Αυτή είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην ιστορία του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision.
Η χώρα που μένει εκτός για πρώτη φορά στα 61 χρόνια του θεσμού είναι η Ρουμανία επειδή ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός της φορέας TVR απέτυχε να εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση που χρονολογούνται πίσω στο 2007.

Η Ρουμανία έχει ρεκόρ πρόκρισης 100% στον τελικό της Eurovision και για φέτος επρόκειτο να λάβουν μέρος στον ημιτελικό της 12ης Μαΐου. Ο Ovidiu Anton που θα εκπροσωπούσε τη Ρουμανία με το ποπ - ροκ "Moment of Silence" αναμενόταν να κατακτήσει καλή θέση στον τελικό της Eurovision στις 14 Μαΐου.

"Το TVR δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision του 2016 και θα χάσει την πρόσβασή της σε άλλες υπηρεσίες της EBU όπως τα Eurovision News και Sports News Exchanges" ήταν η ανακοίνωση που εκδόθηκε για τον αποκλεισμό της Ρουμανίας.

"Είναι βέβαια απογοητευτικό για τον καλλιτέχνη που επέλεξαν να εκπροσωπήσει τη Ρουμανία όσο και για τους συναδέρφους μας στο TVR που είχαν προετοιμάσει τόσο καλά τη συμμετοχή τους για φέτος και φυσικά για τους Ρουμάνους θεατές και τους λάτρεις της Eurovision στη χώρα", σημείωσε για λογαριασμό της EBU ο Jon Ola Sand.

Πηγή: Metro

Γενέθλια σήμερα για την πλέον διάσημη βασίλισσα του πλανήτη, την Ελισάβετ ΙΙ της Αγγλίας η οποία έφθασε αισίως τα 90 καθώς γεννήθηκε την 21η Απριλίου 1926. Αν μιλήσουν τα γονίδια ( η βασιλομήτωρ «έφυγε» σε ηλικία 101) και η σημερινή της φυσική κατάσταση μάλλον έχει αρκετό δρόμο μπροστά της. Από τον Ιούνιο του 1953 οπότε
και εστέφθη βασίλισσα έχει ταξιδεύσει στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Σύμφωνα με την Mirror η Ελισάβετ έχει επισκεφθεί 120 κράτη επί συνόλου 196.
Έχει επισκεφθεί την κομμουνιστική Κίνα το 1986, την Γιουγκοσλαβία του Τίτο το 1972, μετά την πτώση του Ανατολικού μπλοκ 10 κράτη που ανήκαν σε αυτό μεταξύ των οποίων και την Ρωσία, και ακολουθεί μία τεράστια λίστα χωρών που ξεκινάει από την Ζιμπάμπουε και φθάνει στην Ισλανδία. Από τον χάρτη της λείπουν χώρες κυρίως της Λατινικής Αμερικής. Επίσης εντύπωση προκαλεί ότι δεν έχει επισκεφθεί ποτέ δύο σημαντικές χώρες όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ.

Εκείνο όμως που παραξενεύει ιδιαίτερα είναι ότι ως βασίλισσα της Αγγλίας δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα, αν και ο σύζυγος της Φίλιππος έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα της Ελλάδας. Στις βρετανικές εφημερίδες αναπτύσσονται διάφορες θεωρίες (σ.σ. τις οποίες θα παραθέσουμε στην συνέχεια) αποκρύπτεται όμως μία βασική που δεν είναι άλλη από την στάση της στο Κυπριακό ζήτημα. Άλλωστε η Κύπρος, μέρος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, είναι επίσης ένα από τα κράτη που δεν έχει επισκεφθεί ποτέ (σ.σ. κάτι που επίσης δεν αναφέρουν οι βρετανικές εφημερίδες).
Δύο χρόνια μετά την στέψη της, στις 14 Νοεμβρίου 1955 η νεαρή Ελισάβετ θα απαντήσει αρνητικά στο αίτημα απονομής χάρης στον 22χρόνο αγωνιστή του ΕΟΚΑ Μιχαλάκη Καραολή οδηγώντας τον στην αγχόνη χωρίς να υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την δράση του.
Το θέμα είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις την εποχή με τον γνωστό Γάλλο συγγραφέα και φιλόσοφo, Albert Camus να υποστηρίζει ανοικτά το αίτημα του Καραολή. Για να κάνουμε την μεγάλη ιστορία μικρή η Βασίλισσα Ελισάβετ αποτελεί «κόκκινο πανί» όχι μόνο για τους Κύπριους που επιθυμούσαν την ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα αλλά σχεδόν για το σύνολο των Κυπρίων.
Ποιες είναι τώρα οι υπόλοιπες θεωρίες. Η πρώτη έχει να κάνει με την εκδίωξη του πρίγκιπα Ανδρέα, πατέρα του συζύγου της Ελισάβετ Φίλιππου, από την Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Με αφορμή τα δικά του 90α γενέθλια πριν από πέντε χρόνια όταν είχε ρωτηθεί τι καταγωγής είναι, ο Φίλιππος είχε δώσει μισή απάντηση «well, i’m Greek, but…». Μετά το «but» δεν υπήρχε συνέχεια για να μάθουμε πως ακριβώς σκέφτεται για την χώρα μας σχεδόν 100 χρόνια μετά την εκδίωξη του πατέρα του.
Ο ίδιος φυσικά ήρθε στην Ελλάδα με αφορμή τους γάμους του Κωνσταντινου και της Άννας Μαρίας όχι όμως συνοδευόμενος από την Ελισάβετ η οποία ήταν έγκυος. Η αντιμετώπιση που είχε το ελληνικό κράτος στον Κωνσταντίνο μετά το δημοψήφισμα του 1975 φέρεται να είναι ένας ακόμη πιθανός λόγος που η Ελισάβετ κρατάει αποστάσεις από την χώρα μας.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι οι δύο βασιλικές οικογένειες έχουν άριστες σχέσεις μεταξύ τους. Αρχικά ο Κωνσταντίνος βρήκε στέγη στο Λονδίνο ενώ υπάρχει και «κουμπαριά» καθώς ο Κωνσταντίνος είναι ο νονός του πρίγκιπα Ουίλιαμ και η Ελισάβετ νονά της κόρης του Κωνσταντίνου Θεοδώρας.
Πέρα από τις εικασίες μπορεί όμως να υπάρχει κάτι ουσιαστικό που να σχετίζεται με την πρώτη υπόθεση, δηλαδή την στάση της Ελισάβετ στο Κυπριακό: Ότι κανείς Έλληνας ηγέτης δεν την έχει καλέσει να επισκεφθεί την χώρα μας.
Πάντως γεύση από Ελλάδα η Ελισάβετ έχει πάρει πριν από 66 χρόνια όταν ως διάδοχος του θρόνου είχε επισκεφθεί την Αθήνα στις 8 Δεκεμβρίου του 1950.

makeleio.gr

 Το bbc με ένα εξαιρετικό άρθρο το οποίο μάλιστα φιλοξενεί και σχεδιάγραμμα για τους θανάτους των διασήμων το 2016, εξηγεί γιατί πέθαναν τόσοι πολλοί διάσημοι φέτος... Οι συντάκτες του άρθρου, με αφορμή το θάνατο του Prince, το πρωί της Πέμπτης, προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί έπεσε τόσο "θανατικό" μέσα στο 2016 και μάλιστα στους πρώτους 4 μήνες.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι μετά από αυτούς τους θανάτους αναρωτιούνται τι μπορεί να συμβαίνει και θεωρούν ήδη "γρουσούζικο" το 2016 που "έχει πάρει τόσο κόσμο"...



Όπως βλέπεις και στο σχεδιάγραμμα από το Γενάρη του 2016 έως τον Μάρτιο, έχουν πεθάνει 24 celebrities, ενώ από το 2012 έως το 2015 οι θάνατοι ήταν σαφώς πολλοί λιγότεροι...



Ο  αρθρογράφος του ΒΒC Nick Serpell δίνει τη δική του εξήγηση: Πρώτος λόγος θα μπορούσε να είναι ότι οι άνθρωποι που έγιναν διάσημοι τη δεκαετία του  60, μπαίνουν πλέον στα 70 άρα είναι λογικό να ... αρχίζουν να πεθαίνουν

Λέει επίσης πως πλέον υπάρχουν πολλοί διάσημοι ενώ στα χρόνια του πατέρα του και του παππού του, οι διάσημοι ήταν λιγότεροι (πχ μόνο από τον κινηματογράφο)

Ένας άλλος λόγος με τον οποίο ο αρθρογράφος αιτιολογεί τους θανάτους είναι και ο  "baby boom" παράγοντας, ότι δηλαδή από ο 1946 έως το 1964 υπήρξε μια τεράστια αύξηση του πληθυσμού, άρα ανάμεσα σε αυτούς ήταν και πολλοί διάσημοι . Σε αυτή τη γενιά λοιπόν σύμφωνα πάντα με τον αρθρογράφο υπάρχουν και πολλοί διάσημοι από 50 έως 70 ετών και είναι λογικό να πεθαίνουν!



Ακόμα ένας λόγος που ... πεθαίνουν περισσότεροι διάσημοι είναι επειδή πλέον γνωρίζουμε περισσότερους διάσημους λόγω των πολλών media αλλά και λόγω των social media...

Kαι το ιδιαίτερο άρθρο κλείνει με το εξής ερώτημα... Θα συνεχιστεί το κακό;

Δυστυχώς ναι.. Τα επόμενα δέκα χρόνια που οι διάσημοι, οι θρύλοι θα πλησιάζουν τα 80 θα έχουμε ακόμα περισσότερους θανάτους. Και φυσικά θα υπάρχουν και οι δυσάρεστε εκπλήξεις αφού οι άνθρωποι κάποιες φορές πεθαίνουν και πιο νωρίς...

tlife.gr

Το σημερινό είναι το πλέον σύντομο editorial μου!

Ψηφίζουμε στο Petition!!! Eιναι απλό, είναι σύντομο, είναι το ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ!

Ανατρέπουμε την ανιστόρητη απόφαση της Κυβέρνησης Μπους του 2004 και ΟΛΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ απανταχού της γης ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ την ισορική αλήθεια!

https://www.gopetition.com/petitions/restoration-of-historical-truth-about-macedonia.html

To video ειναι από την παρουσία μου, ως Γενικός Γραμματέας της Παμμακεδονικής ΗΠΑ στη  εκπομπή του Pontos TV με τον εξαιρετο συνάδελφο Χρήστο Χατζημήση

Νεκρός στο σπίτι του, στη Μινεσότα βρέθηκε ο διάσημος καλλιτέχνης Prince (Πρινς), σε ηλικία 57 ετών. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και σύμφωνα με το Associated Press την επιβεβαίωσε ο ατζέντης του.

Πηγές δήλωσαν στο TMZ ότι η σορός του βρέθηκε σήμερα το πρωί στο στούντιό του, στο Paisley Park. Ο σερίφης της περιοχής αρνήθηκε να το επιβεβαιώσει.  

Ο Prince - Prince Rogers Nelson όπως ήταν το πλήρες όνομά του - είχε κερδίσει επτά βραβεία Grammy, ενώ είχε βραβευθεί και με Οσκαρ για το τραγούδι του «Purple Rain» στην ομώνυμη ταινία του 1984. 

Ο σούπερ σταρ μουσικός συνδύασε ήχους από την R & B , soul και hip-hop για να δημιουργήσει ένα μοναδικό ήχο. Στη διάρκεια της 40χρονης καριέρας του πούλησε περισσότερους από 100 εκατ. δίσκους.

Ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1978 με τίτλο For Yoυ, ενώ ευρύτερα γνωστός έγινε από τον δεύτερο δίσκο του με τίτλο Prince το 1979.Ολόκληρη την δεκαετία του '80 ήταν ο πρίγκιπας της ποπ μουσικής με τεράστιες επιτυχίες όπως το Kiss και το When doves cry. 

Η τελευταία εβδομάδα της ζωής του

Ο Πρινς  είχε νοσηλευτεί πριν μία εβδομάδα για γρίπη και πήρε εξιτήριο καθώς η κατάσταση του δεν ενέπνεε ανησυχία. 

Την περασμένη Πέμπτη έδωσε μια συναυλία στην Ατλάντα. Ήδη δεν αισθανόταν καλά και η κατάστασή του επιδεινώθηκε όταν επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο μετά τη συναυλία. 

Το αεροπλάνο έκανε επείγουσα προσγείωση και ο τραγουδιστής εισήχθη στο νοσοκομείο στο Μολίν του Ιλινόι.

Αφού νοσηλεύτηκε για λίγες ημέρες, πήρε εξιτήριο και επέστρεψε σπίτι του.

news.gr

Από πρωτοπόρους όπως ο Lin Manuel-Miranda, σε πολιτικούς όπως η Κριστίν Λαγκάρντ και διασήμους όπως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, το περιοδικό Time δημοσίευσε την ετήσια λίστα με τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Η μαύρη πρώην σκλάβα και μετέπειτα ακτιβίστρια Χάριετ Τάμπμαν θα είναι το πρόσωπο που θα απεικονίζεται στο νέο 20δολαρο των ΗΠΑ.  Παράλληλα, είναι και η πρώτη γυναικεία μορφή στο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα.  

Η Τάμπμαν θα αντικαταστήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Αντριου Τζάκσον, ο οποίος ήταν και ο ίδιος ιδιοκτήτης σκλάβων και διώκτης 16.000 Ινδιάνων. 

Πρόκειται για μία ιστορική απόφαση για τις ΗΠΑ που χαρακτήρισαν την Τάμπμαν ως γυναίκα-σύμβολο της ελευθερίας των μαύρων. 

Αρχικά, το πρόσωπο της Τάμπμαν προοριζόταν για το χαρτονόμισμα των 10 δολαρίων και θα αντικαθιστούσε την εικόνα του Αλεξάντερ Χάμιλτον. Η ανακοίνωση όμως προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, μιας και ο Χάμιλτον ήταν εκείνος που βοήθησε να ιδρυθεί το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και το οικονομικό σύστημα της χώρας. 

Ο Χάμιλτον παρέμεινε τελικά στο δεκαδόλαρο αλλά φεύγει ο Τζάκσον από το εικοσαδόλαρο. Για την ακρίβεια, το πρόσωπο του θα υπάρχει στην πίσω όψη του νομίσματος, ενώ στην μπροστινή θα είναι εκείνο της Τάμπμαν. 

Τα νέα χαρτονομίσματα θα παρουσιαστούν δημοσίως σε 4 χρόνια, το 2020.

news.gr

Σε μια ιδιαίτερα οδυνηρή πλευρά του Κυπριακού αναφέρεται το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του στρατηγού Πανουργιά Πανουργιά. O τίτλος και ο υπότιτλος προσδιορίζουν με ακρίβεια το αντικείμενο της μελέτης: «ΚΥΠΡΟΣ, H αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας την 29η Δεκεμβρίου 1967, Εθνική μειοδοσία».

Δυο λόγια για το ιστορικό αυτής της Μεραρχίας: Είχε σταλεί στην Κύπρο «κρυφά» επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου το 1964, κατά παράβαση των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, με τη σύμφωνο γνώμη του Μακαρίου. Είχε δύναμη 10.000 ανδρών με αξιόλογο βαρύ οπλισμό. Εστάλη ως απάντηση των τουρκοκυπριακών ενεργειών, που με τους περίφημους «θυλάκους» είχαν ουσιαστικά κηρύξει την «ανταρσία» κατά της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, εγκαινίασαν τη διαδικασία της διχοτόμησης και σταδιακά διαμόρφωναν αυτό που, μετά την εισβολή του 1974, ονομάσθηκε «τουρκοκυπριακή επικράτεια». Από στρατιωτικής πλευράς, κατά κάποιο τρόπο ισορροπούσε την παρουσία ισχυρών τουρκικών δυνάμεων στα πολύ κοντινά παράλια της Μικράς Ασίας και απαντούσε στην απειλή της απόβασης.

Ηταν μια τολμηρή απόφαση που πράγματι ανέτρεπε τον μέχρι τότε συσχετισμό δυνάμεων στην Κύπρο. Ηδη, από τότε όμως, αιωρείται το ερώτημα κατά πόσο η αποστολή αυτής της Μεραρχίας, η οποία ουσιαστικά και με τρόπο μονομερή και δυναμικό ανέτρεπε τις Συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, υπήρξε η ορθότερη πολιτική επιλογή. Οι συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης δεν ήσαν ασφαλώς η καλύτερη και λειτουργικότερη λύση και κυρίως ματαίωναν την Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα που εξακολουθούσε να είναι το κυρίαρχο σύνθημα του κυπριακού αγώνα. Ηταν όμως (ή θα έπρεπε να είναι) σαφές και το ανέφικτο της μονομερούς και δυναμικής ανατροπής ή αναθεώρησης εκείνων των Συμφωνιών. Θα αντιδρούσε δυναμικά όχι μόνο η Τουρκία, αλλά και σύσσωμη η αγγλική και η αμερικανική διπλωματία θα βρισκόταν στο πλευρό της. Πράγμα που τελικά έγινε. Από τη στιγμή όμως που, καλώς ή κακώς, η Μεραρχία εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, η αποχώρησή της χωρίς κανένα αντάλλαγμα που θα διασφάλιζε την Κύπρο από την τουρκική απειλή, υπήρξε πράξη εθνικής μειοδοσίας της πατριδοκάπηλης χούντας.

Ο στρατηγός Πανουργιάς Πανουργιάς εκείνη την εποχή υπηρετούσε σε ανώτατες θέσεις του Γενικού Επιτελείου και έχει ιδία αντίληψη πολλών γεγονότων. Μετά την αποτυχημένη επέμβαση του βασιλιά Κωνσταντίνου στις 13 Δεκεμβρίου 1967, αποστρατεύτηκε και συνελήφθη, ο ίδιος και η γυναίκα του, και σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε «βαμμένος» αντίπαλος της Χούντας. H πρώτη, λοιπόν, πηγή ιστορικού υλικού ήσαν οι προσωπικές του εμπειρίες, αλλά δεν περιορίσθηκε σε αυτές.

Τα μεταγενέστερα χρόνια, προσπαθώντας να συγκεντρώσει στοιχεία για την ενεργό συμμετοχή των Ελλήνων αξιωματικών στον αντιδικτατορικό αγώνα (σημαντικότατη πτυχή της αντίστασης που παραμένει ανεξερεύνητη), «έπεσε πάνω» στα ανέκδοτα απομνημονεύματα του στρατηγού Γεωργίου Περίδη, διοικητού κατά την εξεταζόμενη περίοδο του ισχυρού Γ΄ Σώματος Στρατού, που εκάλυπτε την άμυνα του Εβρου και της Θράκης. O στρατηγός Περίδης, μετά την 13η Δεκεμβρίου συνελήφθη επίσης, κρατήθηκε επί εξάμηνο και κατόπιν εξορίσθηκε στη Σκύρο, όπου και έγραψε τα απομνημονεύματά του. Αναφέρεται στα πρόσφατα ακόμη γεγονότα, κυρίως από την πλευρά του Χούντας και της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας που τελικά οδήγησαν στην αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας.

Τα απομνημονεύματα αποτέλεσαν το έναυσμα της έρευνας και της μελέτης. O στρατηγός Πανουργιάς Πανουργιάς επεκτάθηκε σε ολόκληρη ή σε μεγάλο μέρος (δεν μπορώ να κρίνω) της μετέπειτα βιβλιογραφίας και των δημοσιευμάτων. Και τέλος, σε δική του αρχειακή έρευνα στις ΗΠΑ και στην Αγγλία.

Η αρετή όμως της μελέτης του στρατηγού Πανουργιά Πανουργιά έγκειται στην οργάνωση του πρωτογενούς ή δευτερογενούς υλικού σε μια πραγματικά δραματική και λιτή αφήγηση, που καλύπτει τα γεγονότα τριών κρίσιμων μηνών και ό,τι κρύβεται πίσω από τα γεγονότα: Από τον Σεπτέμβριο ώς το τέλος Νοεμβρίου του 1967.

Το τρίμηνο αυτό αρχίζει με την ανωτάτου επιπέδου ελληνοτουρκική συνάντηση του Εβρου, περνάει από τα δραματικά γεγονότα της Κοφίνου και των Αγίων Θεοδώρων στην Κύπρο, τα οποία έφεραν Ελλάδα και Τουρκία στο χείλος του πολέμου, τη διαμεσολάβηση του εκτάκτου Αμερικανού απεσταλμένου Σάιρους Βανς και καταλήγουν στην άτακτη υποχώρηση της Χούντας και την επονείδιστη απόφαση για την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας και τον ουσιαστικό αφοπλισμό της Κύπρου. Για τους Τούρκους ήταν η γενική πρόβα της εισβολής. Για τη Χούντα η γενική πρόβα του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, με τις γνωστές οδυνηρές συνέπειες.

Ο αναγνώστης μένει κατάπληκτος από την εγκληματική επιπολαιότητα με την οποία η πατριδοκάπηλη χούντα και όσοι από φόβο ή από δουλικότητα, στρατιωτικοί και πολιτικοί (π.χ. ο Παν. Πιπινέλης), τη βοήθησαν, χειρίσθηκε την υπόθεση της Κύπρου. Και μένει τελικά η απορία, στον συγγραφέα, στον αναγνώστη και σε όλους, γιατί δεν διεξήχθη ποτέ η δίκη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Κύπρο και εις βάρος της Κύπρου και της εδαφικής της ακεραιότητας.

kathimerini.gr  Γραφει ο Αντωνης Καρκαγιαννης