Sidebar
hellasfm
Ένας αστροφυσικός ονόματι Dick Henry και ο διακεκριμένος οικονομολόγος Steve Hanke, καλούν την παγκόσμια κοινότητα να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, ακολουθώντας μια παγκόσμια ζώνη ώρας. Αυτή θα ισχύει με βάση τον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (CUT) που θα έφερνε μεγάλες αλλαγές στις καθημερινές ρουτίνες των ανθρώπων όλου του κόσμου.
Όπως οι ίδιοι εξήγησαν στηνWashington Post, οι διαφορετικές ζώνες ώρας είναι πλέον παντελώς άχρηστες, καθώς χάρη στον παγκόσμιο ιστό έχουν εκμηδενιστεί οι αποστάσεις. Ακόμα, από άποψη φυσικής, υπάρχει μόνο ένας χρόνος και, σύμφωνα με τον Hanke, οι νόμοι της φυσικής διέπουν τους κανόνες της οικονομίας. Όπως είναι αναμενόμενο, δημιουργούνται πολλά προβλήματα στον χώρο του εμπορίου, το οποίο πλέον είναι παγκόσμιο και όχι εγχώριο. Τέλος, κατά τους ίδιους, η εφαρμογή της ιδέας τους θα δημιουργούσε λιγότερα προβλήματα στους ταξιδιώτες που συχνά χάνουν πτήσεις εξαιτίας της σύγχυσης που προκαλούν οι διαφορετικές ζώνες, αλλά και στις πολυεθνικές εταιρείες που οργανώνουν συνέδρια στα οποία παρευρίσκονται στελέχη από διάφορες χώρες.
Την ίδια στιγμή, η ιδέα μπορεί να φαντάζει ιδανική, όμως μπορεί να προκαλέσει σύγχυση σε πολλούς λαούς που θα βλέπουν ότι το μεσημέρι θυμίζει μεσάνυχτα και το αντίθετο. Σκεφτείτε δηλαδή να κοιτάτε το ρολόι σας και να βλέπετε ότι η ώρα είναι 11 π.μ., ενώ την ίδια στιγμή ο ήλιος δύει. Σύμφωνα με τους «τρελούς επιστήμονες», όπως αυτοαποκαλούνται, το συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί εύκολα να επιλυθεί, καθώς οι άνθρωποι είμαστε προσαρμοστικοί. Ακόμα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ώρες εργασίας σε ορισμένα μέρη του πλανήτη που να βασίζονται στην δύση και την ανατολή του ηλίου και όχι στο παγκόσμιο ρολόι.
Ο Hanke και ο Henry πρότειναν ακόμα και ένα νέο ημερολογιακό έτος, το οποίο θα ξεκινά πάντοτε Δευτέρα. Σε αυτό, ο Φεβρουάριος θα έχει πάντοτε 30 ημέρες, ενώ θα προστίθενται μερικές εβδομάδες όταν είναι αναγκαίο. Ακόμα, δεν συμπέφτει ποτέ η 13η ημέρα ενός μήνα με την ημέρα Παρασκευή (δηλαδή δεν θα έχουμε πλέον “γρουσούζικες ημέρες”), ενώ τα Χριστούγεννα θα είναι επίσης πάντοτε Δευτέρα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα ακολουθείται πιστά κάθε χρόνο και οι κινητές εορτές δεν θα είναι πια κινητές.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει αρχίσει δημόσιος διάλογος για την εφαρμογή του σχεδίου, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να προωθήσουν την ιδέα τους στα κοινωνικά δίκτυα. Στόχος τους να εφαρμοστεί ως το 2018.
huffpost.gr
Την κατάταξη των 126 ισχυρότερων στρατών του κόσμου για τον Φεβρουάριο του 2016παρουσίασε το GlobalFirePower.com.
Η κατάταξη γίνεται βάσει του «Power Index» (PwrIndx) της ιστοσελίδας, που λαμβάνει υπόψιν πάνω από 50 παράγοντες, εξάγοντας συμπεράσματα που επιτρέπουν σε μικρότερες αριθμητικά, αλλά τεχνολογικά εξελιγμένες ένοπλες δυνάμεις μικρών χωρών να «ανταγωνίζονται» τις αντίστοιχες μεγαλύτερων, λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Σε συνδυασμό με κάποια «συν» και «πλην», οι δημιουργοί της κατάταξης θεωρούν ότι η λίστα παρέχει μια αντικειμενική εικόνα όσον αφορά στη συμβατική στρατιωτική ισχύ των χωρών που είναι παρούσες στη λίστα.
Υπογραμμίζεται ότι στην κατάταξη:
-Δεν λαμβάνονται οι πυρηνικές δυνατότητες
-Γεωγραφικοί παράγοντες επηρεάζουν το σκορ
-Η βαθμολογία δεν βασίζεται μόνο στον αριθμό των οπλικών συστημάτων
-Λαμβάνεται υπόψιν η εξάρτηση από πρώτες ύλες
-Χώρες που δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα δεν βαθμολογούνται αρνητικά επειδή δεν έχουν ναυτικό
-Οι ναυτικές δυνάμεις δέχονται αρνητική βαθμολογία εάν έχουν περιορισμένες ναυτικές δυνατότητες
-Λαμβάνεται υπόψιν η οικονομική κατάσταση κάθε χώρας
-Δεν λαμβάνεται υπόψιν η παρούσα στρατιωτική και πολιτική ηγεσία.
Τονίζεται ότι, λόγω των πολλαπλών παραγόντων που λαμβάνονται υπόψιν, κάποια αποτελέσματα ενδεχομένως να προκαλούν αίσθηση, όπως η (χαμηλή) θέση της Ελλάδας στην 60ή θέση, με ευρωπαϊκές χώρες των οποίων οι ένοπλες δυνάμειςβρίσκονταν (αντικειμενικά) εδώ και καιρό σε «δεύτερη μοίρα», σε σχέση με τις ελληνικές (ειδικά της Κεντρικής Ευρώπη), να εμφανίζονται υψηλότερα – ακόμα και λαμβανομένης υπόψιν της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας.
Σε κάθε περίπτωση, η λίστα παρουσιάζει ενδιαφέρον. Ακολουθεί η κατάταξη, όπως αξιολογήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου.
1) ΗΠΑ
2) Ρωσία
3) Κίνα
4) Ινδία
5) Μ. Βρετανία
6) Γαλλία
7) Νότια Κορέα
8) Γερμανία
9) Ιαπωνία
10) Τουρκία
11) Ισραήλ
12) Ινδονησία
13) Αυστραλία
14) Καναδάς
15) Ταϊβάν
16) Ιταλία
17) Πακιστάν
18) Αίγυπτος
19) Πολωνία
20) Ταϊλάνδη
21) Βιετνάμ
22) Βραζιλία
23) Ιράν
24) Σουηδία
25) Ουκρανία
26) Σιγκαπούρη
27) Αλγερία
28) Σαουδική Αραβία
29) Τσεχία
30) Ελβετία
31) Μεξικό
32) Ν. Αφρική
33) Νορβηγία
34) Αυστρία
35) Μαλαισία
36) Β. Κορέα
37) Ολλανδία
38) Ισπανία
39) Δανία
40) Φιλιππίνες
41) Νιγηρία
42) Συρία
43) Χιλή
44) Μιανμάρ
45) Λευκορωσία
46) Αιθιοπία
47) Αργεντινή
48) Φινλανδία
49) Μαρόκο
50) Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
51) Περού
52) Κολομβία
53) Μπαγκλαντές
54) Ουζμπεκιστάν
55) Βέλγιο
56) Ρουμανία
57) Πορτογαλία
58) Τυνησία
59) Ουγγαρία
60) Ελλάδα
61) Σλοβακία
62) Κροατία
63) Βενεζουέλα
64) Αζερμπαϊτζάν
65) Ιορδανία
66) Καζακστάν
67) Βουλγαρία
68) Κένυα
69) Ομάν
70) Σερβία
71) Κουβέιτ
72) Εκουαδόρ
73) Σρι Λάνκα
74) Αρμενία
75) Γεωργία
76) Ανγκόλα
77) Κατάρ
78) Κιργιστάν
79) Υεμένη
80) Νέα Ζηλανδία
81) Τατζικιστάν
82) Νίγηρας
83) Μπαχρέιν
84) Νεπάλ
85) Μογγολία
86) Λίβανος
87) Λετονία
88) Βολιβία
89) Βοσνία-Ερζεγοβίνη
90) Τουρκμενιστάν
91) Ουγκάντα
92) Λιθουανία
93) Τσαντ
94) Γουατεμάλα
95) Ζιμπάμπουε
96) Καμπότζη
97) Ακτή Ελεφαντοστού
98) Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
99) Σλοβενία
100) Αλβανία
101) Σουδάν
102) Αφγανιστάν
103) Γκάνα
104) Ονδούρα
105) Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
106) Παραγουάη
107) Νικαράγουα
108) Εσθονία
109) Ουρουγουάη
110) Κούβα
111) Ελ Σαλβαδόρ
112) Ιράκ
113) Ναμίμπια
114) Παναμάς
115) Μαδαγασκάρη
116) Δημοκρατία του Κονγκό
117) Λάος
118) Γκαμπόν
119) Καμερούν
120) Τανζανία
121) Νότιο Σουδάν
122) Λιβύη
123) Ζάμπια
124) Μάλι
125) Μοζαμβίκη
126) Σομαλία
news24.gr
Έχουν περάσει δυο τρεις μέρες από τη στιγμή της είδησης που συγκλόνισε το πανελλήνιο. ΟΠαντελής Παντελίδηςνεκρός σε τροχαίο... Χιλιάδες κόσμου με δάκρυα στα μάτια τον αποχαιρέτησε για πάντα, σε μιακηδείαπου είχαμε να δούμε πολλά χρόνια ... Τραγικές φιγούρες η μάνα ο πατέρας και τα αδέλφια του τραγουδιστή που έμοιαζε να μην πιστεύουν ότι κηδεύουν το Παντελή τους. Δεν πρόλαβαν να παντρέψουν τον Παντελή της και στον καφέ μετά την κηδεία, μοίρασανμπομπονιέρες και κουφέτα...
Οι εκδηλώσεις αγάπης συνεχίστηκαν και μετά την κηδεία, στο σημείο που έφυγε αλλά και στα social media, με αμείωτο ρυθμό... Τα βίντεο ντοκουμέντο που αναρτούν οι θαυμαστές του,συγκινούν και ενίοτε συγκλονίζουν, όπως αυτό το βίντεο που ο Παντελής Παντελίδης βρίσκεται σε κάποιο live και λέει λόγια που θα σε κάνουν να ανατριχιάσεις...
"Έχω μπει στο αυτοκίνητο , πιάνω πολλά χιλιόμετρα και έχω βάλει σκοπό να πέσω πάνω σε ένα τοίχο και μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο την αγαπούσα "...
Δες το βίντεο http://www.tlife.gr/Article/Pantelidis-Pantelidis-Anatrixiastiko-vinteo-me-ta-profitika-toy-logia-Piano-polla-xiliometra-kai-exo-valei-skopo-na-peso-pano-se-ena-toixo/0-9-97169.html
tlife.gr
Η κατάρρευση της ζώνης Σένγκεν θα μπορούσε να κοστίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση την επόμενη δεκαετία το λιγότερο 470 δισεκατομμύρια ευρώ και μέχρι και 1,4 τρισεκατομμύριο, καθώς και πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού Ιδρύματος Bertelsmann που δόθηκε τη Δευτέρα τη δημοσιότητα.
Η επιστροφή των συνοριακών ελέγχων στην Ευρώπη, σενάριο που εμφανίζεται όλο και περισσότερο πιθανό εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, θα μεταφραζόταν σε «μαζικές αυξήσεις του κόστους παραγωγής και των τιμών», σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Prognos για λογαριασμό του Ιδρύματος Bertelsmann.
Η επαναφορά των συνοριακών ελέγχων θα σήμαινε αύξηση του κόστους του προσωπικού και των δαπανών αποθήκευσης προϊόντων για τις επιχειρήσεις, στον βαθμό που ορισμένες αποστολές «just in time» δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Σύμφωνα με το «αισιόδοξο» σενάριο, το κόστος παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αυξανόταν κατά 1%, που μεταφράζεται σε 470 δισεκατομμύρια ευρώ του ευρωπαϊκού ΑΕΠ στην περίοδο των δέκα ετών, από το 2016 μέχρι το 2025.
Ο λογαριασμός θα διαμορφωνόταν σε 77 δισεκατομμύρια ευρώ για την Γερμανία και σε 80 δισεκατομμύρια ευρώ για την Γαλλία, ενώ τα δύο αυτά νούμερα θα διαμορφώνονταν στα 235 και 244 δισεκατομμύρια αντίστοιχα για τις δύο χώρες, στην περίπτωση του πιο απαισιόδοξου σεναρίου.
Η αύξηση του κόστους παραγωγής θα είχε συνέπειες και εκτός της Ευρώπης εξαιτίας της αύξησης των τιμών των εισαγωγών. Σύμφωνα με την έρευνα, η επιβάρυνση για την αμερικανική οικονομία θα ανερχόταν σε 91 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ για την κινεζική οικονομία στα 95 δισεκατομμύρια ευρώ.
«Εάν επανέλθουν τα σύνορα, η ήδη αδύναμη ανάπτυξη στην Ευρώπη θα υποστεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση» σχολιάζει ο Ααρτ Ντε Γκέους, πρόεδρος του Ιδρύματος Bertelsmann. «Και στο τέλος, οι πολίτες πληρώνουν τον λογαριασμό» αναφέρει.
Πηγή:in.gr, ΑΠΕ
Επιδημιολογική μελέτη της καθηγήτριας του πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Αθηνάς Λινού στα Οινόφυτα, έφερε στην επιφάνεια ένα φοβερό μυστικό για το οποίο κανείς δε μιλάει εδώ και χρόνια.Πατάτες, κρεμμύδια και καρότα που φθάνουν καθημερινά στο τραπέζι μας, κρύβουν θανατηφόρα δηλητήρια, μολυσμένα με επικίνδυνα βαρέα μέταλλα που συχνά είναι 1000% πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Η επικινδυνότητα των προϊόντων της περιοχής Οινοφύτων προκύπτει και από μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη.
Η μελετητική ομάδα (Χ. Κιρκίληης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου – Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης) αγόρασε και σύγκρινε τρόφιμα – βολβούς (καρότα, κρεμμύδια, πατάτες) από την Θήβα και τα Οινόφυτα με άλλα που έχουν παραχθεί σε περιοχές με μικρή ή καθόλου βιομηχανική δραστηριότητα.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αγόρασε 13 παρτίδες παραγωγής από καθένα από τα παραπάνω τρία τρόφιμα που καλλιεργήθηκαν στη Θήβα, από 13 σούπερ μάρκετ της Αθήνας και το κάθε ένα από αυτά αναλύθηκε 3 φορές συγκρίθηκε με 2 δείγματα από «καθαρές» περιοχές κάθε ένα από τα οποία αναλύθηκε επίσης 3 φορές.
Η μελέτη φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία:Καρότα που παράχθηκαν στη Θήβα και αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ της Αθήνας, βρέθηκαν να έχουν έως και 700% νικέλιο παραπάνω από καρότα που παράχθηκαν σε μη βιομηχανικές περιοχές. Επίσης, ενώ στα καρότα από άλλες περιοχές το χρώμιο ήταν κατά μέσο όρο 20 μg/kg, στα καρότα Θήβας έφτασε μέχρι 76 μg/kg. Ακόμα, εντοπίστηκε μόλυβδος μέχρι και 43 μg/kg, ενώ ο μέσος όρος στα καρότα από άλλες περιοχές είναι 35 μg/kg.
Διπλάσιο είναι το κάδμιο στα καρότα Θήβας από τα καρότα άλλων περιοχών.
Κρεμμύδια που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 688 μg/kg νικελίου, ενώ ο μέσος όρος στα κρεμμύδια άλλων περιοχών είναι μόλις 57 μg/kg, δηλαδή 640% παραπάνω.
Στα κρεμμύδια άλλων περιοχών το χρώμιο ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης. Παρόλα αυτά σε κρεμμύδια Θήβας βρέθηκε έως και 26 μg/kg.
Επίσης, ενώ στα κρεμμύδια άλλων περιοχών ο μόλυβδος είναι κατά μέσο όρο 24 μg/kg σε αυτά της Θήβας βρέθηκε έως και 72 μg/kg. Λίγο αυξημένες ήταν οι τιμές του καδμίου στα κρεμμύδια Θήβας σε σχέση με άλλες περιοχές.
Πατάτες που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 1.894 μg/kg νικελίου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 78 μg/kg, δηλαδή 926% πάνω!
Κι εδώ το χρώμιο σε άλλες περιοχές ήταν κάτω από τα ανιχνεύσιμα όρια, αλλά στη Θήβα έφτασε μέχρι και 170 μg/kg. Δηλαδή 350% παραπάνω.
Βρέθηκε ακόμη στις πατάτες Θήβας έως 36 μg/kg μολύβδου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 18 μg/kg. Σε λογικά επίπεδα εντοπίστηκε κάδμιο.
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα προκύπτει ότι τα καρότα, κρεμμύδια και πατάτες Θήβας είναι κατά υπερβολικό βαθμό επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και κυρίως με νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η επιμόλυνση αυτή οφείλεται στη ρύπανση του Ασωπού και του υπόγειου υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής.
Το θέμα είναι πόσο επικίνδυνα είναι τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα αυτά για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αν λάβουμε υπόψη την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη νικελίου για παιδιά που είναι 300 μg την ημέρα, τότε από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι αρκούν λίγα γραμμάρια καρότου, κρεμμυδιού και πατάτας Θήβας για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία ενός παιδιού!
briefingnews.gr
ΠΗΓΗ SIGMATV SIGMALIVE.COM
- See more at: http://www.sigmalive.com/news/international/310215/fovoi-oti-oi-tzixantistes-zitoun-ekexeiria-gia-anefodiasmo#sthash.iquaY8os.dpuf
Μπροστά σε ένα δημοσιονομικό «σοκ» κινδυνεύει να βρεθεί η κυβέρνηση, καθώς συνεχίζονται οι δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν αντισυνταγματικές και ανίσχυρες τις περικοπές μισθών και συντάξεων που επέβαλε το μνημόνιο, όπως συμβαίνει τώρα με τους ιατρούς, ενώ εκκρεμεί και «τσουνάμι» αγωγών - προσφυγών για αναδρομικά που αφορούν κάθε είδους αποδοχές, φόρους, αλλά και την εισφορά αλληλεγγύης, η οποία επίσης κρίνεται αντισυνταγματική για πολλούς συνταξιούχους.
Σύμφωνα με το Έθνος της Κυριακής, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου δημοσίευσε απόφαση «βόμβα» που κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές που έγιναν από 1/8/12 (με τον ν. 4093/12) στους μισθούς των εν ενεργεία και στις συντάξεις των συνταξιούχων ιατρών του ΕΣΥ.
Το ΕΣ, έκρινε στην εν λόγω περίπτωση, επί της προσφυγής μίας συνταξιούχου γιατρού ακολουθώντας την νομολογιακή γραμμή που χάραξε το ΣτΕ στην υπόθεση των ενστόλων. Σύντομα αναμένεται ότι θα δημοσιευθούν αποφάσεις που θα δικαιώνουν και άλλους συνταξιούχους ειδικών μισθολογίων: ενστόλους, καθηγητές ΑΕΙ, διευθυντές ΕΣΥ.
Παράλληλα η Ολομέλεια του ΣτΕ καλείται να αποφανθεί επί των προσφυγών που έχουν καταθέσει καθηγητές των ΤΕΙ ώστε και οι δικές τους περικοπές να κριθούν αντισυνταγματικές και κατά συνέπεια ανίσχυρες. Εξάλλου, κατά τις ίδιες πληροφορίες, αναμένεται η έκδοση αποφάσεων με τις οποίες το ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματική την ειδική εισφορά αλληλεγγύης ανατρέποντας τον τρόπο υπολογισμού της για συντάξεις άνω των 1000 ευρώ.
Εκκρεμούν περαιτέρω αποφάσεις επί των προσφυγών δικαστικών λειτουργών για τα μη επιστραφέντα αναδρομικά τους, των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (από το ΕΣ) αλλά και των ενστόλων (από την Ολομέλεια του ΣτΕ) για το νέο τους μισθολόγιο που δεν τροποποιήθηκε κατά τα οριζόμενα στην γνωστή απόφαση του ΣτΕ. Άλλωστε υπάρχουν πάντα οι προσφυγές των συνταξιούχων βουλευτών.
Καθώς λοιπόν ο λογαριασμός για το κράτος μεγαλώνει - αφού σταδιακά καταρρέουν οι περικοπές που επεβλήθησαν ελέω μνημονίου 2 - η κυβέρνηση μπορεί να προσβλέπει για μία κάποια ανακούφιση μόνο στο ότι σταδιακά η νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων διαμορφώνεται στην κατεύθυνση αναγνώρισης της αντισυνταγμάτικοτητας των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις μόνο για το μέλλον, ώστε να μην τιναχθεί όλο το δημοσιονομικό σύστημα στον αέρα. Η επιστροφή δηλαδή αναδρομικών γίνεται δεκτή μόνο για όσους είχαν την πρόνοια να προσφύγουν δικαστικά.
Μία από τις βασικές αποδοχές στο σκεπτικό της απόφασης της Ολομέλειας του ΕΣ, στην εν λόγω υπόθεση της συνταξιούχου ιατρού, ήταν ότι οι περικοπές του ν. 4093/2012 έγιναν με καθαρά αριθμητικά κριτήρια, χωρίς να εξεταστούν οι επιπτώσεις, εάν δηλαδή απομένουν αποδοχές επαρκείς για την αντιμετώπιση του κόστους αξιοπρεπούς διαβίωσης και ανάλογες της αποστολής των ιατρών.
Αλλά και ότι οι περικοπές αυτές επιβαρύνουν και πάλι τις ίδιες κατηγορίες πολιτών (περιστολή του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου) χωρίς να μπορεί να στηριχθεί η συνταγματικότητα των μέτρων στην μεγαλύτερη του αναμενόμενου ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ούτε στην μνημονιακή πρόβλεψη γα μείωση 12% των ειδικών μισθολογίων. Και αυτό γιατί σε κάθε περίπτωση εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση για τήρηση των συνταγματικών αρχών: ισότητα στα βάρη, αναλογικότητα, σεβασμό της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Σημειώνεται τέλος ότι αν εφαρμοσθεί πλήρως η απόφαση, το κόστος αποκατάστασης (μόνο) των αποδοχών των γιατρών του ΕΣΥ φτάνει τα 220 εκ. ευρώ.
news24.gr
Video ντοκουμέντο από τις τελευταίες στιγμές του Παντελή Παντελίδη
- Διασκέδαζε με τους φίλους του σε γνωστό μαγαζί της παραλιακής
- Η Τροχαία θα ζητήσει από ειδικούς της Mercedes να εξετάσουν το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο 32χρονος τραγουδιστής
- Θα δίνει εξέταση DNA για να αποδειχθεί αν φορούσε ζώνη ασφαλείας
Είναι οι τελευταίες στιγμές της ζωής του Παντελή Παντελίδη. Λίγες ώρες πριν το νήμα της ζωής του κοπεί απότομα, άδικα, βίαια στα 32 του χρόνια, σε μια επικίνδυνη στροφή στο δρόμο που βγαίνει στη λεωφόρο Βουλιαγμένης από το παλιό ανατολικό αεροδρόμιο.
Ο νεαρός τραγουδιστής είχε πάει από τις 17:00 το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης στο νυχτερινό κέντρο Teatro για μια ακόμη πρόβα ενόψει της πρεμιέρας του με τη Δέσποινα Βανδή και τον Κώστα Μαρτάκη. "Αλάνια θα τους σκίσουμε αύριο" ήταν η φράση με την οποία ενθάρρυνε τους συνεργάτες του μετά το τέλος της πρόβας.
Click4more: Παντελής Παντελίδης: Τον είχαν ρωτήσει τι θέλει για το 2016 και απάντησε "τίποτα, δόξα τω Θεώ τα έχω όλα"!
Μετά το τέλος της πρόβας ο Παντελής Παντελίδης σχημάτισε ένα... πηγαδάκι με τη Δέσποινα Βανδή και τον Κώστα Μαρτάκη παρακολούθησαν την αναμέτρηση της Ρόμα με την Ρεάλ Μαδρίτης για το Champions League. Παρήγγειλαν φαγητό και λίγο πριν τις 02:00 το πρωί ο αγαπημένος τραγουδιστής αποχώρησε με προορισμό ένα μπαρ της Γλυφάδας που για εκείνον ήταν "στέκι".
Εκεί τον περίμεναν οι δύο κοπέλες που ήταν μαζί του στο μοιραίο δυστύχημα, η 21χρονη Φρόσω, η οποία έχει ήδη δώσει την πρώτη της κατάθεση και η 30χρονη Μίνα, οι οποίες τον γνώριζαν από την εποχή που ως άγνωστος ακόμη στο ευρύ κοινό καλλιτέχνης "ξεσήκωνε" τους θαμώνες του συγκεκριμένου καταστήματος.
Οι στιγμές της διασκέδασης με τους φίλους του έχουν καταγραφεί σε video, το οποίο ανέβηκε την Κυριακή στο διαδίκτυο και αναπαράχθηκε από την εκπομπή του Μένιου Φουρθιώτη στο E! Δείχνει τον Παντελή Παντελίδη χαρούμενο, να καπνίζει και να διασκεδάζει με τους φίλους του. Κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί πως ο εφιάλτης απείχε λίγες ώρες...
Όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες, οι τρεις τους αποχώρησαν για να βρεθούν σε ένα φιλικό σπίτι, όπου είχαν δώσει ραντεβού για να παίξουν χαρτιά. Μάλιστα, η 30χρονη Μίνα είχε μοιραστεί και σχετικές φωτογραφίες στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram, που έδειχναν ένα τραπέζι με πράσινη τσόχα, τραπουλόχαρτα, μάρκες κι ένα ποτήρι που έμοιαζε να έχει σαμπάνια.
Οι έρευνες
Όλα αυτά ενώ όλοι περιμένουν με κομμένη την ανάσα το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για τα αίτια που προκάλεσαν το μοιραίο τροχαίο στη Βουλιαγμένης. Είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα ο Παντελίδης; Φορούσε ζώνη; Τι συμβαίνει στα 10 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του;
Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων μπορεί να έχει ολοκληρωθεί μέσα μια εβδομάδα, ενώ η πλήρης δικογραφία για τα όσα προκάλεσαν το θανατηφόρο τροχαίο με σαφή συμπεράσματα, τα οποία δεν θα επιδέχονται αμφισβήτησης μπορεί να έχει ολοκληρωθεί σε ένα μήνα. Τότε αναμένονται και τα αποτελέσματα των τοξικολογικών και αιματολογικών εξετάσεων. Επίσης, αναμένονται και τα αποτελέσματα από τα δείγματα που έχουν ληφθεί από τις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου, καθώς μπορεί να υπάρχουν κηλίδες αίματος που δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού και έτσι να διευκρινιστεί οριστικά αν ο Παντελίδης και οι δυο κοπέλες φορούσαν ή όχι ζώνες ασφαλείας.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τροχαία Ελληνικού, που έχει αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης, προτίθεται να ζητήσει και από ειδικούς της Mercedes νε εξετάσουν το αυτοκίνητο του τραγουδιστή. Οι αξιωματικοί της Τροχαίας δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα και στα όσα είπε η 21χρονη Φρόσω στην πρώτη και μοναδική μέχρι στιγμής κατάθεσή της: ότι δηλαδή το αυτοκίνητο δεν είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα όταν ο Παντελίδης έχασε τον έλεγχο.
Η κατάσταση της υγείας της 21χρονης δεν επιτρέπει να δώσει νέα κατάθεση και αυτό θα γίνει μόνο όταν το επιτρέψουν οι γιατροί του Ευαγγελισμού όπου νοσηλεύεται, όπως και η 30χρονη Μίνα που έχει τραυματιστεί πιο σοβαρά. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η 21χρονη Φρόσω προτίθεται να προσφύγει στα αστικά δικαστήρια.
zappit.gr
Η κάμερα του STAR κατέγραψε μοναδικές εικόνες από τις εκδηλώσεις αγάπης προς τον Παντελή Παντελίδη από τον κόσμο που τον συντρόφευσε στην τελευταία του κατοικία στο κοιμητήριο Μεταμόρφωσης. Ο κόσμος χειροκροτούσε ρυθμικά στο ρυθμό της μουσικής του. Έσπασαν τον κλοιό των αστυνομικών και έγιναν μία αγκαλιά με τους δικούς του και έμειναν μαζί του ως το τέλος τραγουδώντας τα τραγούδια του και όταν ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού ο εθνικός ύμνος βγήκε αβίαστα από το στόμα τους, ύστατος αποχαιρετισμός στον υπαξιωματικό του πολεμικού ναυτικού.
Φιλήσυχοι πολίτες και αθώοι φορολογούμενοι, όπως θέλει σταθερά η ξενόφοβη ρητορεία, στράφηκαν κατά των ελλήνων μεταναστών της Αμερικής σε ένα από τα τρανότερα περιστατικά τοξικής μισαλλοδοξίας που γνώρισαν ποτέ οι ΗΠΑ.
Την ώρα λοιπόν που τα μίση κυριεύουν και πάλι τους λαούς της Δύσης, καθώς τα καραβάνια των μεταναστών και των προσφύγων από την Ασία και την Αφρική προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη, ώρα να μνημονεύσουμε το άγνωστο ρατσιστικό παραλήρημα κατά των Ελλήνων στον Νέο Κόσμο εκεί στις αρχές του 20ού αιώνα. Όταν τα ξενόφοβα αισθήματα μεταμορφώθηκαν δηλαδή σε ξέσπασμα βίας.
Το περιστατικό της Νεμπράσκα παραμένει το πλέον διαβόητο τυφλό χτύπημα του αμερικανικού αντι-ελληνισμού, στο πλαίσιο της φοβίας με την οποία υποδέχονταν οι «γηγενείς» λευκοί Αμερικανοί τους νεοφερμένους μετανάστες.
Όλα ξεκίνησαν όταν ένας Έλληνας έβγαλε το πιστόλι του και πυροβόλησε τον αστυνομικό που τον σταμάτησε για έλεγχο. Αυτή θα ήταν η σπίθα που θα φούντωνε τη φωτιά του ρατσιστικού μένους που σιγόβραζε για χρόνια: «Οι Έλληνες συνιστούν απειλή για την αμερικανική εργατική τάξη», έγραφαν οι τοπικές εφημερίδες της Νεμπράσκα.
Οι εντάσεις Αμερικανών και μεταναστών άγγιξαν τον κολοφώνα τους στις 21 Φεβρουαρίου 1909, όταν ένας εξοργισμένος όχλος μερικών χιλιάων «αθώων πολιτών» επιτέθηκαν στον ελληνικό συνοικισμό της Νότιας Όμαχα που όλοι ήξεραν ως «Greek Town». Οι ανήσυχοι κάτοικοι επιτέθηκαν αδιακρίτως κατά του ελληνικού στοιχείου και δεν έκαναν διακρίσεις σε νέους, γέρους, γυναίκες, ακόμα και παιδιά, ορμώντας στα σπίτια με φωτιά και τσεκούρι. Οι κοινοτικές αρχές του οικισμού στράφηκαν στην αστυνομία για βοήθεια, αλλά έμελλε να ζήσουν από πρώτο χέρι την απροθυμία της λευκής αμερικανικής αστυνομίας να συνδράμει κάθε λογιών μετανάστες.
Η κρατική βοήθεια δεν έφτασε ποτέ, κι έτσι η ελληνική κοινότητα πήρε μαζικά τον δρόμο της εξόδου από το Greek Town. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, κανέναν Έλληνας δεν θα έμενε στο Greek Town. Η αντι-ελληνική ταραχή του 1909 στη Νότια Όμαχα λειτουργεί ως ορόσημο ρατσιστικού παραλογισμού, καθώς οι ντόπιοι στράφηκαν κατά των φθηνών εργατικών χεριών της ελληνικής παροικίας, που τροφοδοτούσε όλη τη βιομηχανία συσκευασίας που ανθούσε στην περιοχή.
Όσο για τους λόγους της ξενοφοβίας, αυτοί είναι πάντα διαχρονικοί και θυμίζουν ανησυχητικά πολύ την αντιμεταναστευτική ρητορεία της σημερινής Ακροδεξιάς: δυσαρέσκεια για τις πολιτισμικές διαφορές, καχυποψία για τη φτώχεια και τη χαμηλή κοινωνική θέση των μεταναστών, ανησυχία για την τύχη της εργατιάς, αλλά και μπόλικη κίτρινη δημοσιογραφία και ακροδεξιά προπαγάνδα. Ήταν οι εννιά ώρες βίας και τρόμου που θα άλλαζαν την ειρηνική μοίρα μιας κοινότητας…
Το λάδι στη φωτιά του μίσους
Ήταν Σάββατο, 20 Φεβρουαρίου 1909, όταν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Omaha World Herald» έγραφε με πηχυαία γράμματα «Ed Lowery, Αστυνομικός της Νότιας Όμαχα, Πυροβολήθηκε και Σκοτώθηκε από Έλληνα». Το συνοδευτικό άρθρο δεν άφηνε καμιά αμφιβολία ότι ήταν η ελληνική κοινότητα της Νότιας Όμαχα, που αριθμούσε πάνω από χίλια μέλη, και όχι το χέρι του φερόμενου ως δράστη Τζον Μασουρίδη, αυτή που ήταν πραγματικά υπεύθυνη για την ανομία και τη διαφθορά που κατέληξε στο ζοφερό περιστατικό.
Κραυγή διαμαρτυρίας των φιλήσυχων πολιτών κυκλοφόρησε σε δύο από τις τρεις μεγάλες τοπικές εφημερίδες της πόλης («World Herald» και «Daily News»), όπου καλούσε τους ανήσυχους κατοίκους σε δημόσια συζήτηση για τους «βρομερούς Έλληνες», όπως έγραφε εμπρηστικά, για να συνεχίσει: «Πολλά περιστατικά θρασύτητας και κατάφωρης παραβίασης των νόμων και των διαταγμάτων της πόλης μας έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών … Η αποκαλούμενη ελληνική συνοικία έχει μολυνθεί από το πρόστυχο κοπάδι των βρομερών Ελλήνων που επιτίθενται στις γυναίκες, προσβάλλουν τους περίοικους και διατηρούν χαρτοπαικτικά καταγώγια και άλλες μορφές ανομίας … Αυτές οι συνθήκες κατέληξαν στις 19 Φεβρουαρίου στον δειλό και βάρβαρο φόνο του αστυνομικού Ed Lowery … Οι υπογεγραμμένοι κάτοικοι και φορολογούμενοι της πόλης πιστεύουν ότι πρέπει να συγκληθεί δημόσια συνάντηση την Κυριακή το απόγευμα, 21 Φεβρουαρίου 1909, στο δημαρχείο για να ληφθούν τέτοια μέτρα και να γίνουν τα κατάλληλα βήματα ώστε να απαλλαγεί η πόλη από τους Έλληνες, απομακρύνοντας έτσι τις απειλητικές συνθήκες που βάλλουν κατά της ζωής και της ευημερίας στη Νότια Ομάχα».
Τα αντι-ελληνικά αισθήματα άγγιξαν λοιπόν νέο υψηλό ιστορικό και η εχθρότητα δεν μπορούσε πλέον να κρυφτεί, αν και μέχρι την κατάληξή της σε βία και εμπρησμούς χωρούσαν ακόμα πολλά βήματα. Οι κυριακάτικες εκδόσεις των δύο εφημερίδων (η τρίτη κράτησε μετριοπαθέστερη στάση, μιλώντας πάντως για την ανομία και το έγκλημα που καραδοκεί στο ελληνικό προάστιο) έριξαν κι άλλο λάδι στη φωτιά του ρατσιστικού μίσους ισχυριζόμενες ότι οι ρακένδυτοι Έλληνες, «που πρωτοανέπνευσαν στις ΗΠΑ τον άνεμο της ελευθερίας και είδαν τις τσέπες τους για πρώτη φορά γεμάτες», στρέφονται τώρα κατά του λαού «που τους έκανε να κοιτούν τον καταγάλανο ουρανό και όχι το μαύρο σκοτάδι, όπως στην πατρίδα τους»!
Πώς μετατράπηκε η φιλειρηνική ελληνική παροικία της Νότιας Όμαχα σε άντρο ανομίας και εγκλήματος; Πώς εκφυλίστηκαν έτσι οι Έλληνες και μεταμορφώθηκαν σε ένα κοπάδι αλαζονικών και εκδικητικών όντων που προκαλούν τραυματισμούς, κοστίζουν χιλιάδες δολάρια σε αποζημιώσεις και (άκουσον-άκουσον) υπονομεύουν τις διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ με την Αυστροουγγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Ο δημοσιογραφικός κιτρινισμός άγγιξε ταβάνι, πυροδοτώντας δύο μαζικές αντι-ελληνικές διαδηλώσεις με εκρήξεις βίας τόσο στο Κάνσας Σίτι όσο και το Οχάιο μέσα σε μια βδομάδα από το τραγικό περιστατικό.
Τώρα ο ρατσιστικός ακροδεξιός λόγος των ΗΠΑ είχε βρει νέο μειονοτικό εχθρό και δεν ήταν άλλος από τους Έλληνες. Είχε ήδη προηγηθεί εξάλλου η μαζική επίθεση κατά ελληνικών μαγαζιών και σπιτιών στη Βιρτζίνια το 1907, αν και εκεί τα πνεύματα ηρέμησαν σχετικά γρήγορα. Η περίπτωση της Νεμπράσκα ήταν βέβαια εντελώς διαφορετική: η Νότια Όμαχα και η γειτονική Όμαχα ανθούσαν λόγω της βιομηχανίας συσκευασίας κρέατος και η πόλη των 20.000 κατοίκων είχε υποδεχτεί τα φτηνά εργατικά χέρια των ελλήνων και ιαπώνων μεταναστών για να δουλέψουν στις φάμπρικες, αλλά και για έναν ακόμα λόγο. Από το 1904 οι απεργίες μαίνονταν στην αμερικανική βιομηχανία και οι νεοφερμένοι μετανάστες θα λειτουργούσαν ως απεργοσπάστες, καθώς δεν μπορούσαν να θυσιάσουν το μεροκάματο για χάρη του αγώνα.
Η «Omaha Examiner» υποδείκνυε μάλιστα με νόημα το 1907 ότι αν η Καλιφόρνια αντιμετώπιζε πια μεγάλο πρόβλημα με τους γιαπωνέζους μετανάστες, καλά θα έκανε η Νότια Όμαχα να πάρει προληπτικά μέτρα για να μην έχει τα ίδια με την ολοένα και αυξανόμενη ελληνική παροικία, που ήταν «αγράμματη, αναρχική και φαύλη». Ζητούσε να παρθούν αντι-ελληνικά μέτρα δηλαδή σε μετανάστες που δεν είχαν κλείσει καλά-καλά χρόνο στην πόλη, καθώς τα πρώτα ελληνικά καραβάνια αποβιβάστηκαν εκεί στα μέσα του 1906.
Μέχρι το 1909, η ελληνική κοινότητα της Όμαχα και της Νότιας Όμαχα αριθμούσε κοντά στα 2.000 μέλη, με τον αριθμό να αυξομειώνεται ανάλογα με τις ευκαιρίες δουλειάς. Όταν μάλιστα πέρασε από κει ο σιδηρόδρομος, οι έλληνες εργάτες και οι φαμίλιες τους ξεπέρασαν για ένα καλό διάστημα τα 3.000 μέλη. Στο στόχαστρο της τοπικής κοινωνίας είχε μπει για τα καλά η απροθυμία των Ελλήνων να συγχρωτιστούν με το τοπικό στοιχείο, χαρακτηρίζοντας «αντιαμερικανική» τη συνήθεια να διατηρούν τα δικά τους μανάβικα και καφενεία, το απόλυτο καταγώγιο για τους γηγενείς, καθώς εκεί λάμβαναν χώρα εμπρηστικές πολιτικές συζητήσεις και άπλετη χαρτοπαιξία.
Λίγοι εξάλλου Έλληνες έδειχναν πρόθυμοι να μάθουν τη γλώσσα του τόπου υποδοχής τους, κάτι που ξένιζε τον Αμερικανό, καθώς πίστευε ότι οι περισσότεροι Έλληνες περίμεναν απλώς τη μέρα να ξαναγυρίσουν στη φτωχοχώρα τους και να ζήσουν βασιλικά με τα δολάρια που άρπαζαν από τα δικά τους χέρια. Και να προικίσουν τις κόρες τους φυσικά με τα λεφτά του τίμιου αμερικανικού λαού!
Οι περισσότεροι άλλωστε έλληνες εργάτες, ηλικίας 15-35 ετών, δεν είχαν φέρει καν στον Νέο Κόσμο τις οικογένειές τους, όχι βέβαια επειδή δεν μπορούσαν οικονομικά, αλλά γιατί ήθελαν να ζήσουν τυχοδιωκτικά σε βάρος της ευνομούμενης αμερικανικής κοινωνίας. «Σαν τα ποντίκια κοιμούνται οι Έλληνες τέσσερις και πέντε σε ένα δωμάτιο», παραπονούνταν τα αποκαλυπτικά δημοσιογραφικά άρθρα για την εκρηκτική κοινωνική κατάσταση που δημιουργούσαν οι μετανάστες στη βιομηχανική Νότια Όμαχα. Αν και το κύριο σημείο τριβής ήταν το μεροκάματο, καθώς ο έλληνας μετανάστης ήταν πρόθυμος να δουλεύει για ψίχουλα, κλέβοντας την αξιοπρεπή αμοιβή από τον ντόπιο Αμερικανό.
Η ρητορική του μίσους παραγνώριζε βέβαια τα καμιά πενηνταριά μαγαζιά που αριθμούσε το Greek Town, κομμάτι της ιρλανδικής συνοικίας της πόλης, από φούρνους, μπακάλικα και μανάβικα μέχρι ταβέρνες, καφενεία και ζαχαροπλαστεία. Μέχρι και δική τους ορθόδοξη εκκλησία είχαν οι έλληνες μετανάστες, αποτέλεσμα προσπάθειας δύο ετών, και ο παπάς Κωνσταντίνος Χάρβαλης κατέφτασε στις 9 Απριλίου 1909 για την πρώτη ορθόδοξη λειτουργία της Νεμπράσκα! Παρά ταύτα, ο Έλληνας ήταν ξένος και εχθρός της φιλήσυχης αμερικανικής κοινωνίας και μέσα σε τρία χρόνια η κατάσταση είχε φτάσει προφανώς στο απροχώρητο…
Το χρονικό της φρίκης
Το περιστατικό που πυροδότησε τη βίαιη αντίδραση των αμερικανών πολιτών άκουγε στο όνομα John Masourides, ενσαρκώνοντας το αντιμεταναστευτικό μένος κατά της ελληνικής αποικίας που σύντομα θα έβρισκε έκφραση με εμπρησμούς, κακοποιήσεις και ανείπωτο τρόμο. Ο Τζον Μασουρίδης κατέφτασε στις ΗΠΑ το 1906 από ένα χωριουδάκι έξω από την Καλαμάτα (από την επαρχία της «Messinia, Peloponnesus, Greece», όπως έγραψε ο αμερικανικός Τύπος).
Ήταν ένας 36χρονος χειροδύναμος άντρας, αν και «προερχόταν από ένα κομμάτι της Ελλάδας όπου οι κάτοικοι είναι γνωστοί για τη βία τους εδώ και αιώνες, καθώς πιστεύουν ότι είναι απόγονοι του Λεωνίδα και των Τριακοσίων του», σχολίαζαν με νόημα οι πατριωτικές εφημερίδες της Νεμπράσκα. Ο Μασουρίδης ήταν λοιπόν ο στερεοτυπικός ανυπότακτος Έλληνας που εξουσία και νόμο δεν γνώριζε. Μελαμψός, κοντούλης και με το χαρακτηριστικό μουστακάκι, δεν μιλούσε γρι αγγλικά. Ο μετανάστης άφησε στη χώρα του γυναίκα και τέσσερα παιδιά και αποβιβάστηκε στον Νέο Κόσμο κυνηγώντας τυχοδιωκτικά το αμερικανικό όνειρο.
Αφού πήγε αρχικά στον αδερφό του που είχε εγκατασταθεί στο Γουαϊόμινγκ, μετακόμισαν κάποια στιγμή στη Νότια Όμαχα για να ανοίξουν ένα παντοπωλείο με σπεσιαλιτέ τα ελληνικά γλυκά. Ο αδερφός έφυγε κάποια στιγμή αναζητώντας την τύχη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και ο Τζον λειτουργούσε τώρα μόνος το κατάστημα. Ήταν βέβαια ήδη στο στόχαστρο των Αρχών, καθώς ο φάκελός του μετρούσε ήδη μια καταδίκη για παράνομο τζόγο και οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι είχε σπιτώσει μια ντόπια μικρούλα που συνήθιζε να μαθαίνει στους έλληνες μετανάστες αγγλικά.
Ήταν ακριβώς η φερόμενη σχέση του με τη 17χρονη Αμερικάνα που θα οδηγούσε στο συναπάντημά του με τον αστυφύλακα Lowery το απογευματάκι της Παρασκευής, 19 Φεβρουαρίου, 1919. Η συμπλοκή του Μασουρίδη με τον αστυνομικό θα άφηνε τον έναν νεκρό και τον άλλο με ελαφρά τραύματα. Στις δύο εκδικάσεις της υπόθεσής του οι αυτόπτες μάρτυρες δεν συμφωνούσαν καν στις καταθέσεις τους για το τι είχε συμβεί: άλλοι ισχυρίζονταν ότι ο Μασουρίδης πυροβόλησε πρώτος, ενώ οι υπόλοιποι επιβεβαίωναν την ιστορία του Τζον, κατά την οποία είχε πετάξει το πιστόλι του για να μη συλληφθεί για παράνομη οπλοκατοχή, το οποίο αναγκάστηκε ωστόσο να ξαναπιάσει όταν ο αστυνομικός άνοιξε αναίτια πυρ εναντίον του. Μετά το περιστατικό πάντως, ο Μασουρίδης σύρθηκε στο αστυνομικό τμήμα και πολύ αργότερα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες.
Φοβούμενη λιντσάρισμα του Έλληνα, η αστυνομία της Νότιας Όμαχα αποφάσισε να μεταφέρει τον κατηγορούμενο στις φυλακές της διπλανής Όμαχα. Και πιθανότατα είχε δίκιο, καθώς το ίδιο κιόλας βράδυ του περιστατικού ένας οργισμένος όχλος 500 νοματαίων κυνήγησε το ασθενοφόρο του Μασουρίδη προσπαθώντας να σταματήσει την πορεία του. Τα άλογα της άμαξας έτρεχαν όμως γρηγορότερα από το πλήθος, κι έτσι ο όχλος έριξε μερικές πιστολιές στον αέρα και διαλύθηκε, καθώς η αστυνομία είχε καταφέρει να φυγαδεύσει τον δράστη. Η φωτιά είχε όμως ανάψει και περίμενε τώρα να μετατραπεί σε λαίλαπα, κάτι που πυροδότησε τόσο ο δημοσιογραφικός κιτρινισμός όσο και τα κηρύγματα μίσους των πατριωτών Αμερικάνων, που φρόντισαν να μην ξεχάσει ο κόσμος τον «βάρβαρο φόνο» του καλόκαρδου 42χρονου αστυνομικού, που έπεφτε στη γραμμή του καθήκοντος από τον διεφθαρμένο Έλληνα, αφήνοντας πίσω του γυναίκα και δύο παιδιά.
Παρά την απόπειρα λιντσαρίσματος του Μασουρίδη, η κατάσταση φαινόταν να έχει εκτονωθεί μέχρι το απογευματάκι του Σαββάτου, αν και την ένταση μπορούσες να τη μυρίσεις στην ατμόσφαιρα. Επόμενο στιγμιότυπο στη βασιλεία του τρόμου θα ήταν η ανοιχτή εκδήλωση διαμαρτυρίας του απογεύματος της Κυριακής, 21 Φεβρουαρίου, όταν χίλιοι περίπου ανήσυχοι πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από το δημαρχείο της πόλης, όπου τελέστηκε άτυπο μνημόσυνο για τον αδικοχαμένο αστυνομικό, αν και σύντομα μετατράπηκε σε καταδικαστικό λόγο για τα χαλαρά ήθη και την παροιμιώδη ανομία των Ελλήνων. Ο βασικός ομιλητής τέλειωσε τον λόγο του ρωτώντας το πλήθος τι σκόπευε να κάνει για να περιορίσει την «ελληνική απειλή», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Ο επόμενος ομιλητής δεν μάσησε τα λόγια του: «Ξέρουμε ότι οι Έλληνες, ένας μεγάλος αριθμός των οποίων απασχολούνται στη βιομηχανία συσκευασίας, έφεραν στην πόλη όχι μόνο τη συνθήκη της ανομίας και του εγκλήματος, αλλά και ότι ένα καλό ποσοστό αυτών υποφέρουν και τα σώματά τους είναι άρρωστα από απεχθείς και μεταδοτικές ασθένειες. Οι περισσότεροι έχουν χτυπηθεί από σύφιλη, κι όμως τους επιτρέπεται να ετοιμάζουν φαγητά και φαγώσιμα προϊόντα που τρώνε οι κάτοικοι αυτής εδώ της πόλης».
Οι πατριωτικοί λόγοι για τον καλό αστυνομικό και τίμιο αμερικανό πολίτη που δολοφονήθηκε από τον ψυχρό έλληνα εκτελεστή έδιναν και έπαιρναν στη μοιραία εκείνη λαϊκή συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Οι ανήσυχοι πολίτες κήρυξαν τη μέρα της κηδείας του αστυνομικού, που θα γινόταν την Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου, μεταξύ 8:00-12:00 το πρωί, πολιτειακό πένθος και συμφώνησαν κανείς να μη δουλέψει εκείνες τις σημαδιακές για τον τόπο τους ώρες.
Τα αντι-ελληνικά κηρύγματα μίσους συνεχίστηκαν για αρκετές ώρες, με το πλήθος να αριθμεί πια περισσότερους από 3.000 ανθρώπους, όταν ξαφνικά ένα καλό ποσοστό του ξέκοψε από την πλατεία και κατευθύνθηκε οργισμένο προς το ελληνικό καντόνι. Ο όχλος ούρλιαζε «θάνατος στους Έλληνες» και «εκδίκηση για τον Lowery» και με τις ιαχές αυτές όρμησε στο Greek Town αφήνοντας τρόμο, βία και καταστροφή στο πέρασμά του…
Η επίθεση που θα σήμανε το τέλος
Ένα προς ένα, τα ελληνικά μαγαζιά και σπίτια γίνονταν αποδέκτες της εκδικητικής μανίας των φιλήσυχων πολιτών, κάπου χίλιοι άντρες και γυναικόπαιδα(!) δηλαδή. Σύντομα η ελληνική συνοικία θα μετατρεπόταν σε ένα αχαλίνωτο σκηνικό φρίκης. Οι έλληνες μετανάστες, αιφνιδιασμένοι τόσο από το ξαφνικό της επίθεσης όσο και το απόλυτο μέγεθος του όχλου, προσπαθούσαν τώρα να εγκαταλείψουν πανικόβλητοι τις εστίες τους, αν και συχνά δεν τα κατάφερναν, πέφτοντας στα χέρια του μανιασμένου πλήθους.
Πάμπολλοι ξυλοκοπήθηκαν αγρίως και άλλοι τόσοι χλευάστηκαν και προπηλακίστηκαν από τους ταραξίες. Κάποιος Έλληνας πυροβόλησε σε αυτοάμυνα, τραυματίζοντας επιφανειακά δυο παιδιά, και τότε το πράγμα ξέφυγε από κάθε έννοια ελέγχου: ο όχλος χωρίστηκε σε δύο ομάδες και πλέον στο στόχαστρο ήταν όλοι οι ξένοι της ευρύτερης ιρλανδικής συνοικίας, καθώς το πλήθος δεν ξεχώριζε πια Έλληνα, Τούρκο, Ιταλό, Πολωνό, Ούγγρο και Βούλγαρο.
Τι έκανε όμως η αστυνομία κατά τις στιγμές αυτές της βίας, του εμπρησμού και του τρόμου; Όπως δήλωσε μετά η Μαίρη Δήμου (Mary Demos), ιδιοκτήτρια ελληνικού ζαχαροπλαστείου, όταν πήρε την αστυνομία ζητώντας προστασία από τον όχλο, άκουσε τα ακατάσχετα γέλια από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Το μαγαζί της λεηλατήθηκε και πυρπολήθηκε στο τέλος.
Αναφορές υπήρξαν ακόμα και για αστυνομικούς μέσα στον όχλο, που πλιατσικολόγησαν περιουσίες και κακοποίησαν ανθρώπους. Ο δήμαρχος ενημερώθηκε κατά τις 5:00 το απόγευμα από τον διοικητή της αστυνομίας και τον αντίστοιχο της πυροσβεστικής. Ατάραχος, ενημέρωσε με τη σειρά του τον κυβερνήτη της Νεμπράσκα, αν και δεν πήρε την ομοσπονδιακή βοήθεια που του προσέφερε ο κυβερνήτης, λέγοντας πως σύντομα θα έθετε την κατάσταση υπό έλεγχο. Μετά το τηλεφώνημα, ο δήμαρχος έμεινε για καμιά ωρίτσα στο αστυνομικό τμήμα και κατόπιν επέστρεψε στο σπίτι του σαν να μη συνέβαινε τίποτα.
Η αστυνομία άργησε χαρακτηριστικά να μπει στον χορό και πολλοί βλέπουν ύποπτο εδώ το γεγονός ότι ο διοικητής της ήταν ένας από τους ανήσυχους πολίτες που μίλησε στην αποφράδα συγκέντρωση. Όπως ισχυρίστηκαν μετά το περιστατικό οι αστυνομικοί που επιστρατεύτηκαν για να κατευνάσουν τον όχλο, είχαν λάβει σαφείς οδηγίες να μη χρησιμοποιήσουν τα γκλομπ τους κατά των αμερικανών πολιτών για χάρη των «βρομερών μεταναστών».
Μέχρι να καταφτάσουν οι αστυφύλακες στον τόπο του μαρτυρίου, η κατάσταση είχε ξεφύγει. Ο διοικητής της αστυνομίας της Νότιας Όμαχα αρνήθηκε μάλιστα να ζητήσει τη συνδρομή του αστυνομικού τμήματος της Όμαχα, λέγοντας πως καλύτερο θα ήταν να αφήσουν τον όχλο να εκτονωθεί «μένοντας μακριά του»! Μόνο οι δεσμοφύλακες που κρατούσαν τον Μασουρίδη εξουσιοδοτήθηκαν να ασκήσουν βία αν ο όχλος έφτανε ως τις πολιτειακές φυλακές.
Αν και η κατάσταση απείχε πολύ ακόμα από την εκτόνωσή της, καθώς με το που έπεσε το σκοτάδι άρχισαν οι εμπρησμοί. Ανενόχλητος κυριολεκτικά ο όχλος και με την αστυνομία σιωπηλό παραστάτη, καλούσε τους Έλληνες να βγουν στον δρόμο και όσοι αρνούνταν να κατεβούν και να ξυλοκοπηθούν αγρίως γνώριζαν το στουπί και τη φωτιά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μέχρι τις 9:00 το βράδυ οι 30 δράστες που είχαν συλληφθεί για τα έκτροπα και ήταν στο κρατητήριο ήταν όλοι Έλληνες! Βαρύτατα τραυματισμένοι και ξυλοκοπημένοι στα όρια του θανάτου Έλληνες, μετατρέποντας το αστυνομικό τμήμα σε αυτοσχέδιο νοσοκομείο.
Η δολοφονική μανία του όχλου κόπασε μόνο μετά τα μεσάνυχτα, αν και μεμονωμένα επεισόδια εκτυλίχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Μέχρι τότε βέβαια, για περισσότερες από εννιά ώρες «το πλήθος με ρεβόλβερ, λοστούς και καδρόνια, με πυρσούς και στουπί, γυρνούσε από μέρος σε μέρος σπάζοντας παράθυρα, πίνοντας το κλεμμένο αλκοόλ από τα λεηλατημένα καφενεία και κλέβοντας εμπόρευμα. Ο όχλος επιτέθηκε σε όσους κυνηγούσε, μέχρι που το αίμα στον δρόμο έγινε ποτάμι από τα ανοιχτά τραύματα, πυροβόλησε έναν μανάβη στο πόδι και ξυλοκοπούσε ακόμα και παιδιά, σέρνοντάς τα από τα πόδια στους δρόμους της ελληνικής συνοικίας», έγραψε η τοπική εφημερίδα.
Το πρωινό της Δευτέρας, 22 Φεβρουαρίου, ήταν ιδιαιτέρως ήσυχο στα χαλάσματα του ελληνικού μαχαλά. Οι φωτιές κάπνιζαν βέβαια ακόμα, αν και οι αρχές ετοιμάζονταν τώρα πυρετωδώς για την αυριανή κηδεία του αστυνομικού, ζητώντας τη συνδρομή της Εθνοφυλακής όχι για την προστασία της ελληνικής συνοικίας, αλλά για τη νεκρώσιμη ακολουθία του αστυνομικού την επόμενη μέρα! Ο λόγος της θανατερής αυτής αταραξίας στην ελληνική συνοικία δεν ήταν φυσικά γιατί η αστυνομία είχε θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο, παρά μόνο γιατί κανένας Έλληνας δεν ζούσε τώρα εκεί. Όλοι είχαν καταφύγει στα δάση γύρω από την πόλη και τις ερημιές, την ίδια ώρα που ο Μασουρίδης φυγαδεύτηκε σε άλλες φυλακές της Νεμπράσκα.
Από τους 1.200 εκτιμώμενους έλληνες μετανάστες που ερήμωσαν το Greek Town, μόλις καμιά διακοσαριά αναζήτησαν καταφύγιο στη διπλανή Όμαχα. Ο κοινοτάρχης της ελληνικής παροικίας, κάποιος Μαντάνης, ζήτησε ψυχραιμία και όχι πράξεις αντεκδίκησης από τους Έλληνες, και μέσα στην επόμενη εβδομάδα η ελληνική κοινότητα αξίωσε αποζημιώσεις από τον δήμο της Νότιας Όμαχα για την καταστροφή της περιουσίας τους, ποσό που αποκρυσταλλώθηκε στα 288.130,34 δολάρια.
Η ελληνική κοινότητα της Νότιας Όμαχα, μέσω της Πανελλήνιας Ένωσης, ήθελε να πάει την υπόθεση στα δικαστήρια, αν και μέσα σε τρεις μέρες οι αμερικανοί δικηγόροι της την ενημέρωσαν ότι «καμία αποζημίωση δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί ως διεκδίκηση από τον δήμο», καθώς ο νόμος απάλλασσε τις πόλεις από «τη μαζική βία των δημοτών τους». Έξι χρόνια αργότερα (3 Φεβρουαρίου 1916), η αμερικανική Γερουσία επιδίκασε αποζημιώσεις 40.000 δολαρίων στην ελληνική κυβέρνηση.
Όσο για τους δράστες, στα χρόνια που ακολούθησαν μόλις ένας ταραξίας καταδικάστηκε για τα βίαια γεγονότα του Greek Town, αν κι αυτός ακόμα έπεσε στα μαλακά. Ο γενικός εισαγγελέας της Όμαχα αποκάλυψε δύο μέρες μετά τις ταραχές ότι ποτέ δεν ζητήθηκε η κυβερνητική συνδρομή για την καταστολή της φρίκης. Ο πρεσβευτής της Ελλάδας απέστειλε έναν έλληνα καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης να συμβουλεύσει τους εκπροσώπους της ελληνικής κοινότητας που είχαν καταφύγει στην Όμαχα να υπακούουν στους νόμους του αμερικανικού έθνους και να καθίσουν λίγο πολύ στα αυγά τους.
Η τύχη του Μασουρίδη θα καθοριζόταν έπειτα από τις δύο δίκες του Μαΐου 1909 και του Μαΐου 1910: πρωτόδικα καταδικάστηκε σε θάνατο διά απαγχονισμού, αν και το Ανώτατο Δικαστήριο της Νεμπράσκα, αναγνωρίζοντας πολλά κενά στην υπόθεση, τον καταδίκασε σε 14 χρόνια κάθειρξης, παραμένοντας τελικά στη στενή για 5,5 χρόνια. Με το που βγήκε από τη φυλακή, απελάθηκε από τις ΗΠΑ και κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Όσο για το Greek Town, μετά τα έκτροπα η ελληνική παροικία των 1.200 νοματαίων μετρούσε πια μόλις 59 γενναίους Έλληνες που επέστρεψαν στις εστίες τους. Παρά το γεγονός ότι γνώρισε και πάλι απήχηση μεταξύ 1918-1926, η εποχή της δόξας της είχε περάσει πλέον ανεπιστρεπτί.
Στην προσπάθεια της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Νεμπράσκα να καταγραφούν το 1963 οι μαρτυρίες όσων Ελλήνων έζησαν τις ταραχές, όλοι ξεκίνησαν τις ιστορίες τους με την ευχή να μην ξαναδούν τα μάτια τους τέτοια γεγονότα. Αν και πλέον ήταν σαφές ότι τόσο ο Τζον Μασουρίδης, ο αστυνομικός Edward Lowery όσο και η ίδια η αντι-ελληνική εκστρατεία του τρόμου είχαν για τα καλά θαφτεί κάτω από την επίφαση της κανονικότητας…
Πηγή: newsbeast.gr
Διάβασε περισσότερα στο: Το άγνωστο ρατσιστικό πογκρόμ των Ελλήνων μεταναστών της Αμερικής (pics) | Plus: Διεθνή | gazzetta.gr
Follow us: @gazzetta_gr on Twitter | gazzetta.gr on Facebook
