουρα κάποια στιγμή θα πληρώσω πολύ πολύ ακριβά αυτή την αδυναμία καταβολής του επαίσχυντου φόρου που λέγεται ΕΜΦΙΑ.
Με εξαπατήσαμε κ. Τσίπρα με κοροϊδέψαμε εμένα και μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Πέσαμε στην παγίδα σας που επιμελώς είχατε καλύψει και τώρα μας έχετε αφήσει στο έλεος των δανειστών. Μιλούσατε για επαναστατικές αλλαγές και η μόνη επανάσταση που είδα ήταν αυτή της γραβάτας.
Σταματήστε την καταστροφή τhς Ελλάδας. Σταθείτε στο πλάι των Ελλήνων και δώστε μας νόημα για να συνεχίσουμε να μένουμε εδώ και ν’ αγωνιζόμαστε Δώστε μας τη χαμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Αφήστε τους αριθμούς, τα ποσοστά και τις βεβαιώσεις ότι πάμε καλά. Δεν πείθετε πια. Νομίζετε ότι η θετική πρόβλεψη για ανάπτυξη που ανά τακτά χρονικά διαστήματα μας υπενθυμίζετε ότι θα επιτευχθεί, θα γεμίσει κανένα πιάτο ή θα πληρώσει κάποια ΔΕΗ?
Πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που ξεχειλίζει από οργή και απόγνωση. Κι αν κάθε Έλληνας με πρόβλημα σας έστελνε και μια επιστολή για να εκφράσει τα παράπονά του, το Μαξίμου θα κατακλυζόταν από εκατομμύρια γράμματα.
Δεν προσδοκώ τίποτα από την επιστολή αυτή, ούτε καν απάντηση. Είμαι σίγουρη επίσης ότι θα συνεχίσουμε να γλείφουμε και να γρατζουνάμε ανήμποροι τον πάτο του καζανιού που βράζουμε γιατί όπως λέει και ο μέγιστος Χατζηδάκης: "Καληνύχτα Κεμάλ αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ".......
Μετά τιμής
Νεκταρία Τζανή
Εκπαιδευτικός εν ανεργία
Πηγή:ekriti.gr
![BINTEO Ο Τραμπ κάνει... καμάκι σε 10χρονο κορίτσι! [vid]](/media/k2/items/cache/968b7de7452b3ba93c6ef8800edd7c3d_Generic.jpg)
Δεν έχει τέλος ο κατήφορος της αξιοπρέπειας του Ντόναλντ Τραμπ. Ή δεν έχει ταβάνι το θράσος του. Είναι θέμα οπτικής...
Ήταν να μη γίνει η αρχή. Να μη βγει, δηλαδή, στη δημοσιότητα το πρώτο ντοκουμέντο με θέμα τον Ντόναλντ Τραμπ να επιδίδεται σε σεξιστικά σχόλια.
Εφόσον έγινε το πρώτο βήμα, άνοιξε και ο ασκός του Αιόλου για τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο Πρόεδρο, που βλέπει την -έτσι κι αλλιώς αμφιλεγόμενη- προεκλογική του εκστρατεία να καταρρέει.
Τελευταίο "χτύπημα" στις αποκαλύψεις για τον εκκεντρικό μεγιστάνα είναι ένα βίντεο από το 1992, στο οποίο ο Τραμπ μοιάζει να αγγίζει τον πάτο του βαρελιού.
Βρίσκεται μπροστά από κυλιόμενες σκάλες, πιθανότατα σε κάποιο εμπορικό κέντρο κι ακούγεται να λέει "σύντομα, την Πέμπτη το βράδυ", σε κάποιον δίπλα του. Ωστόσο αμέσως μετά προφανώς συναντά ένα 10χρονο κορίτσι και το ρωτά "θα ανέβεις τις σκάλες;", με μια παιδική φωνή να ακούγεται να απαντά καταφατικά.
Εκεί ακριβώς είναι που ο Τραμπ κάνει το (γλοιώδες) σχόλιό του: "Θα βγαίνω ραντεβού μαζί της δε δέκα χρόνια. Μπορείς να το πιστέψεις;".
newsit.gr
Δείτε το βίντεο...
Λαό σε κατάθλιψη και χωρίς ελπίδα, δείχνει μελέτη του GfK, για το καταναλωτικό κλίμα στην Ευρώπη
- Οι Έλληνες δεν ελπίζουν ούτε για αυξήσεις μισθών, ούτε για νέες θέσεις εργασίας
- Δεν καταναλώνουν γιατί πολύ απλά δεν έχουν χρήματα να ξοδέψουν
- Στον αντίποδα η Ευρώπη αναπτύσσεται αυξάνοντας τα ποσοστά απασχόλησης
Αποκαλυπτικά και συνάμα απογοητευτικά είναι τα στοιχεία μελέτης της GfK Consumer Climate Europe (Καταναλωτικό Κλίμα στην Ευρώπη) για το τρίτο τρίμηνο του 2016. Όπως περιγράφεται στην μελέτη, οι Έλληνες δεν φαίνεται να μπορούμε να ξεφύγουμε από τα επακόλουθα της οικονομικής κρίσης και της μαζικής έλευσης των προσφύγων.
Στο τρίτο τρίμηνο, οι οικονομικές προσδοκίες μπορεί να αυξήθηκαν κατά 7,7 μονάδες σε σχέση με τον Ιούνιο, όμως με τον δείκτη στις -37,1 μονάδες, εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ πιο κάτω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο των 0 μονάδων.Οι Έλληνες επομένως, δεν αναμένουν κάποια οικονομική άνθηση, σύμφωνα με την GFK.
Σύμφωνα με την έρευνα, παρόμοια είναι και η εικόνα που αφορά στιςεισοδηματικές προσδοκίες: Ο σχετικός δείκτης αυξήθηκε κατά 6,9 μονάδες κατά τους τελευταίους 3 μήνες. Ωστόσο, βρίσκεται στις -37,5 μονάδες, δηλαδή, συνεχίζει να παραμένει σε αρνητικό έδαφος.Οι καταναλωτές δεν πιστεύουν επομένως ότι τα ποσοστά ανεργίας θα πέσουν ή ότι οι μισθοί και τα ημερομίσθια θα αυξηθούν.
Δεν αποτελεί έκπληξη, σύμφωνα με την GFK, ότι η τάση προςκατανάλωσησυνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα, ο σχετικός δείκτης αυξήθηκε κατά 2,2 μονάδες σε σχέση με τον Ιούνιο, φτάνοντας στις -42,8 μονάδες το Σεπτέμβρη. Ωστόσο, υποχώρησε στη χαμηλότερή του τιμή από τον Αύγουστο του 2012, φτάνοντας στις -49,1 μονάδες τον Ιούλιο. Εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής κατάστασης και των υψηλών επιπέδων ανεργίας, πολλοί Έλληνες συνεχίζουν να δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τις πιο απλές καθημερινές τους ανάγκες.
Από την άλλη, η Ευρώπη αναπτύσσεται θετικά. Όλες οι χώρες σχεδόν παρουσιάζουν οικονομική ανάπτυξη και μερικές μάλιστα σημειώνουν πολύ εντυπωσιακούς ρυθμούς. Αυτό φαίνεται επίσης και από τα στοιχεία ανεργίας.Στις περισσότερες χώρες τα ποσοστά απασχόλησης αυξήθηκαν ενώ τα ποσοστά ανεργίας μειώθηκαν. Ωστόσο, οι θετικές αυτές πτυχές δεν συνέβαλλαν στην αναπτέρωση των οικονομικών και εισοδηματικών προσδοκιών των καταναλωτών. Η πρόθεση των καταναλωτών για πραγματοποίηση αγορών δεν φαίνεται να συνάδει πάντα με την οικονομική ανάπτυξη κάθε χώρας.
Τα θέματα που κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα των κρατών μελών της Ε.Ε. αφορούσαν συγκεκριμένες χώρες, γενικούς ψυχολογικούς παράγοντες αλλά και θεμελιώδεις αβεβαιότητες όπως ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Συρία, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία, η άνοδος των ακροδεξιών λαϊκιστικών κομμάτων στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις και οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
newsit.gr
Η Τουρκία θέλει να βάλει φερετζέ σε ελληνικά νησιά! Αυτό θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος από τη νέα τουρκική πρόκληση που έκανε χθες η Άγκυρα.
Ζήτησε με ΝΟΤΑΜ την αποστρατικοποίηση έντεκα ελληνικών νησιών, τα οποία μάλιστα τα ανέφερε με το τουρκικό όνομά τους και μέσα σε παρένθεση το διεθνές!
Η ΝΟΤΑΜ εκδόθηκε χθες το μεσημέρι και σε αυτήν η Τουρκία επαναλαμβάνει τις γνωστές αιτιάσεις της για αποστρατικοποίηση των νησιών, λέγοντας ότι δεν θα πρέπει να περιλαμβανονται σε ασκήσεις.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται στα νησιά:
- Σαμοθράκη
- Άγιος Ευστράτιος
- Ψαρά
- Χιος
- Ικαρία
- Λήμνος
- Λέσβος
- Σάμος
- Τήλος
- Χάλκη
- Καστελλόριζο
Η Ελλάδα απάντησε για μια ακόμα φορά μέσω της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας στις τουρκικές αιτιάσεις με τη ΝΟΤΑΜ 2238/16 η οποία αναφέρει τους λόγους που η τουρκική ΝΟΤΑΜ είναι άκυρη. 
onalert.gr
Πριν από 20 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς δεν υπήρχε κι ούτε σκεφτόταν κανείς ότι μπορεί να υπάρξει στο εγγύς μέλλον.
Υπήρχε μόνο ΣΥΝασπισμός κι αυτός μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ του Φλωράκη και της Παπαρήγα από την εκλογική συνεργασία με την ΕΑΡ του Κύρκου και του Κουβέλη και τη μετατροπή του συμμαχικού Συνασπισμού σε κόμμα.
Υπήρχε βέβαια -ακόμα- το κραταιό ΠΑΣΟΚ που μεγάλωσε γενιές και γενιές, με τον “καταλληλότερο για την πρωθυπουργία” Σημίτη και η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή που ανέλαβε στην θέση του Έβερτ μήπως και ξαναδούν κυβέρνηση οι γαλάζιοι, μετά το “διάλειμμα” στην (κατα)πράσινη κυριαρχία και την πρωθυπουργία του πατρός Μητσοτάκη.
Όταν οι σημερινοί νέοι γεννιόντουσαν, έκαναν τα πρώτα βήματα ή έτρεχαν στις παιδικές χαρές μιας χώρας που δεν έχει και μεγάλη σχέση με τη σημερινή, ο δικομματισμός ζούσε και βασίλευε και ήταν και το κέντρο και τα προάστια του πολιτικού συστήματος. Στο όλο συγκρότημα το ΚΚΕ κρατούσε μερικές συνοικίες κι από εκεί και πέρα... πάπαλα.
Ο ΣΥΝ που πότε ανέπνεε και πότε αγκομαχούσε, ήθελε να κάνει τη διαφορά, προσπαθούσε, αλλά τις περισσότερες φορές κατάφερνε μόνο να καταγράφεται σαν ενδιάμεσος χώρος: από τη μια η παραδοσιακή αριστερά και οι καταβολές των στελεχών του, καθώς οι περισσότεροι προέρχονταν από το ΚΚΕ και οι αποδέλοιποι από το ΚΚΕ Εσωτερικού, με την σημαντική βοήθεια ανεξάρτητων αριστερών της μεταπολίτευσης ή στελεχών σαν τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, κι από την άλλη το ΠΑΣΟΚ και η αύρα του κυβερνητισμού, του ευρωπαϊσμού και των μεταρρυθμίσεων.
Μια γειτονιά που δεν γινόταν συνοικία, και ίσως κάποτε μια συνοικία που όμως αδυνατούσε να γίνει πόλη, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ
Μια γειτονιά λοιπόν ήταν ο ΣΥΝ, που προσέλκυε μεν νέα πρόσωπα αλλά όλο και έφευγαν κάποιοι -άλλοτε περισσότεροι άλλοτε λιγότεροι- κατά ΠΑΣΟΚ μεριά, αφού -συνήθως- όλη την προηγούμενη περίοδο κατακεραύνωναν αυτούς που είχαν ήδη κάνει το (φιλοκυβερνητικό) δρομολόγιο.
Μια γειτονιά που δεν γινόταν συνοικία, και ίσως κάποτε μια συνοικία που όμως αδυνατούσε να γίνει πόλη. Και πολλές συνιστώσες, όχι σαν κι αυτές που υπήρξαν αργότερα στον ΣΥΡΙΖΑ και στοχοποιήθηκαν για κάθε τι στραβό από τα media. Αλλά τάσεις, πολλές τάσεις, συχνά με δυσδιάκριτες διαφορές για αυτούς που δεν παροικούσαν στην Ιερουσαλήμ και δεν κατείχαν την κομματική ιδιόλεκτο. Τάσεις με πρόσωπα που άλλαζαν και συνθήματα που τροποποιούνταν, που διαφωνούσαν και συμφωνούσαν, που συνέκλιναν και απόκλιναν, συνήθως όμως ερήμην αυτών στους οποίους θεωρητικά απευθύνονταν.
Πριν από 10 χρόνια βέβαια υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ. Και τα πρώτα βήματά του πρέπει να πιστωθούν όχι στους πιο αριστερούς, με ή χωρίς εισαγωγικά, του τότε Συνασπισμού αλλά στον Νίκο Κωνσταντόπουλο που είχε διαδεχθεί τη Μαρία Δαμανάκη στην προεδρία του ΣΥΝ.
Ο Κωνσταντόπουλος κατάφερε να σταθεροποιήσει το κόμμα βγάζοντάς το από την κινούμενη άμμο, και έβαλε το οδόσημο για τον ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή του Συνασπισμού στις διαδικασίες διαλόγου με διάφορες οργανώσεις και κινήσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και την εκλογική συνεργασία το 2004.
Καταλυτικότερος όμως για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Αλέκος Αλαβάνος που διαδέχτηκε το 2004 τον Κωνσταντόπουλο στην προεδρία του ΣΥΝ, καθώς στήριξε την επαναλειτουργία της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και εδραίωσε τη λογική της αυτόνομης παρέμβασης της αριστεράς, σε αντίθεση με τις απόψεις για δορυφορική συμμετοχή στην διακυβέρνηση που ταλάνισαν τον ΣΥΝ από την ίδρυσή του.
Ο Αλαβάνος, επίσης, ήταν αυτός που αντιλήφτηκε την απόσταση που έπαιρναν όλο και περισσότεροι πολίτες από το σύστημα που τρίκλιζε και τη σημασία που είχε να υπάρξουν νέα πρόσωπα στην πολιτική και αντίθετα απ' ό,τι συνηθίζεται δεν περιορίστηκε σε λόγια αλλά υλοποίησε και στην πράξη την άποψή του: Παραιτήθηκε από την προεδρία, ανοίγοντας τον δρόμο για την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, που είχε μπει εμφατικά στην κεντρική πολιτική σκηνή με το 10,5% και την 3η θέση της “Ανοιχτής Πόλης” στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας το 2006.
Ο Τσίπρας, είναι προφανώς, η εμβληματική μορφή του ΣΥΡΙΖΑ, από τα πρώτα βήματά του μέχρι την κατάκτηση της 1ης θέσης στις κάλπες του 2015: τελευταίος πρόεδρος του ΣΥΝασπισμού (με 70,4% των ψήφων στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΝ το 2008), επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2009, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (από το 1ο ιδρυτικό συνέδριο του 2013 με 74,07%) και πρωθυπουργός από τον Ιανουάριο του 2015.
Ο δρόμος βέβαια από την πρώτη εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την σημερινή του θέση δεν ήταν μια ευθεία γραμμή και οι μεταμορφώσεις του σχηματισμού δεν ήταν και λίγες: ΣΥΡΙΖΑ στήριγμα του ΣΥΝ, χώρος διαλόγου και ορισμένων κοινών πρωτοβουλιών στην αρχή, ΣΥΡΙΖΑ - εκλογική συμμαχία μετά, ΣΥΡΙΖΑ – κόμμα με αυτόνομες οργανωτικά συνιστώσες κατόπιν, ΣΥΡΙΖΑ - ενιαίο κόμμα στη συνέχεια.
Αλλά και ΣΥΡΙΖΑ μικρών ποσοστών στην αρχή (3,27% στις εκλογές του 2004, 5,04% το 2007, με τον Κώστα Καραμανλή και τη ΝΔ στην κυβέρνηση και 4,13% το 2009, με τον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ που επανέρχεται για να δρομολογήσει το Καστελόριζο, την έλευση του ΔΝΤ στην Ευρώπη και το Μνημόνιο).
Τίποτε (;), μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 2000, δεν έδειχνε ότι αυτό το καινούργιο κόμμα που παρέμενε σε μικρά ποσοστά και φαινόταν καταδικασμένο να ταλαιπωρείται από εσωκομματικές έριδες -όπως η αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας του Φώτη Κουβέλη το 2010 που οδήγησε στη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ- θα βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 2012, στην 1η θέση στις Ευρωεκλογές του 2014 και στην κυβέρνηση το 2015.
Οι εκπρόσωποι του παλιού δικομματικού συστήματος είχαν ήδη μπει στον γυάλινο πύργο τους
Αυτή η μυωπική διαπίστωση ισχύει βέβαια κυρίως για όσους δεν έβλεπαν τις βαθύτερες διεργασίες της ελληνικής κοινωνίας, την διευρυνόμενη απόσταση των πολιτών από την πολιτική και την ανάγκη ιδίως της νεολαίας να μην μιλάει στο βρόντο.
Αν και ο πρώτος σπόρος για τον ΣΥΡΙΖΑ μπήκε με τη δημιουργία του Χώρου Διαλόγου για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αριστεράς, το 2001, και τις κινητοποιήσεις για τη Γένοβα και το ΕυρωπαΪκό Κοινωνικό Φόρουμ, η σπορά που έφερε τους καρπούς ήταν η συμμετοχή και η ώσμωση με τις κινητοποιήσεις της νεολαίας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των πανεπιστημίων και βέβαια η εξέγερση των νέων το 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Γιατί είναι και αυτά ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν η σημερινή οπτική μας περιορίζεται στις κυβερνητικές θέσεις, τα προβλήματα, τις ανεπάρκειες και τη δημοσκοπική κατάρρευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κίνηση, από τα πρώτα βήματά του, ξαναέβαλε στην πολιτική της αριστεράς την υπόθεση της ενότητας και της αυτόνομης παρέμβασης, ξεπερνώντας συμπλέγματα, μικρομεγαλισμούς και καχυποψίες.
Και αυτή του η αντίληψη επέτρεψε τη σύγκλιση διαφορετικών κινήσεων με περίεργα για τους πιο “έξω” αρκτικόλεξα, της ΑΚΟΑ, της ΔΕΑ, της ΚΕΔΑ, του ΔΗΚΚΙ, της ΚΟΕ, των Ενεργών Πολιτών, αλλά και του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Δημοκρατικά Δικαιώματα, της Πρωτοβουλίας για την Επανίδρυση της Αριστεράς, του περιοδικού ΘΕΣΕΙΣ και άλλων που προστέθηκαν στη διαδρομή. Αλλά έγινε ταυτόχρονα όχημα για όλους αυτούς και κίνητρο ταυτόχρονα για να περπατήσουν ξανά στους κοινωνικούς δρόμους, να γνωρίσουν και να διαλεχτούν με τους πραγματικούς ανθρώπους.
Οι εκπρόσωποι του παλιού δικομματικού συστήματος είχαν ήδη μπει στον γυάλινο πύργο τους και θεωρούσαν πώς ό,τι και να γινόταν, όσο κι αν έπεφταν οι μίζες σαν το χαλάζι, όσο κι αν έκανε πάρτι η διαφθορά, όσο κι αν θέριευε η διαπλοκή, όσο κι αν στένευαν χρόνο τον χρόνο οι προοπτικές της χώρας, οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γρι και σε κάθε περίπτωση -ακόμη κι αν γκρινιάζουν λίγο- δεν πρόκειται να αντιδράσουν.
Είναι και αυτά ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν θέλουν να τα ξεχάσουν πολλά από τα σημερινά του στελέχη
Αλλά έκαναν λάθος. Και δεν το κατάλαβαν ούτε με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για το άρθρο 16 του Συντάγματος, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Και δεν αντιλήφτηκαν τίποτε επί της ουσίας ακόμα κι όταν υποχρεώθηκαν να πάρουν πίσω την “μεταρρύθμιση”. Αλλά αυτοί που συμμετείχαν, δεν το ξέχασαν. Είχαν μάθει ότι μπορεί να λένε “όχι” και να κερδίζουν. Κι αυτό δεν το ξέχασαν.
Όπως δεν ξέχασαν όσοι συμμετείχαν τις πολύχρωμες και εντυπωσιακές στη διαφορετικότητά τους κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας που ξέσπασαν μετά από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Τη φωνή που πολλοί από αυτούς δοκίμαζαν για πρώτη φορά, διεκδικώντας το αυτονόητο, τη ζωή και τα δικαιώματά τους. Όλοι αυτοί όταν ήρθε ο καιρός να μιλήσουν, να κάνουν μια κρίσιμη επιλογή στην κάλπη ή να πουν ένα άλλο “Όχι”, στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, ένιωσαν να ξαναπιάνουν το νήμα από την αρχή.
Είναι και αυτά ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πίσω από όλα όσα έγιναν τη δεκαετία του 2000, κάθε άλλο. Αλλά γιατί ήταν, με λίγες ή περισσότερες δυνάμεις εκεί, πλάι σε αυτούς που κινούνταν, μίλαγε ή προσπαθούσε να μιλήσει με τη γλώσσα τους, τους άκουγε, ή έστω φαινόταν ότι προσπαθεί να τους ακούσει. Και το κυριότερο όταν οι συστημικοί εκπρόσωποι επιτέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόμενοι ότι “χαϊδεύει” τους... κουκουλοφόρους, προσπαθώντας να επιτεθούν και δια αυτού σε όσους διαμαρτύρονταν και να επιβάλουν μια γενικευμένη σιωπή, ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να μην ακολουθήσει την μεταπολιτευτική πεπατημένη: δεν τα γύρισε και επέμεινε να θέτει πολιτικά τα ζητήματα.
Είναι και αυτά ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν θέλουν να τα ξεχάσουν πολλά από τα σημερινά του στελέχη που “αναστοχάζονται” και πορεύονται από... επαναπροσδιορισμό σε επαναπροσδιορισμό! Και εξηγούν πολλά από τα “γιατί” και “πώς” ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε την δυναμική που τον έφερε στην κυβέρνηση.
Είναι βέβαια και τα Μνημόνια. Που πάλι αυτοί που τα έφερναν θεωρούσαν ότι θα τα περάσουν... αδιάβαστα και ότι ο κόσμος αναγκαστικά θα τα καταπιεί και αυτοί θα μείνουν αλώβητοι για να συνεχίσουν να κάνουν τα προσοδοφόρα για αυτούς λάθη που πληρώνουν οι πολλοί. Αλλά ο κόσμος δεν τα κατάπινε αλλά άνοιξε κατάστιχο και τους έγραφε. Και βγήκε στους δρόμους και φώναξε, και περίμενε να ακουστεί αλλά δεν ακούστηκε.
Κάπως έτσι το κραταιό ΠΑΣΟΚ έγινε κομμάτια και θρύψαλα. Και η ΝΔ -του Σαμαρά πλέον- μπόρεσε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη μόνο γιατί δήλωσε... αντιμνημονιακή, για να πάρει και αυτή μετά ντουγρού την κατηφόρα την μεγάλη. Και επειδή είναι πολλοί οι συστημικοί παράγοντες, πολιτευτές, τεχνοκράτες και opinion leaders τρομάρα τους, που ακόμα τάχα απορούν και προβληματίζονται, είναι για αυτό -επειδή η “Ευρώπη” δεν άκουγε- που το “καμιά θυσία για το ευρώ” έβγαλε κλωνάρια.
Ο κόσμος όμως δεν τα κατάπινε αλλά άνοιξε κατάστιχο και τους έγραφε. Και βγήκε στους δρόμους και φώναζε, και περίμενε να ακουστεί αλλά δεν ακούστηκε.
Το χειρότερο για το σύστημα ήταν ότι οι απλοί άνθρωποι κατάλαβαν διαισθητικά ότι οι δανειστές έχουν άλλα “σχέδια”, δεν διαλέγονται και δεν συζητούν ορθολογικά. Για αυτό και οι διαχωριστικές γραμμές του χτες έσβησαν και οι άνθρωποι άρχισαν να αλλάζουν τοποθέτηση και να αναζητούν άλλες λύσεις, έστω και μόνο εκλογικές.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί. Δεν ήταν δεκτικός σε επανατοποθετήσεις. Δεν εμφανιζόταν να ψάχνει οδούς υποχώρησης και διαφυγής. Δεν έβγαζε λευκές περιστερές τις τράπεζες αλλά αντίθετα ζητούσε λογαριασμό και μιλούσε για τον έλεγχό τους. Δεν φοβόταν να πει τις απαγορευμένες λέξεις: Γερμανική Ευρώπη, νεοφιλελευθερισμός, ξεπούλημα του πλούτου της χώρας, κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, μη πληρωμή του χρέους, του επαχθούς έστω για να μην λέμε και ανακρίβειες.
Και αυτό μέτρησε. Γιατί οι πολίτες ήθελαν να διαφύγει από τον κλοιό η χώρα και αυτό απαιτεί καπετάνιους που να ξέρουν τη θάλασσα και να μην κολώνουν. Αφού οι “πτυχιούχοι” κόλωναν, αποφάσισαν να δώσουν το τιμόνι στους “άλλους”. Ελπίζοντας να μην πνιγούν. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε αξιωματική αντιπολίτευση το 2012 με το αδιανόητο μέχρι πριν από λίγα χρόνια για τέτοιο κόμμα 26,89%. Και έτσι έγινε κυβέρνηση με 36,34%. Και κάπως έτσι βρέθηκε να στηρίζεται -δημοσκοπικά αλλά και ουσιαστικά- από το 60% του λαού ένα μήνα μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης.
Είναι και όλα αυτά ΣΥΡΙΖΑ. Και μαζί οι αγανακτισμένοι και οι “πλατείες”, που άλλαξαν για αρκετούς μήνες την εικόνα των πόλεων αλλά και της πολιτείας. Αλλά και η Κερατέα και οι Σκουριές, με τις πολύμηνες και χωρίς προηγούμενο κινητοποιήσεις. Όχι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πίσω από όλα αυτά όπως ισχυρίζονταν τα κάθε λογής παπαγαλάκια. Αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί δηλώνοντας ότι θέλει να ακούσει και να συμμετάσχει, υποστηρίζοντας μια διαφορετική λογική της πολιτικής, που δεν μιλά από καθέδρας αλλά μπορεί και να ακούει και να στηρίζει τις πρωτοβουλίες των “αποκάτω”.
Οι αποκάτω που εξ ορισμού στη μεταπολιτευτική δημοκρατία μας δεν είχαν φωνή παρά μόνο ψήφο, μιλούσαν. Οι καθηλωμένοι στον καναπέ, αποφάσιζαν να περπατήσουν. Και οι εγκλωβισμένοι σε κομματικές επιλογές του χτες -άλλης εποχής και άλλης συγκυρίας- αποφάσιζαν να μετακινηθούν και ακόμα μια φορά, μετά από πολλά χρόνια, να ελπίσουν.
Οι αποκάτω που εξ ορισμού στη μεταπολιτευτική δημοκρατία μας δεν είχαν φωνή παρά μόνο ψήφο, μιλούσαν
Και αυτά ΣΥΡΙΖΑ είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια μετά από την πρωτιά στις ευρωεκλογές του 2014 με το 26,6%, είχε αποφασίσει “προωθητικό συμβιβασμό”, κάτι που συνεπαγόταν ανοίγματα στην κεντροαριστερά με όρους που δεν ανακοινώνονταν και δεν επικοινωνούνταν σε αυτούς που αποφάσιζαν μόνοι, χωρίς όρους και ανταλλάγματα να “διαφοροποιηθούν”.
Η γραμμή ήταν πλέον σαφής: Να μην βρεθούν οι 180 που χρειαζόταν ο Σαμαράς για να βγει Πρόεδρος Δημοκρατίας ώστε να υποχρεωθεί να πάει στις κάλπες. Και εδώ ανοίγει η “πόρτα” σε αυτούς, από την Τζάκρη μέχρι τον Παραστατίδη, που έβλεπαν από τη δική τους προσωπική σκοπιά την επόμενη μέρα.
ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που εκπονούν και εφαρμόζουν το σχέδιο, ΣΥΡΙΖΑ και αυτοί που αν διαφωνούν το κάνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των αιθουσών που συνεδριάζουν τα κομματικά όργανα. ΣΥΡΙΖΑ και όλοι αυτοί, με επικεφαλής όλων τον Γιάννη Δραγασάκη, που εκπονούσαν το “κυβερνητικό πρόγραμμα”, το οποίο θα ετίθετο σε... ηλεκτρονική διαβούλευση, άσχετο εάν χάθηκε και η διαβούλευση και το πρόγραμμα!
ΣΥΡΙΖΑ βέβαια και το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που μπορεί να λέει σήμερα ο τότε υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του κόμματος Γιάννης Μηλιός ότι δεν γνωρίζει “από πού ήρθε” αλλά δημιούργησε επικοινωνιακά κλίμας νίκης εμπεδώνοντας την αντίληψη ότι υπάρχει “σχέδιο” και κυρίως απόφαση για την υλοποίησή του.
ΣΥΡΙΖΑ βέβαια είναι και κάποιες μικρές... λεπτομέρειες, όπως η κυκλοφορία από τους περί την Επιτροπή Προγράμματος non paper όπου αναφερόταν ότι “το σενάριο που πρέπει να ακολουθηθεί είναι το σενάριο της μη σύγκρουσης και διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς της ΕΕ και τους κοινοτικούς μας εταίρους”. Προφανώς γιατί ήδη κυριαρχούσε η (εσωκομματική) αυταπάτη ότι οι δανειστές θα πειστούν αν ακούσουν... ορθολογικά επιχειρήματα.
Αυτό που κατ' εξοχήν είναι ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον γνωρίσαμε τότε και όπως είναι σήμερα μετά από ποικίλες διαμορφώσεις, είναι η Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015 που μας... έμαθε την “δημιουργική ασάφεια”. Μια συμφωνία που βαραίνει όλη την διαπραγματευτική ομάδα που την αποδέχτηκε αλλά και εκείνους που με όποιον τρόπο -τότε ή αργότερα- δήλωσαν ότι διαφώνησαν αλλά δεν έκαναν κάτι, στην κατεύθυνση της ανατροπής της, είτε εσωκομματικά, είτε στην κοινωνία.
Είναι σαφές ότι η ασάφεια βολεύει τον ισχυρότερο, που μπορεί να επιβάλει τους όρους του εν ευθέτω χρόνω, ειδικά εάν ο αδύνατος παραδίδει ένα μετά το άλλο τα όπλα του, πληρώνοντας τις δόσεις του ΔΝΤ, καθησυχάζοντας τους πολίτες ότι όλα πάνε κατ' ευχήν, εκχωρώντας έδαφος. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ είναι και η παραδοχή της αποτυχίας με το “Παραπλανηθήκαμε” του Αλέξη Τσίπρα και το “Λάθος που δεν εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση” του Ευκλείδη Τσακαλώτου.
Αλλά, ΣΥΡΙΖΑ είναι η κοινή δήλωση Τσίπρα – Γιούνκερ τον Μάιο του 2015 και η... εν λευκώ ανάθεση -λίγες ημέρες αργότερα- στη διαπραγματευτική ομάδα να φέρει μια συμφωνία που θα σεβόταν τις “κόκκινες γραμμές” που κανείς συριζαίος δεν θέλει πλέον να θυμάται.
Όπως ΣΥΡΙΖΑ είναι και το δημοψήφισμα με το ιστορικό ΟΧΙ αλλά και η λαθροχειρία στη μετάφρασή του που το έκανε “ναι”, με τη βοήθεια των κομμάτων του μπλοκ “Μένουμε Ευρώπη” που ηττήθηκαν αλλά ξαναϋπάρχουν δια της μεταστροφής. ΣΥΡΙΖΑ βέβαια είναι και το 3ο Μνημόνιο και όσα ακολούθησαν από τον “κόφτη” μέχρι τις τράπεζες, κι από την αποδόμηση του ασφαλιστικού μέχρι την υπερφορολόγηση που θα είχε σταματήσει... πέρυσι.
ΣΥΡΙΖΑ, για να τα λέμε όλα, είναι και αυτοί που αποχώρησαν, είτε οι επώνυμοι της πολιτικής που προσπαθούν να βρουν άλλο δρόμο χωρίς ακόμα να φαίνεται ότι τον βρίσκουν, με πρώτους τους 32 που καταψήφισαν το μνημόνιο πέρυσι και αργότερα συγκρότησαν την ΛΑΕ, αλλά και αυτοί που παρέμειναν στο όνομα ενός πραγματισμού που για την ώρα δεν παράγει κανένα πραγματικό όφελος για τους πολίτες.
Όπως ΣΥΡΙΖΑ, υπό μία πιο θεμελιακή και εξοβελισμένη πλέον από τα media έννοια, είναι και οι πολλοί που μαζί με την ελπίδα άφησαν την (όποια) κομματική ιδιότητα και οι πολύ περισσότεροι που στις δημοσκοπήσεις εμφανίζονται να “υποστηρίζουν” τον... Κανένα.
ΣΥΡΙΖΑ βέβαια είναι και οι σύνεδροι του 2ου συνεδρίου του κυβερνώντος κόμματος που για την ώρα “μαυρίζουν” βουλευτές και στελέχη δείχνοντας και αυτοί, με τον τρόπο τους, ότι η ελπίδα έχει στερέψει και η κρίση εκπροσώπησης είναι και πάλι πανταχού παρούσα.
“Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε” όπως έγραψε και ο Γιώργος Σεφέρης.
NEWS24.GR
Με προκήρυξη στο indymedia ανέλαβε την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση που είχε στόχο την εισαγγελέα εφετών Γεωργία Τσατάνη η τρομοκρατική οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς
- Οι τρομοκράτες απειλούν όλο τον δικαστικό κόσμο αλλά και με νέες επιθέσεις
- Ονομάζουν την επίθεση "Σχέδιο Νέμεσις Πράξη Πρώτη" και καταλήγουν με τη φράση "θα επανέλθουμε"
- "Επιλέξαμε μια συμβολική ενέργεια με στόχο μόνο υλικές ζημιές, αλλά στο μέλλον η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν θα περιοριστεί εκεί", αναφέρουν!
- Από σήμερα... ενισχύεται η αστυνομική φύλαξη της εισαγγελέως
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ
Με ένα κείμενο στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου indymedia, η τρομοκρατική οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς ανέλαβε την ευθύνη για την βομβιστική επίθεση, το βράδυ της Τετάρτης (13.10.2016) στην οδό Ιπποκράτους στα Εξάρχεια, έξω από την πολυκατοικία όπου μένει η εισαγγελέας Εφετέων Γεωργία Τσατάνη. Προκαλεί αίσθηση η πληροφορία πως η κα Τσατάνη δεν είχε δηλώσει τη συγκεκριμένη διεύθυνση πως τόπο κατοικίας, ενώ είχε προειδοποιήσει πως δέχεται απειλές αλλά, όπως καταγγέλλει, η αστυνομική της προστασία είχε μειωθεί τον τελευταίο καιρό.
Τα μέλη των Πυρήνων ονομάζουν την επίθεση κατά της κας Τσατάνη "Σχέδιο Νέμεσις, Πράξη Πρώτη" και απειλούν με νέες επιθέσεις, ακόμη και με θύματα. "Επιλέξαμε μια συμβολική ενέργεια με στόχο μόνο υλικές ζημιές, αλλά στο μέλλον η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν θα περιοριστεί εκεί" αναφέρουν χαρακτηριστικά. Κατηγορούν την Γεωργία Τσατάνη πως "αποτελεί μέλος του παραδικαστικού κυκλώματος, που αναλαμβάνει να “εξαφανίζει” δικογραφίες που θίγουν τα συμφέροντα της επιχειρηματικής και πολιτικής μαφίας". "Είναι η δικαστική εμπροσθοφυλακή των αφεντικών της", λένε.
Ως δεύτερο λόγο για την επίθεση στο σπίτι της συγκεκριμένης δικαστικής λειτουργού αναφέρουν την απόφασή της να μην κάνει δεκτή την αίτηση αποφυλάκισης της Εύης Στατήρη, συζύγου του μέλους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς Γεράσιμου Τσάκαλου.
Η προκήρυξη καταλήγει με την εξής φράση: "Σύντομα θα ακολουθήσει ολόκληρη η προκύρηξη, καθώς και η πρότασή μας για το σχέδιο «Νέμεσις». Θα επανέλθουμε".
Αυτό που επίσης προβληματίζει την αντιτρομοκρατική είναι ότι στην προκήρυξη οι τρομοκράτες αφήνουν να εννοηθεί ότι θα υπάρξουν και άλλα χτυπήματα και μάλιστα αιματηρά αφού όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν: Επιλέξαμε μια συμβολική ενέργεια με στόχο μόνο υλικές ζημιές, αλλά στο μέλλον η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν θα περιοριστεί εκεί...
ΌΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ
ΣΧΕΔΙΟ ΝΕΜΕΣΙΣ
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την επίθεση στην κατοικία της εισαγγελέως Γεωργίας Τσατάνη, στην οδό Ιπποκράτους, στο κέντρο της Αθήνας δίπλα από το Α.Τ. Εξαρχείων.
Γνωρίζαμε ότι η Τσατάνη έχει αστυνομική συνοδεία και αποτελεί φυλασόμενο στόχο, όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να πραγματοποιηθεί η επίθεσή μας. Επιλέξαμε μια συμβολική ενέργεια με στόχο μόνο υλικές ζημιές, αλλά στο μέλλον η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν θα περιοριστεί εκεί...
Η επιλογή της συγκεκριμένης δικαστικού έγινε για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι η Γ. Τσατάνη αποτελεί μέλος του παραδικαστικού κυκλώματος, που αναλαμβάνει να “εξαφανίζει” δικογραφίες που θίγουν τα συμφέροντα της επιχειρηματικής και πολιτικής μαφίας (με το αζημίωτο βέβαια). Είναι η δικαστική εμπροσθοφυλακή των αφεντικών της.
Αποκορύφωμα της βρώμικης σταδιοδρομίας της είναι η υπόθεση Βγενόπουλου, που η Τσατάνη την έβαλε στο αρχείο, βοηθώντας τον να απαλλαγεί από τη σίγουρη καταδίκη του. Ο χρηματισμός της απ' τον επιχειρηματία Βγενόπουλο φούσκωσε κι άλλο τον αόρατο παραδικαστικό της λογαριασμό . Είναι αυτές οι αφανείς ευγενικές χορηγίες επιχειρηματιών που χτίζουν τα πολυτελή εξοχικά των δικαστών ως αντάλλαγμα στη “δικαιοσύνη” τους.
Άλλο ένα δείγμα γραφής της εισαγγελέως Τσατάνη, που κρατείται επιμελώς κρυφό απ' τα media, είναι η υπόθεση Μεϊμαράκη. Η Τσατάνη ήταν αυτή που ανέλαβε τη δικογραφία για τα εξοπλιστικά και τις μίζες του τότε υπουργού Εθνικής Αμύνης Βαγγέλη Μεϊμαράκη και φρόντισε να “ξεχάσει” να τη στείλει στη Βουλή, με σκοπό να τον καλύψει. Το αντάλλαγμα αυτής της συνδιαλλαγής ήταν η τοποθέτηση της κόρης και του άντρα της Τσατάνη ως υποψήφιους βουλευτές στη Ν.Δ. επί προεδρίας Μεϊμαράκη.
Η Τσατάνη είχε εμπλοκή και στην υπόθεση Βατοπεδίου επικυρώνοντας για άλλη μια φορά τη μαφιόζικη σύμπραξη Εκκλησίας-Δικαιοσύνης, όπως και σε πολλές ακόμα γνωστές υποθέσεις που τις “χειρουργούσε” με σκοπό την απόκρυψή τους και την προστασία των συμφερόντων της εξουσίας.
Ο δεύτερος λόγος που επιλέξαμε να χτυπήσουμε την εισαγγελέα Τσατάνη ήταν η συμμετοχή της στη δικαστική ομηρία συγγενών των συντρόφων μας.
Η Τσατάνη ήταν αυτή που έκρινε ως απαράδεκτη μία από τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Εύης Στατήρη, συζύγου του μέλους της Σ.Π.Φ Γεράσιμου Τσάκαλου. Συνέβαλε έτσι και αυτή με τη σειρά της στην αντι-αντάρτικη δικαστική εκστρατεία και σε έναν απ' τους πιο ανήθικους εκβιασμούς εναντίον αναρχικών επαναστατών.
Η εκδικητική μανία των δικαστών απέναντι στις οικογένειες των συντρόφων μας είναι μία επιλογή που θα κληθούν να πληρώσουν με ακριβό τίμημα όλοι οι δικαστικοί που συμμετέχουν σε αυτόν τον εκβιασμό και οι οικείοι τους.
Έχουμε μνήμη και πάνω από όλα υπομονή, επιμονή και συνέπεια...
Αφιερώνουμε αυτήν την ενέργεια στα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ. Γεράσιμο Τσάκαλο, Χρήστο Τσάκαλο, Γιώργο Πολύδωρο και Όλγα Οικονομίδου.
Στέλνουμε την Αλληλεγγύη μας στην αναρχική συντρόφισσα Αγγελική Σπυροπούλου, σε όλους τους αμετανόητους πολιτικούς κρατουμένους που βρίσκονται στα κελιά της Ελληνικής Δημοκρατίας, καθώς και στους ιταλούς συντρόφους Alfredo Cospito, Nicola Gai και τους αναρχικούς που διώκονται στην Ιταλία στα πλαίσια της επιχείρησης “scripta manent” εναντίον της F.A.I..
Σύντομα θα ακολουθήσει ολόκληρη η προκύρηξη, καθώς και η πρότασή μας για το σχέδιο «Νέμεσις».
Θα επανέλθουμε...
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς/F.A.I.
newsit.gr
Email στο οποίο ο Τζον Ποντέστα, σύμβουλος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και πρώην προσωπάρχης του Μπιλ Κλίντον, εμφανίζεται να γράφει (Ιούλιος 2015) πως ο Λευκός Οίκος τον προσέγγισε με σκοπό να διαπιστωθεί εάν ο πρώην πρόεδρος θα μπορούσε να μεσολαβήσει στον Έλληνα πρωθυπουργό για να δεχτεί τη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο, δημοσιοποίησε το Wikileaks.
Αναλυτικότερα, στο συγκεκριμένο email ο Ποντέστα φαίνεται να γράφει τα εξής, απευθυνόμενος σε συνεργάτιδα του πρώην προέδρου: «Είμαι σε τρένο τώρα και είναι δύσκολο να μιλήσω στο τηλέφωνο. Ο Λευκός Οίκος με ρώτησε αν ο WJC (Μπιλ Κλίντον- για την ακρίβεια, William Jefferson Clinton) έχει αρκετή επιρροή στον πρωθυπουργό Τσίπρα για να τον καλέσει και να τον συμβουλέψει να δεχτεί συμφωνία. Μπορείς να τον ρωτήσεις εάν αυτό θα ήταν δυνατόν; Αν ναι, μπορώ να του μιλήσω αφού κατέβω από το τρένο και να εξηγήσω τη λογική τους και το τι ελπίζουν να επιτύχουν. Ευχαριστώ».
Η απάντηση της συνεργάτιδας του πρώην προέδρου είχε ως εξής: «Λέει ναι, αλλά θα χρειαστεί περισσότερες πληροφορίες από όσες έχει τώρα. Το βασικό του ερώτημα είναι- πιέζουμε επίσης και τη Μέρκελ;».
Αν και δεν μπορεί να διαπιστωθεί εάν όντως έγινε η συγκεκριμένη επαφή, υπενθυμίζεται πως ο Μπιλ Κλίντον και ο Αλέξης Τσίπρας είχε τηλεοπτικό «τετ α τετ» με τον Αμερικανό πρώην πρόεδρο τον περσινό Σεπτέμβριο.
huffpost.gr
news.gr
