hellasfm

hellasfm

Monday, 01 February 2016

Με μηνύσεις απειλεί ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης να "απαντήσει" στα δημοσιεύματα που τον θέλουν να έχει παντρευτεί στο εξωτερικό ή να δουλεύει σε εταιρία στο Λονδίνο. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, με ένα post στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, έδωσε τις δικές του απαντήσεις στα όσα ακούγονται και γράφονται το τελευταίο διάστημα.

 

 

 

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, την παραίτηση του οποίου πριν μερικούς μήνες είχε ζητήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αφού ο άλλοτε στενός του συνεργάτης ήταν έτοιμος να καταψηφίσει το πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα τον περασμένο Νοέμβριο, διαψεύδει πως δουλεύει στο Λονδίνο αλλά και ότι παντρεύτηκε στη Νέα Υόρκη.

«Ενώ έχω επιλέξει να παραιτηθώ από βουλευτής και να μην βγαίνω στα ΜΜΕ, διαβάζω ότι δουλεύω στο Λονδίνο, ότι κάνω παρέα με ανθρώπους που δεν έχω γνωρίσει ποτέ και μία σειρά από άλλα μυθεύματα. Έπειτα βέβαια μαθαίνω ότι παντρεύομαι στη Νέα Υόρκη. Μεγαλεία! Και ενώ δεν αναφέρονται ονόματα, γίνονται περιγραφές με αμφίσημο τρόπο και από δίπλα αναλαμβάνουν εργασία μπλογκς και πλήθος "περίεργων" για τους οποίους είναι και αυτό μια κάποια ενασχόληση», γράφει ο κ. Σακελλαρίδης.

«Δεν έχω ανάγκη να αποδείξω τίποτα σε κανέναν και καμία αναφορικά με την προσωπική μου ζωή», επισημαίνει και σημειώνει πως «δεν ανέχομαι όμως τη στοχοποίηση. Και περισσότερο όταν γίνεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να εξάπτει τα ένστικτα του "φιλοθεάμονος κοινού". Βορά στα θηρία της αρένας δεν έγινα και ούτε θα γίνω».

Και καταλήγει: «Δεν θεωρώ ότι ο Τύπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγωγές, αφού η βιομηχανία αγωγών είναι πλήγμα στην ελευθεροτυπία. Όμως ο επινοημένος κιτρινισμός δεν είναι δημοσιογραφία, οπότε ενίοτε τα όρια μπορεί να τα θέτει και η δικαιοσύνη».

Όσα έγραψε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης

 

Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα που απασχολούν τον κόσμο, όμως υπάρχουν φορές που διαβάζεις πράγματα για τον εαυτό σου και ενώ στην αρχή γελάς, μετά αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι πάει στραβά. Ενώ έχω επιλέξει να παραιτηθώ από βουλευτής και να μην βγαίνω στα ΜΜΕ, διαβάζω ότι δουλεύω στο Λονδίνο, ότι κάνω παρέα με ανθρώπους που δεν έχω γνωρίσει ποτέ και μία σειρά από άλλα μυθεύματα. Έπειτα βέβαια μαθαίνω ότι παντρεύομαι στη Νέα Υόρκη. Μεγαλεία! Και ενώ δεν αναφέρονται ονόματα, γίνονται περιγραφές με αμφίσημο τρόπο και από δίπλα αναλαμβάνουν εργασία μπλογκς και πλήθος "περίεργων" για τους οποίους είναι και αυτό μια κάποια ενασχόληση.

O viral κιτρινισμός με ενοχλεί πιο πολύ για τους γύρω μου. Ακόμα και για αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχω συναντήσει ποτέ μου. Δεν έχω ανάγκη να αποδείξω τίποτα σε κανέναν και καμία -αναφορικά με την προσωπική μου ζωή- και για αυτό δεν μπαίνω στην ουσία των "κίτρινων" δημοσιευμάτων.

Δεν ανέχομαι όμως τη στοχοποίηση. Και περισσότερο όταν γίνεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να εξάπτει τα ένστικτα του "φιλοθεάμονος κοινού". Βορά στα θηρία της αρένας δεν έγινα και ούτε θα γίνω προς τέρψη όσων επικροτούν και όσων αποδοκιμάζουν. Όμως αλήθεια ποια είναι τα όρια κάποιων και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν; Δεν θεωρώ ότι ο Τύπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγωγές, αφού η βιομηχανία αγωγών είναι πλήγμα στην ελευθεροτυπία. Όμως ο επινοημένος κιτρινισμός δεν είναι δημοσιογραφία, οπότε ενίοτε τα όρια μπορεί να τα θέτει και η δικαιοσύνη.

 
newsit.gr
Monday, 01 February 2016


Η Τουρκία προχθες ξεσήκωσε και πάλι τον κόσμο και ολόκληρο το ΝΑΤΟ, διατεινόμενη ότι ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος παραβίασε τον τουρκικό εναέριο για μερικά δευτερόλεπτα.
Λίγες ώρες πριν είχε παραβιάσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας, για αρκετά λεπτά. Η Ρωσία, αν παραβίασε τον εναέριο χώρο της Τουρκίας, το πιο πιθανόν είναι να το έκανε εκ λάθους, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η Ρωσία δεν έχει επιθετικά σχέδια εναντίον της Τουρκίας στην περιοχή του Χατάυ και άρα, το μαχητικό δεν ήταν εκεί, αν ήταν, για επιθετικούς και επεκτατικούς σκοπούς.

του Σάββα Καλεντερίδη


Από την άλλη πλευρά, όλοι γνωρίζουν ότι τα τουρκικά μαχητικά παραβιάζουν εδώ και χρόνια ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ τον ελληνικό εναέριο χώρο, στα πλαίσια επιθετικού σχεδιασμού που έχουν οι τουκρικές ένοπλες δυνάμεις, εναντίον της Ελλάδας, μετά από σχετικές εντολές της εκάστοτε τουρκικής κυβέρνησης.
Αυτή την υποκρισία του ΝΑΤΟ, πρέπει κάποια στιγμή να βρεθεί μια ελληνική κυβέρνηση με... κάκαλα, όπως λέμε κι εμείς οι Πόντιοι, και να την καταγγείλει, για να μην παρακολουθούμε εμείς οι Έλληνες τους Ρώσους να καταγγέλουν τις τουρκικές παραβιάσεις στο ΝΑΤΟ και τους δικούς μας πρωθυπουργούς και αρμόδιους υπουργούς να κάνουν τα συμπαθή πτηνά που αρέσκονται να καταναλώνουν οι Κινέζοι και εννοούμε τις πάπιες.
Ερχόμαστε τώρα στη μητέρα των μαχών.
Σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, ο ρωσική πολεμική αεροπορία βομβαρδίζει απο σήμερα την κωμόπολη Μουμπίτς (Mümbiç), που βρίσκεται μεταξύ Τζαραμπλούζ και Αζάζ, χτυπώντας στόχους του Ι.Κ..
Αν και δεν υπάρχουν ακόμα σχετικές πληροφορίες, οι Τούρκοι αναλυτές εκτιμούν ότι οι ρωσικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί αποτελούν προκαταρκτική επιχείρηση, για να ακολουθήσει η προέλαση και η επίθεση των Κούρδων των Δυνάμεων Λαϊκής Άμυνας (YΡG) για την κατάληψη της πόλης και στη συνέχεια την ολοκλήρωση της κατάληψης και ελέγχου της περιοχής που θα επιτρέψει την συνένωση των καντονίων Κομπάνι και Αφρίν και στη συνέχεια την έξοδο των Κούρδων προς τη θάλασσα.
Με βάση όλα αυτά, το ποιο πιθανό είναι η καταγγελία της Τουρκίας για την παραβίαση του εναερίου χώρους της, με τον τρόπο και την ένταση που έγινε, να σχετίζεται με τους ρωσικούς βομβαρδισμούς και τη στήριξη που παρέχουν οι Ρώσοι στους Κούρδους και όχι με αυτό καθ' αυτό το γεγονός. Η Τουρκία με το θόρυβο που προκαλεί επιδιώκει να δημιουργήσει ένταση  και να εξασφαλίσει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, με αντικειμενικό σκοπό να σταματήσει η αεροπορική υποστήριξη της Ρωσίας στους Κούρδους.
Το γεγονός, όμως, ότι 48 ώρες μετά το διάβημα της Τουρκίας και το θόρυβο που προκάλεσε στις τάξεις του ΝΑΤΟ, το οποίο μάλιστα εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, η Ρωσία αντί να σταματήσει, μεταφέρει τυος βομβαρδισμούς στην επίμαχη περιοχή, αποτελεί απόδειξη ότι οι σχεδιασμοί της Τουρκίας έπεσαν σοτ κενό.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η Τουρκία συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορά της, κοντά στην επίμαχη περιοχή, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν διαρροές στον τουρκικό τύπο, για είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο που διεξάγεται στο έδαφος της Συρίας, άρα για εισβολή και κατοχή της επίμαχης λωρίδας γης, των 98χλμ, την οποία μάλιστα ετοιμάζεται να ονομάσει "Ανθρωπιστική Ζώνη", ονομάζοντας έτσι το κρέας ψάρι, όπως έκανε με την επιχείρηση εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, που την ονόμασε και συνεχίζει να την αποκαλεί "Επιχείρηση Ειρήνης".
Αν μη τι άλλο, για να έχουν γνώσιν οι όποιοι φύλακες...

Sunday, 31 January 2016
Τα Ίμια συμβολίζουν μια σύγκρουση που αποσοβήθηκε ή μια άλλη που μέλλει να συμβεί; Ο διεθνολόγος Κωνσταντίνος Φίλης εξηγεί πώς τα γεγονότα του 1996 σχετίζονται με τη σημερινή εύθραυστη ισορροπία στο Αιγαίο 

Ήταν η κρίση των Ιμίων ένα ορόσημο για την μεταβολή του καθεστώτος κυριαρχίας στο Αιγαίο; Για την ελληνική πλευρά είναι σαφές ότι το υφιστάμενο διεθνές νομικό πλαίσιο έχει ρυθμίσει τελεσίδικα όλα τα ζητήματα κυριαρχίας και, συνεπώς, «γκρίζες ζώνες» δεν υπάρχουν, παρά μόνο στο μενού της Άγκυρας. Τι ισχύει όμως στην πράξη σήμερα, 20 χρόνια μετά τα όσα έφεραν Ελλάδα και Τουρκία ένα βήμα πριν από τη σύρραξη; Ο Κωνσταντίνος Φίλης, διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, σημειώνει στο WΕ του News247 ότι τα γεγονότα των Ιμίων μετέβαλαν εκ των πραγμάτων το status quo στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο. Εκτιμά ότι η Τουρκία έχει πετύχει να διευρύνει τα κέρδη της σε σχέση με ό,τι «κατείχε» πριν από 20 χρόνια και περιγράφει μια ιδιαίτερα σύνθετη κατάσταση όσον αφορά το «κλείσιμο» ζητημάτων που η γειτονική χώρα κατάφερε να βάλει στο τραπέζι.

 

Ποιο είναι σήμερα το καθεστώς κυριαρχίας στην περιοχή των Ιμίων;

Μετά το 1996, τα Ίμια έχουν εν τοις πράγμασι μετεξελιχθεί σε γκρίζα ζώνη, υπό την έννοια ότι η Ελλάδα εάν επιθυμεί δεν μπορεί να ασκήσει τα πλήρη κυριαρχικά της δικαιώματα επί της βραχονησίδας αυτής.

Είδαμε πρόσφατα ότι το να πάει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και να ρίξει ένα στεφάνι πάνω από τα Ίμια, προκάλεσε αντιδράσεις από πλευράς Τούρκων, οι οποίοι με τον τρόπο τους, δηλαδή με τις πτήσεις των μαχητικών τους, έστειλαν ένα μήνυμα ότι η περιοχή αυτή δεν μας ανήκει εξ ολοκλήρου. Αυτή τη στιγμή, καμία από τις δύο χώρες δεν μπορεί να κάνει απόλυτη άσκηση κυριαρχίας, αλλά προφανώς θα ήταν παράλογο να λέμε ότι η Τουρκία δεν ασκεί εθνική κυριαρχία σε ένα χώρο που δεν της ανήκει. Είναι η Ελλάδα εν προκειμένω αυτή που δεν μπορεί και προφανώς, για λόγους ισορροπιών και συσχετισμών, δεν θέλει να ασκήσει πλήρη εθνική κυριαρχία πάνω στα Ίμια. Αν το κάνει, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο αντίδρασης από τουρκικής πλευράς.

Εκτός από το πλήγμα που δέχθηκε τότε το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας, ποιες άλλες συνέπειες είχαν για την Ελλάδα τα γεγονότα των Ιμίων;

Το ίδιο το περιστατικό προφανώς πλήττει, ή έπληξε τότε, το εθνικό φρόνημα κι άφησε πίσω του ένα τραύμα. Βέβαια, εκ των υστέρων φαίνεται ότι το «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς του τότε πρωθυπουργού, για το οποίο ο ίδιος χλευάστηκε και το οποίο χρεώθηκε, είχε μια δόση αλήθειας, με την έννοια ότι αν δεν υπήρχε αμερικανική επέμβαση πιθανότατα τα πράγματα να είχαν επιδεινωθεί. Στην Ελλάδα υπήρχε κατάσταση εσωτερικής αστάθειας και μία νεότατη κυβέρνηση στην εξουσία, η οποία ίσως δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί εκείνη την κρίση - και αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Τούρκοι την προκάλεσαν. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, αν και κανένας δεν μπορεί να το αποδείξει, να είχαν δημιουργηθεί τετελεσμένα ακόμη δυσμενέστερα για τα εθνικά μας συμφέροντα, αν δεν είχε υπάρξει η επέμβαση των Αμερικανών.

Ως προς το τι συνέπειες είχε η κρίση στα Ίμια, όταν σε ένα χώρο ο όποιος εμείς θεωρούμε και πιστεύουμε ότι μας ανήκει εξολοκλήρου δημιουργείται ένα τετελεσμένο «γκριζοποίησης», αυτό αποτελεί αρνητικό προηγούμενο για τα εθνικά μας συμφέροντα.

 
 

Το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών» τέθηκε από την Τουρκία για πρώτη φορά μετά τα Ίμια;

Ναι. Και υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι το 1997 αυτή η κατάσταση νομιμοποιήθηκε με τη συμφωνία της Μαδρίτης.

(σ.σ. στο περιθώριο της τότε συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης και ο Τούρκος πρόεδρος, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, υπέγραψαν τη σχετική συμφωνία. Παράγραφος του κοινού ανακοινωθέντος ανέφερε ότι «και οι δύο χώρες θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν τις διμερείς σχέσεις, που θα βασίζονται σε σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους». Ειδικοί θεωρούν ότι η Τουρκία «πατά» στη συγκεκριμένη αναφορά για να προωθήσει τις βλέψεις της στο Αιγαίο.) 

Προσωπικά δεν υποστηρίζω ότι η συμφωνία της Μαδρίτης νομιμοποίησε τις τουρκικές διεκδικήσεις, απλά σημειώνω ότι υπάρχουν πολλοί αναλυτές οι οποίοι ισχυρίζονται ότι όχι μόνο είχαμε την «γκριζοποίηση» κάποιων ζωνών με αφορμή τα Ίμια, αλλά ότι ουσιαστικά δεχθήκαμε τη νομιμοποίηση αυτής της κατάστασης με τη συμφωνία της Μαδρίτης.

Με το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στις δύο χώρες, πόσο πιθανό θεωρείτε να αμφισβητηθεί περαιτέρω η κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο;

Η Τουρκία φαίνεται να έχει σήμερα μια πρόθεση να κλείσει τα ζητήματα του Αιγαίου. Και μοιάζει να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση την ελληνική πλευρά. Ασφαλώς αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Τουρκία έχει πάρα πολλά ανοιχτά μέτωπα και θα ήθελε να αρχίσει να τα κλείνει, πάντα βέβαια με τους δικούς της όρους. Από αυτά τα μέτωπα, το Αιγαίο, όσο κι αν σε εμάς φαίνεται παράδοξο, ανήκει στα πιο εύκολα. Αν το συγκρίνουμε με το μέτωπο του κουρδικού, τη Συρία, τις προβληματικές σχέσεις της γείτονος με Ισραήλ και Αίγυπτο, το Αιγαίο είναι παρωνυχίδα για την Τουρκία.

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η Τουρκία δείχνει ότι θέλει να κλείσει το μέτωπο του Αιγαίου έχει να κάνει με το ότι βλέπει ότι η ελληνική πλευρά είναι σε μια θέση αδυναμίας. Άρα θεωρεί ότι είναι καλή ευκαιρία για να μπορέσει να προωθήσει καλύτερα τη θέση της.

Ρεαλιστικά τι προσδοκά; Με τι θα ήταν ευχαριστημένη η Τουρκία;

Το τουρκικό καθεστώς μπορεί να εμφανίζει τώρα ως πρόθεσή του το κλείσιμο των ζητημάτων του Αιγαίου, αλλά πιστεύω ότι μακροχρόνια ο σχεδιασμός του και η στόχευσή του είναι η κατάσταση στο Αιγαίο να μείνει ως έχει ακριβώς αυτή τη στιγμή. Αυτό, διότι προκειμένου κλείσουν τα θέματα του Αιγαίου, η Τουρκία κάτι θα πρέπει να δώσει. Δεν είναι όμως διατεθειμένη να το κάνει, γιατί προσδοκά ότι θα κερδίσει λιγότερο σε σχέση με ό,τι αυτή τη στιγμή διαθέτει. Εννοώ ότι όσο η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη και γκρίζα για διάφορα σημεία του Αιγαίου, ενώ παράλληλα η Τουρκία έχει ένα συσχετισμό υπέρ της, γνωρίζει ότι αυτά τα πεδία που τελούν υπό αμφισβήτηση δεν πρόκειται να αλλάξουν στάτους. Αυτό είναι βολικό για τα συμφέροντα της, γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στις βραχονησίδες. Η Ελλάδα δεν μπορεί, για παράδειγμα, να υπογράψει συμφωνία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Αίγυπτο αν η Τουρκία διαφωνεί.

Για να κλείσουν τα ζητήματα, λοιπόν, η Τουρκία χρειάζεται να κάνει παραχωρήσεις. Με τις παραχωρήσεις αυτές, θα χάσει περισσότερα απ' όσα κερδίζει τώρα που τα θέματα είναι ανοιχτά.

Αν το δούμε αντίστροφα, την Ελλάδα θα τη συνέφερε να κάνει κάποιες παραχωρήσεις και να κλείσουν αυτά τα ζητήματα;

Μάλλον όχι. Γιατί η Τουρκία έχει μία μαξιμαλιστική ατζέντα στο Αιγαίο κι έχει καταφέρει τα τελευταία 20 χρόνια, γκριζοποιώντας περιοχές, να πάρει κάτι περισσότερο από αυτό το οποίο κατείχε προηγουμένως.

Το να πάει η Ελλάδα να κλείσει τώρα τα ζητήματα του Αιγαίου, ενώ είναι σε θέση αδυναμίας, προφανώς σημαίνει ότι θα κάνει αρκετές παραχωρήσεις. Άρα θα πρέπει να περιμένει την κατάλληλη στιγμή, που θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί από ίση αφετηρία.

Από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε η χώρα μας να επιχειρήσει να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και να δοκιμάσει τις τουρκικές αντοχές. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, η Ελλάδα να κάνει μία βραχονησίδα -από αυτές που οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι «αντικείμενο διαπραγματεύσεων»- θαλάσσιο καταφύγιο. Δεν θα κατοικείται, αλλά θα είναι καταφύγιο το οποίο θα ανήκει στην ελληνική κυριαρχία και θα αναγνωρίζεται από αυτούς οι οποίοι θα το χρησιμοποιούν.

Κάτι τέτοιο δεν θα δεχόταν κριτική, ως τυχοδιωκτισμός;

Σε αυτές τις περιπτώσεις, πριν κάνεις μία ενέργεια σταθμίζεις και ζυγίζεις τα δεδομένα και παίρνεις κάποια ρίσκα. Απλά, σήμερα που μιλάμε, το ότι δεν παίρνεις κανένα ρίσκο σε φέρνει ολοένα και περισσότερο σε μία κατάσταση δυνάμει υποχώρησης. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, το να κάνεις μια ενέργεια, χωρίς να έχεις ελέγξει τις συνέπειες και χωρίς να μπορείς να την υποστηρίξεις μέχρι τέλους, είναι τυχοδιωκτισμός.

Για αυτό το λόγο πιστεύω ότι η κουβέντα περί Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών είναι τυχοδιωκτική από αυτούς που την αναπαράγουν. Αν η Ελλάδα αύριο συμφωνήσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Αίγυπτο κι έρθει η Τουρκία μεθαύριο να αμφισβητήσει εμπράκτως αυτή τη συμφωνία, στέλνοντας 10 πολεμικά πλοία σε μια περιοχή που υποτίθεται ότι είναι στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της χώρας μας, εμείς είμαστε διατεθειμένοι, αποφασισμένοι και ικανοί να στείλουμε με τη σειρά μας αντίστοιχες δυνάμεις και να έρθουμε ακόμη και σε ευθεία αντιπαράθεση για να καλύψουμε την απόφαση;

Ίμια: οι 38 μέρες της κρίσης

25 Δεκεμβρίου 1995: Τουρκικό φορτηγό πλοίο προσαράξει κοντά στις βραχονησίδες Ίμια. Ο πλοίαρχός του αρνείται την ελληνική βοήθεια, λέγοντας ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα. Τρεις μέρες αργότερα, δέχεται να ρυμουλκηθεί στην Τουρκία από ελληνικό ρυμουλκό. Στις 29 Δεκεμβρίου, το τουρκικό ΥΠΕΞ, με ρηματική του διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, υποστηρίζει ότι οι βραχονησίδες είναι καταχωρισμένες σε κτηματολόγιο του νομού Αλικαρνασσού και ανήκουν στην Τουρκία. Στα μέσα Γενάρη παραιτείται ο Ανδρέας Παπανδρέου και, λίγες μέρες αργότερα, αναλαμβάνει πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης. Στις 25 Ιανουαρίου, ο δήμαρχος Καλύμνου υψώνει στη Μεγάλη Ίμια την ελληνική σημαία. Τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια τροφοδοτούν το κλίμα έντασης, προβάλλοντας σχετικές εικόνες. Δύο μέρες μετά, δημοσιογράφοι της Χουριέτ φτάνουν με ελικόπτερο στη βραχονησίδα, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν στη θέση της την τουρκική. Την επομένη, ελληνικό πολεμικό πλοίο υποστέλλει την τουρκική σημαία και υψώνει ξανά την ελληνική, ενώ Έλληνες βατραχάνθρωποιαποβιβάζονται στη βραχονησίδα και αναλαμβάνουν τη φύλαξη της σημαίας.

Μέχρι τις 30 Ιανουαρίου, σημειώνεται πλήρης κλιμάκωση της κρίσης. Πολεμικά πλοία των δύο χωρών πλέουν στην περιοχή. Σε πολιτικό επίπεδο, ο Έλληνας πρωθυπουργός δηλώνει στη Βουλή (29/1) ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά, επαναλαμβάνοντας το ίδιο και σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τον πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, απαντά στις 30 Ιανουαρίου ότι την επόμενη μέρα η Ελληνική σημαία θα έχει κατέβει από τα Ίμια.

Τις πρώτες ώρες της 31ης Ιανουαρίου, Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία.  Στις 05:30 το πρωί, ελικόπτερο του πολεμικού ναυτικού που είχε πετάξει πάνω από τα Ίμια, επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη τουρκικού αγήματος στη μια βραχονησίδα, εξαφανίζεται από τα ραντάρ και τις συχνότητες επικοινωνίας. Σκοτώνονται τα μέλη του πληρώματός του, οι υποπλοίαρχοιΧριστόδουλος Καραθανάσης και Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Την ίδια ώρα, σε διπλωματικό επίπεδο γίνονται αγωνιώδεις προσπάθειες αποκλιμάκωσης, με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, να παρεμβαίνει δυναμικά και προς τις δύο πλευρές. Στις 06:00, τα εμπλεκόμενα μέρη συμφώνησαν να αποσύρουν τα αγήματα και τις σημαίες από τις βραχονησίδες, όπως και τα πολεμικά τους πλοία από την περιοχή. 

 

huffpost.gr news24.gr

Sunday, 31 January 2016
Η Ολλανδή δημοσιογράφος και συγγραφέας, με εξειδίκευση στη Μέση Ανατολή, αποκαλύπτει τη μαγιά του ISIS, την ανάμειξη των ΗΠΑ, του Ιράκ και του Άσαντ στην εξάπλωσή του, αλλά και τη φρίκη εντός των "τειχών" του Χαλιφάτου

Η Judit Neurink άφησε τη ζωή της στην Ολλανδία, για να ταξιδέψει στη Μέση Ανατολή και να γίνει ανταποκρίτρια για τα ΜΜΕ της χώρας της και όχι μόνο. Τα τελευταία 8 χρόνια της ζωής της ζει στο Ερμπίλ, την πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα να γίνει μάρτυρας των εξελίξεων στην περιοχή, που συγκλονίζουν και επηρεάζουν ολόκληρο τον κόσμο.

Η Neurink έχει γράψει 6 βιβλία, εκ των οποίων τα τελευταία έχουν θέμα τη σύσταση του Ισλαμικού Κράτους και τη ζωή των πολιτών, αλλά και των αιχμάλωτων γυναικών εντός των τειχών του αυτοαποκαλούμενου Χαλιφάτου. Λίγο πριν επισκεφθεί την Αθήνα για την ομιλία της στο Tedx Athensστις 6 Φεβρουαρίου, η ίδια αποκαλύπτει στο WE του News247 τα συστατικά της μαγιάς της πιο επικίνδυνης τρομοκρατικής οργάνωσης που συγκροτήθηκε ποτέ στη Μέση Ανατολή.

 

Το ΙSIS, η Αλ Κάιντα και το λάθος της Ιρακινής κυβέρνησης

Η Μέση Ανατολή αποτελούσε πάντα ένα καζάνι που βράζει, οι γεωγραφικές διεκδικήσεις από όλες τις χώρες που τη συνθέτουν, τα κράτη -φαντάσματα και η εξωτερική παρέμβαση από ΗΠΑ και Ευρώπη, συνέθεταν ένα κλίμα που "μύριζε" ανέκαθεν μπαρούτι.

Το σκηνικό συμπληρώνονταν από τις θρησκευτικές μειονότητες και τη ριζοσπαστικοποίηση μιας μεγάλης μερίδας πολιτών, που προσπαθούσε με οποιοδήποτε μέσο να επιβληθεί, ακόμη και αν αυτό ήταν η τρομοκρατία.

Ας δούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή. Πατρίδα του ισλαμικού Κράτους θεωρείται, αδιαμφισβήτητα το Ιράκ, ενώ η δημιουργία του δεν έγινε μέσα σε ένα βράδυ και δεν αποτέλεσε έκπληξη για την περιοχή. "Πολλοί δυτικοί πολίτες πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη. Το Ισλαμικό Κράτος προέρχεται από την Αλ Κάιντα του Ιράκ, δεν αποτελεί κάτι το εντελώς καινούργιο", αναφέρει αρχικά η Neurink. Παράλληλα, συμπληρώνει πως "αυτό που είναι διαφορετικό για το ISIS είναι το γεγονός ότι αποτελεί ένα κράμα, έναν ισχυρό συνδυασμό μελών της Αλ Κάιντα και μελών του Ba'ath, του κόμματος του πρώην δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν αποκλειστεί από τον Ιρακινό στρατό επειδή ήταν Σουνίτες, ενώ αντίστοιχα είχαν αποκλειστεί και από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, επειδή ήταν πρώην μέλη του Ba'ath. Πολλοί από αυτούς προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ ή τουλάχιστον στο Ισλάμ που υπάγεται το ISIS ή απλά το χρησιμοποίησαν σαν ένα μέσο για να ανακτήσουν τη χαμένη τους δύναμη στο Ιράκ".

Σύμφωνα με τη Neurink ο ρόλος των ΗΠΑ στη σύσταση του Ισλαμικού Κράτους ήταν καθοριστικός, όπως και οι διακρίσεις σε βάρος μειονοτήτων από την πρώην ιρακινή κυβέρνηση. "Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τις ΗΠΑ και την πρώην ιρακινή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Al Maliki. Οφείλουμε αρχικά να εστιάσουμε στο γεγονός ότι, η Αλ Κάιντα στο Ιράκ είχε σχεδόν νικηθεί από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, ωστόσο το λάθος έγινε με τη σύλληψη των μελών της. Αυτό που έκαναν ήταν να φυλακίσουν τα μέλη στις ίδιες φυλακές, επομένως οι φυλακές μετατράπηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα σε σχολεία της Αλ Κάιντα, μέσα σε αυτές είχαν την ευκαιρία να προσηλυτίσουν και άλλους κρατουμένους. Στην πραγματικότητα μέσα στις φυλακές δημιουργήθηκαν όλες οι δομές για τη νέα οργάνωση, που έμελλε να είναι το ISIS", τονίζει η δημοσιογράφος εστιάζοντας στη σημασία των αμερικανικών στρατοπέδων κράτησης, όπως αυτό της Μπούκα, στην εκπαίδευση των μελών της εξτρεμιστικής οργάνωσης.

Η συγκεκριμένη φυλακή δημιουργήθηκε για την κράτηση των υπόπτων για τρομοκρατικά χτυπήματα και λειτούργησε από το 2003 έως το 2009, ένα διάστημα υπεραρκετό για τη δημιουργία ενός ολόκληρου στρατού μέσα από τα κάγκελά της. Εκεί κρατήθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Αλ Κάιντα και στενοί συνεργάτες του Σαντάμ Χουσεΐν, που φρόντισαν να συνεχίσουν το έργο της μητρικής τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ένα, ακόμη, σημαντικό συστατικό της οργάνωσης αποτέλεσε η αντιμετώπιση των ριζοσπαστικοποιημένων πολιτών, όπως και των άλλοτε ακολούθων του πρώην δικτάτορα του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, από την κυβέρνηση.

"Η άλλη πλευρά του νομίσματος θέλει τον πρώην πρωθυπουργό του Ιράκ, Al Maliki να φοβάται οτιδήποτε σχετιζόταν με το Ba'ath. Φοβόταν πως το, άλλοτε, ισχυρό κόμμα θα ανακαταλάμβανε την εξουσία. Εξαιτίας αυτού ξεκίνησε διακρίσεις σε βάρος όλων των Σουνιτών. Σύντομα πολλοί πολίτες της συγκεκριμένης μειονότητας βρίσκονταν στη φυλακή, ενώ το μεγαλύτερο μέρος δεν μπορούσε ούτε να εργαστεί. Σταδιακά, οι συγκεκριμένες περιοχές περιθωριοποιήθηκαν. Το 2012 και το 2013, ήρθαν οι πρώτες διαμαρτυρίες, τις οποίες ο πρώην πρωθυπουργός προτίμησε να αγνοήσει και να μην κάνει καμία ουσιαστική αλλαγή. Το μόνο που έκανε ήταν να εκλέξει τους πολιτικούς τους ηγέτες".

Πράγμα, που αποδείκνυε πως οι Σουνίτες δεν ασκούσαν την παραμικρή επιρροή στην κυβέρνηση και διέγειρε, ακόμη περισσότερο, το αίσθημα μίσους κατά της ιρακινής κυβέρνησης.

"Στην αρχή βρήκαν την απόλυτη στήριξη"

"Στην αρχή, όταν το Ισλαμικό Κράτος καταλάμβανε περιοχές του Ιράκ, οι άνθρωποι -μεταξύ των οποίων πολλοί Σουνίτες- πίστευαν πως η κατάσταση ήταν καλύτερη από την κυβέρνηση που είχαν, η οποία δεν τους παρείχε κανένα δικαίωμα", επισημαίνει η Neurink. Το αποτέλεσμα αυτής της γενικευμένης δυσαρέσκειας ήταν πολλοί ντόπιοι να ενταχθούν στο ISIS και να ακολουθήσουν πιστά τις θρησκευτικές "διδαχές" του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι. "Πολλοί από αυτούς στράφηκαν εναντίων της θρησκευτικής μειονότητας των Yazidi, στην ευρύτερη περιοχή του Sinjar, τον Αύγουστο του 2014, όταν οι γειτονικές μειονότητες διέπραξαν στο όνομα της οργάνωσης μαζικές δολοφονίες και απαγωγές" συνεχίζει.

 

Αυτός είναι και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που το ISIS κατάφερε μέσα σε ελάχιστες μέρες να καταλάβει τη Μοσούλη και την ευρύτερη περιοχή. Το κλίμα άρχισε να αλλάζει μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή, όταν οι πολίτες αντιλήφθηκαν πως τα πράγματα δεν ήταν όπως περίμεναν. "Έπρεπε πια να ζουν σε ένα αυστηρό θρησκευτικό καθεστώς. Τότε βρέθηκαν αντιμέτωποι με εβδομαδιαίες εκτελέσεις, με κατάργηση κάθε ελευθερίας, οι ζωές τους θύμιζαν αυτές των φυλακισμένων. Σήμερα, ζουν σε μια πολύ φτωχή φυλακή.

Πρόκειται για 8 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στις κατειλημμένες περιοχές. Δεν είναι λίγοι. Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη ταλαιπωρία, δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν χρήματα και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αρχίσει να παράγουν οι ίδιοι αυτά που καταναλώνουν. Αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε συνθήκες, που μοιάζουν περισσότερο με αυτές του Μεσαίωνα παρά με τη σύγχρονη εποχή, λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης", θα πει μιλώντας για την εδαφική εξάπλωση της οργάνωσης.

Οι θεωρίες πίσω από τη δημιουργία του ISIS

Οι επικρατέστερες θεωρίες στην περιοχή, πίσω από τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους, είναι δυο. Η πρώτη κάνει λόγο για συνωμοσία των ΗΠΑ και των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Η δεύτερη θέλει τον ίδιο τον Άσαντ πίσω από τη στήριξη του ISIS και την εξάπλωσή του.

"Στην περιοχή που ζω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Αυτοί πιστεύουν πως η δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους ήταν προσχεδιασμένη για να ανατρέψει το Συριακό καθεστώς. Αλλά, την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε πως ο Άσαντ βοήθησε στην 'εξάπλωσή' του, όπως και άλλων Ισλαμικών ομάδων, απελευθερώνοντας τους ριζοσπαστικοποιημένους Ισλαμιστές από τις φυλακές.

Επομένως, η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη.  Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψη την αντίδραση της Δύσης για το ISIS, στην αρχή, θεωρώ πως δεν αντιλήφθηκαν πόσο επικίνδυνη οργάνωση ήταν. Το υποτίμησαν, γιατί δεν έβλεπαν το σημαντικό ρόλο που έπαιζαν οι άνθρωποι του Σαντάμ μέσα σε αυτό. Η στρατηγική οργάνωση και διαχείριση έγινε από τους αξιωματούχους του, που εντάχθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος", αναφέρει χαρακτηριστικά η Νeurink.

Η φρικτή πραγματικότητα εντός του Χαλιφάτου και η εξόντωση των Υazidi

Το Ισλαμικό Κράτος έχει βάλει στο στόχαστρο όλους εκείνους που δεν ακολουθούν τη δική του εκδοχή του Ισλάμ, αλλά και εκείνους που διαφέρουν με οποιονδήποτε τρόπο, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί τις μαζικές εκτελέσεις και τα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των πολιτών.

Η πιο κυνηγημένη μειονότητα τη δεδομένη στιγμή στη Μέση Ανατολή δεν είναι άλλη από αυτή των Υazidi, με τους μελετητές να μιλούν για γενοκτονία.

"Η αλήθεια είναι πως δεν κυνηγούν μόνο τους Υazidi. Το καλοκαίρι του 2014 προχώρησαν σε 700 δολοφονίες εις βάρος της μειονότητας των Shias, οι οποίοι αποτελούν τον κύριο εχθρό του Ισλαμικού Κράτους, μιας και θεωρούνται εκείνοι που εγκατέλειψαν το Ισλάμ. Παράλληλα, οι Υazidi θεωρούνται άπιστοι και ακόμα χειρότερα ότι λατρεύουν το Διάβολο, πράγμα που δεν αληθεύει γιατί η συγκεκριμένη μειονότητα ακολουθεί έναν μόνο Θεό. Εξαιτίας των συγκεκριμένων ισχυρισμών, το ISIS προσπαθεί να εκμεταλλευτεί παλιά κείμενα (από το Κοράνι) και κανόνες προκειμένου να τους χρησιμοποιούν ως σκλάβους και να τους εξαναγκάσουν να προσηλυτιστούν".

Στο πρόσφατο βιβλίο της "Οι γυναίκες του Χαλιφάτου" η Neurink αναλύει και έναν ακόμη λόγο, που οι γυναίκες της μειονότητας των Υazidi γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης και αγοραπωλησίας στα χέρια των τζιχαντιστών.

"Το Ισλαμικό Κράτος γνωρίζει πως πρέπει να κρατά τους πολεμιστές του σεξουαλικά ικανοποιημένους και σε μια άκρως συντηρητική κοινωνία, όπως αυτή του Χαλιφάτου, οφείλεις να προστατεύσεις τις γυναίκες. Παράλληλα, δεν μπορούν επίσημα να χρησιμοποιήσουν τη πορνεία, που απαγορεύεται από το Ισλάμ, επομένως για αυτόν το ρόλο έχουν τις γυναίκες Υazidi, τις οποίες αποκαλούν  σκλάβες. Πρέπει να εξασφαλίσουν το γεγονός ότι οι άνδρες θα κρατηθούν μακριά από τις γυναίκες που αποτελούν μέλη της κοινωνίας τους" λέει, εξηγώντας το μένος των τζιχαντιστών σε βάρος τους.

"Οι παρθένες πωλούνται πιο ακριβά"

Περιγράφοντας τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τη ζωή αυτών των γυναικών που αιχμαλωτίζονται και πουλιούνται στα σκλαβοπάζαρα του Ισλαμικού Κράτους, θα κάνει λόγο για μια φρικτή ζωή.

 

"Αρχικά χωρίζονται σε δυο ομάδες, τις παρθένες και τις μεγαλύτερες γυναίκες. Οι παρθένες που αποτελούσαν και τις περισσότερες, πωλούνταν ως σκλάβες. Πλέον έχουν μείνει ελάχιστες παρθένες στην περιοχή, από αυτές οι πιο όμορφες κοπέλες έχουν υψηλότερη τιμή", επισημαίνει.

"Οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν αυτές τις γυναίκες σαν σκλάβες του σεξ και όχι μόνο σε ιδιωτικές καταστάσεις, καθώς έχουν δημιουργήσει 'πορνεία', όπου κρατούνται οι κοπέλες που έχουν επιχειρήσει να αποδράσουν. Εκεί οι συνθήκες είναι, απερίγραπτα, δραματικές".

Το Ισλαμικό Κράτος ψαρεύει τα θύματά του τάζοντάς τους αυτά που έχουν ανάγκη και φροντίζουν να πλησιάσουν νεαρές κοπέλες που ψάχνουν την περιπέτεια και όσα λείπουν από τη ζωή τους. Με πολλές από αυτές να πείθονται ότι θα αποκτήσουν μια σημαντική θέση στο φιλόδοξο όνειρο του ισχυρού Ισλαμικού Κράτους.

"Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν γυναίκες που εντάσσονται στο ISIS  οικειοθελώς. Οι συγκεκριμένες, που είναι και από τη Δύση και άλλες περιοχές, το κάνουν για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Όλες όμως έχουν έναν κοινό λόγο, ότι κάτι λείπει από τη ζωή τους. Τους υπόσχονται ότι θα έχουν μια 'αδελφότητα' με άλλες, ξένες γυναίκες που καταφθάνουν εκεί, τους υπόσχονται ρομαντισμό, ότι θα γίνουν οι μητέρες των ηγετών της της νέας γενιάς του Χαλιφάτου".

Οι μαχητές της εξτρεμιστικής οργάνωσης τους υπόσχονται περιπέτεια, που είναι πολύ σημαντικό, γιατί οι περισσότερες από τις κοπέλες που προσελκύουν έχουν πολύ κανονικές και σταθερές ζωές. Τέλος, τους υπόσχονται σημαντικούς ρόλους στο νέο, "όμορφο" πλάνο της δημιουργίας ενός Ισλαμικού Κράτους. Όταν όμως φθάνουν εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, γιατί δεν μπορούν να αποφασίσουν για τον εαυτό τους, δεν έχουν καν τη δυνατότητα επιλογής συζύγου.

"Αυτές οι κοπέλες μπορούν να αρνηθούν τον πρώτο που έχει επιλεγεί για αυτές, όμως είναι αναγκασμένες να δεχθούν τον επόμενο, που πάλι έχει επιλεγεί. Όταν παντρευτούν και ο σύζυγος σκοτωθεί, πράγμα που είναι σχεδόν βέβαιο στον πόλεμο, σε διάστημα ενός ή το πολύ 2 μηνών ξαναπαντρεύονται. Δεν έχουν καμία ελευθερία, το ISIS αποφασίζει τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν", αποκαλύπτει η Neurink.

"Πολλοί οι παίχτες, καζάνι που βράζει η Μέση Ανατολή"

Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή μοιάζει να είναι πιο περίπλοκη από ποτέ. Οι δυτικές χώρες παρακολουθούν τους πληθυσμούς της περιοχής να αλληλοσπαράζονται, με την ευλογία τους και πολλές φορές με την ανάμειξή τους. Όταν η τραγωδία χτυπά τις δικές τους πόρτες, όπως το μακελειό της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, θυμούνται πως πρέπει να αναλάβουν δράση.

Μέχρι τότε, καμία τραγωδία, όπως αυτές που βιώνουν καθημερινά οι μειονότητες της περιοχής, π.χ οι Yazidi ή των ξεριζωμένων και θαλασσοπνιγμένων οικογενειών και παιδιών, όπως ο μικρός Αϊλάν Κούρντι, που προκάλεσε τα κροκοδείλια δάκρυα των ηγετών των ισχυρών ή των μαζικών εκτελέσεων, δεν είχε καταφέρει να τους ξυπνήσει.

"Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που νομίζουν ότι γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά το πράγμα είναι πολύ περίπλοκο.  Στο Ιράκ είναι λιγότερο περίπλοκο, παρόλο που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της αστάθειας, από ό,τι στη Συρία, όπου δεν αποτελεί την κυρίαρχη δύναμη. Για μένα το ISIS θα 'ξεφουσκώσει', το ερώτημα είναι πότε και γιατί. Εξαιτίας της ΄νεκρής' οικονομίας; Εξαιτίας του ότι αρχίζει και χάνει σημαντικά εδάφη και μαχητές;

Πάντως όταν το κάνει θα βρεθούμε αντιμέτωποι με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν κατηχηθεί να πιστεύουν αυτά που θέλει το ISIS. Ειδικότερα υπάρχει μια ολόκληρη γενιά παιδιών που έχουν μεταφερθεί δια της βίας στα στρατόπεδα εκπαίδευσης, τι θα κάνουμε με αυτούς; Πως θα καταφέρουμε να τους εισάγουμε στη κανονική ζωή και πως θα τους κάνουμε να ξεχάσουν όλα αυτά που έχουν μάθει;

Αυτό θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της περιοχής. Γενικά ποιος πολεμά ποιόν είναι υπερβολικά περίπλοκο, γιατί υπάρχουν πολλοί παίχτες", λέει σε μια προσπάθεια να εξηγήσει ποιο είναι το παιχνίδι που παίζεται στη Μέση Ανατολή, υπογραμμίζοντας πως "το Ισλαμικό Κράτος ευνοούσε κυβερνήσεις και συμφέροντα, ωστόσο στην πορεία χάθηκε ο έλεγχος, με αποτέλεσμα να αποτελεί απειλή για όλους".

"Η περιοχή αποτελεί μέρος της γεωπολιτικής σύγκρουσης μεταξύ του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων κρατών. Είναι πολύ δύσκολο να μαντέψει ποιος θα επικρατήσει. Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει στο πεδίο της μάχης, αλλά δια μέσου των ειρηνευτικών συνομιλιών, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνονται σε διπλωματικό και επαγγελματικό επίπεδο για να αρχίσει να ξεκαθαρίζει η κατάσταση", καταλήγει.

Η Judit Neurink θα είναι εκ των κεντρικών ομιλητών του Tedx Athens, στις 6 Φεβρουαρίου, όπου θα μιλήσει για ένα από τα θέματα που απασχολούν, όσο λίγα, την κοινή γνώμη. Την ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους και την πορεία του μέχρι σήμερα.

* Ξεκίνησε τη καριέρα της στη δημοσιογραφία σε ηλικία 21 ετών και από το 2008 ζει και εργάζεται στο Ιράκ. Τα πρώτα χρόνια της διαμονής της στο Ιράκ ίδρυσε ένα κέντρο σε σκοπό να εκπαιδεύσει νέους δημοσιογράφους και να διδάξει σε πολιτικούς και αστυνομία την τέχνη των Μέσων Ενημέρωσης, ενώ από το 2013 μέχρι σήμερα, ασχολείται αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή βιβλίων. Έχει υπάρξει μέλος και αντιπρόεδρος της Ολλανδικής Ένωσης Δημοσιογράφων (NVJ), έχει ιδρύσει έναν οργανισμό για δημοσιογράφους και συγγραφείς πρόσφυγες που ζουν στην Ολλανδία και έναν ακόμα οργανισμό ο οποίος βοηθάει Ολλανδούς δημοσιογράφους να βρουν εργασία στα σύγχρονα Ολλανδικά Μέσα Ενημέρωσης.

news24.gr

Sunday, 31 January 2016

Τον θάνατο σκόρπισε το Ισλαμικό Κράτος με τριπλή βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε στη μεγαλύτερη σιιτική συνοικία της Δαμασκού το πρωί της Κυριακής. 

Τουλάχιστον 45 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 110 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό του επίσημου συριακού πρακτορείου ειδήσεων SANA. Η τριπλή επίθεση έγινε με εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί σε αυτοκίνητο και από δύο καμικάζι. 

Το «χτύπημα» έγινε κοντά στο τέμενος Σαγίντα Ζεϊνάμπ και το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη. 

Σε ανακοίνωση στο ίντερνετ, η τρομοκρατική οργάνωση δήλωσε ότι δύο τζιχαντιστές του πυροδότησαν τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένοι. 

Πηγή: iefimerida.gr

Sunday, 31 January 2016

Νέα μαρτυρία πρώην στελέχους της Χρυσής Αυγής, τόσο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα όσο και για παράνομες δράσεις της οργάνωσης, φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής».

Ο νέος μάρτυρας που μιλά στην εφημερίδα ήταν επί δέκα χρόνια στέλεχος της οργάνωσης, όπως λέει, και τονίζει πως προτίθεται να καταθέσει όσα γνωρίζει εφόσον ενταχθεί στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Εκφράζει φόβους για τη ζωή του καθώς, όπως υποστηρίζει, τον απειλούν και τον εκβιάζουν, όπως και πολλούς άλλους Χρυσαυγίτες. 

«Το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα ήμουν εκεί, συμμετείχα στην επίθεση. Είδα τον πυρηνάρχη της Νίκαιας Γιώργο Πατέλη να βρίσκεται στο σημείο, στην Παναγή Τσαλδάρη και να μιλάει με τον υπεύθυνο ασφαλείας της τοπικής οργάνωσης. Ύστερα τον είδα να φεύγει. (…) φορούσαμε στολές παραλλαγής, κρατούσαμε κράνη και ρόπαλα. Επιτεθήκαμε στον Φύσσα και την παρέα του. Προσπαθούσαν να αμυνθούν. Ο Φύσσας ήταν εύσωμος και δεν μπορούσαν να τον ρίξουν κάτω με τα χτυπήματα. Σε κοντινή απόσταση βρισκόντουσαν αστυνομικοί και που είχε κάνει εντύπωση που έμειναν άπραγοι. Ο Ρουπακιάς ήταν ήδη στην Τσαλδάρη, είχε έρθει με το αυτοκίνητό του», είναι η αφήγησή του ενώ για τη συνέχεια περιγράφει πως κάποιος φώναξε «μπάτσοι» και νόμισε πως θα διαλύονταν. Εκείνος έφυγε μόνος του αλλά είδε χρυσαυγίτες να τρέχουν προς τα στενά να κρυφτούν. Δεν είδα ποιοι συνελήφθησαν, δεν ξέρω ποιοι έμειναν. Ξέρω ότι ο Ρουπακιάς είχε μείνει πίσω», προσθέτει. 

Ο ίδιος λέει πως την επομένη περίμενε να πάνε και να τον συλλάβουν αλλά και πως ο 34χρονος μουσικός ήταν στοχοποιημένος: «Ξέρω ότι ο Φύσσας έπρεπε να φύγει», λέει, «δεν μπορούσαν να ανεχτούν να υπάρχει στη Νίκαια ένας τύπος που τραγουδούσε κατά της Χρυσής Αυγής. Δεν ξέρω αν είχε πάρει εντολή ο Ρουπακιάς να τον δολοφονήσει εκείνο το βράδυ. Ξέρω ότι είπαν να πάμε να τον ξυλοκοπήσουμε». 

Αποκαλύπτει επίσης πως στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής ήταν γνωστό πως ο Ρουπακιάς ζητούσε από τους ανώτερούς του να του «δώσουν» κάποιον να σκοτώσει! 

Ο μάρτυρας αναγνωρίζει πως η ΧΑ είναι στρατιωτική οργάνωση και περιγράφει: «Μας έδιναν στρατιωτικά παραγγέλματα, πηγαίναμε παντού με βηματισμό και παραγγέλματα, Ακριβώς όπως στο στρατό» και αναφέρει πως η οργάνωση είχε «άκρες» παντού, μέσα στην Αστυνομία, στις φυλακές. 

Πηγή: newsbeast.gr

Sunday, 31 January 2016

Νέα μαρτυρία πρώην στελέχους της Χρυσής Αυγής, τόσο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα όσο και για παράνομες δράσεις της οργάνωσης, φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής».

Ο νέος μάρτυρας που μιλά στην εφημερίδα ήταν επί δέκα χρόνια στέλεχος της οργάνωσης, όπως λέει, και τονίζει πως προτίθεται να καταθέσει όσα γνωρίζει εφόσον ενταχθεί στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Εκφράζει φόβους για τη ζωή του καθώς, όπως υποστηρίζει, τον απειλούν και τον εκβιάζουν, όπως και πολλούς άλλους Χρυσαυγίτες. 

«Το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα ήμουν εκεί, συμμετείχα στην επίθεση. Είδα τον πυρηνάρχη της Νίκαιας Γιώργο Πατέλη να βρίσκεται στο σημείο, στην Παναγή Τσαλδάρη και να μιλάει με τον υπεύθυνο ασφαλείας της τοπικής οργάνωσης. Ύστερα τον είδα να φεύγει. (…) φορούσαμε στολές παραλλαγής, κρατούσαμε κράνη και ρόπαλα. Επιτεθήκαμε στον Φύσσα και την παρέα του. Προσπαθούσαν να αμυνθούν. Ο Φύσσας ήταν εύσωμος και δεν μπορούσαν να τον ρίξουν κάτω με τα χτυπήματα. Σε κοντινή απόσταση βρισκόντουσαν αστυνομικοί και που είχε κάνει εντύπωση που έμειναν άπραγοι. Ο Ρουπακιάς ήταν ήδη στην Τσαλδάρη, είχε έρθει με το αυτοκίνητό του», είναι η αφήγησή του ενώ για τη συνέχεια περιγράφει πως κάποιος φώναξε «μπάτσοι» και νόμισε πως θα διαλύονταν. Εκείνος έφυγε μόνος του αλλά είδε χρυσαυγίτες να τρέχουν προς τα στενά να κρυφτούν. Δεν είδα ποιοι συνελήφθησαν, δεν ξέρω ποιοι έμειναν. Ξέρω ότι ο Ρουπακιάς είχε μείνει πίσω», προσθέτει. 

Ο ίδιος λέει πως την επομένη περίμενε να πάνε και να τον συλλάβουν αλλά και πως ο 34χρονος μουσικός ήταν στοχοποιημένος: «Ξέρω ότι ο Φύσσας έπρεπε να φύγει», λέει, «δεν μπορούσαν να ανεχτούν να υπάρχει στη Νίκαια ένας τύπος που τραγουδούσε κατά της Χρυσής Αυγής. Δεν ξέρω αν είχε πάρει εντολή ο Ρουπακιάς να τον δολοφονήσει εκείνο το βράδυ. Ξέρω ότι είπαν να πάμε να τον ξυλοκοπήσουμε». 

Αποκαλύπτει επίσης πως στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής ήταν γνωστό πως ο Ρουπακιάς ζητούσε από τους ανώτερούς του να του «δώσουν» κάποιον να σκοτώσει! 

Ο μάρτυρας αναγνωρίζει πως η ΧΑ είναι στρατιωτική οργάνωση και περιγράφει: «Μας έδιναν στρατιωτικά παραγγέλματα, πηγαίναμε παντού με βηματισμό και παραγγέλματα, Ακριβώς όπως στο στρατό» και αναφέρει πως η οργάνωση είχε «άκρες» παντού, μέσα στην Αστυνομία, στις φυλακές. 

Πηγή: newsbeast.gr

Friday, 29 January 2016

Περίπου το 40% των Γερμανών θέλει την παραίτηση της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ εξαιτίας της πολιτικής της στην κρίση των προσφύγων, που οδήγησε στην εισδοχή 1,1 εκατομμυρίου ανθρώπων στη Γερμανία το περασμένο έτος, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Insa για το περιοδικό Focus.

Το 45,2% των ερωτηθέντων κατά την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από τις 22 έως τις 25 Ιανουαρίου, θεωρεί, ωστόσο, ότι η πολιτική αυτή δεν είναι λόγος για παραίτηση της γερμανίδας καγκελαρίου. Είναι η πρώτη φορά που το ινστιτούτο δημοσκοπήσεων έθεσε το ερώτημα στους ψηφοφόρους αν η Μέρκελ πρέπει να παραιτηθεί.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι υποστηρικτές του δεξιού, αντιμεταναστευτικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), είναι οι πιο εχθρικοί προς την καγκελάριο (σε ποσοστό 64,6%). Από την πλευρά των υποστηρικτών του κόμματος της Μέρκελ (CDU) και του συμμάχου του στη Βαυαρία (CSU), το 27% ζητεί την αποχώρησή της.

Σύμφωνα με μια άλλη δημοσκόπηση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα , από την Elector Research Group, η υποστήριξη για τον συντηρητικό συνασπισμό της Μέρκελ παραμένει σταθερή στο 37%. Τον Σεπτέμβριο ανερχόταν στο 42%. Η υποστήριξη για τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD παραμένει επίσης αμετάβλητη στο 24%.

Η δημοσκόπηση δείχνει πως η AfD συγκεντρώνει το 11%.

Χθες βράδυ, ο κυβερνητικός συναπισμός ανάμεσα στους συντηρητικούς και στους σοσιαλδημοκράτες συμφώνησε σε μια αλλαγή της πολιτικής για τους μετανάστες: το Βερολίνο θα σκληρύνει τους όρους για την οικογενειακή επανένωση και θα καταστήσει σχεδόν αδύνατη τη χορήγηση ασύλου σε πολίτες της Τυνησίας, του Μαρόκου και της Αλγερίας.

news.gr

Friday, 29 January 2016

ΟΑναστάσιος Γιαννουλάτος, ο τότε επίσκοπος Ανδρούσης, ανέλαβε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 να αναστηλώσει την Εκκλησία της Αλβανίας, μετά τα «πέτρινα» χρόνια του Χότζα, που άφησαν τις εκκλησίες συντρίμμια και την Ορθοδοξία κουρνιασμένη βαθιά στην καρδιά, που δίσταζε να ανασάνει ελεύθερη.

Ο νέοςΑρχιεπίσκοπος Τιράνων Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιοςέχει κάνει «αγροτικό» στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, στα βάθη της ζούγκλας, στη Αφρικανική Ήπειρο και στη δικτατορία, το 1973, φορτωμένος με τρόφιμα φορώντας το ράσο του και το σταυρό του, μετέφερε τρόφιμα στους φοιτητές της Νομικής.

Ο λόγος του ανθρώπινος, αιρετικός, καυστικός  δεν προσεγγίζει τα κοινωνικά θέματα μόνο υπό το πρίσμα του Λόγου του Θεού αλλά με τη ρομφαία του λόγου του δεν διστάζει να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα εκκλησιαστικών και πολιτικών ηγετών. Το συγγραφικό του έργο ευρύ. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου που δεν αφορούν μόνο την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό αλλά και για άλλες θρησκείες οπως το Ισλάμ, το Βουδισμό, τον Ινδουισμό, τις Αφρικανικές θρησκείες.

anastasios cnn greeceΠηγή: CNN Greece

Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Greece, μιλά για τουςπρόσφυγες –μετανάστες. Λυγίζει όταν αναφέρεται στις μανάδες που θηλάζουν τα παιδιά των μεταναστών, όταν φτάνουν στη χώρα μας. Μιλά όμως και έξω από τα δόντια για τηντρομοκρατία, τους τζιχαντιστές και διερωτάται ποιος τουςπρομηθεύει με όπλακαι ποιος αγοράζει τοπετρέλαιότους. Αναφέρεται, επίσης, στην οικονομική κρίση και στο ρόλο που διαδραμματίζει η Ευρωπαϊκής Ένωση.

«Η Ευρώπη έχει μία παράδοση που πρέπει να σεβαστεί. Θεμελιώθηκε στον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και στη Χριστιανική Πίστη», λέει χαρακτηριστικά.

"Αυτό είναι το μεγαλείο της Ορθοδοξίας, όταν γυναίκες δεν διστάζουν να βυζάξουν τα παιδιά των πονεμένων ανθρώπων"

Για την αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, αναφέρει ότι πρέπει να πρέπει να σεβαστούμε την ανθρώπινη δημιουργία. «Αυτή είναι η Ορθοδοξία τελικά, όταν βλέπω Ορθόδοξες γυναίκες, μεγάλες στην ηλικία, να μην διστάσουν να κάνουν το πιο τολμηρό να βυζάξουν τα παιδιά των πονεμένων αυτών που έρχονται».

anastasios cnn greece8Πηγή: CNN Greece

Στην Κρήτη, μιλώντας σε ακροατήριο, στο οποίο υπήρχαν και επιφανείς Γερμανοί, τους ζήτησε να δείξουν σεβασμό στο,Ευρωπαϊκό Νότοκαι να μιλήσουν στην κοινωνία τους για το σεβασμό στον αντίπαλο και στον εχθρό. Τους διηγήθηκε, όπως λέει στο CNN Greece και ένα περιστατικό που δείχνει το μεγαλείο ψυχής της Ορθοδοξίας. «.. (τους είπα) Για μια ηλικιωμένη γυναίκα που πηγαίνει στο νεκροταφείο και ανάβει τα καντήλια για τους Γερμανούς που έχουν ταφεί στην Κρήτη. Και όταν τη ρώτησαν γιατί το κάνει αυτό εκείνη απάντησε: παιδάκι μου αυτοί δεν έχουν την μανούλα τους να τους ανάψει το καντήλι».

«Και τώρα με τους πρόσφυγες να κάνουμε το ίδιο», συνεχίσει ο κ.Αναστάσιος, «Να υψώσουμε τη φωνή μας στηνΕυρωπαϊκή Ένωσηκαι να τους πούμε, κοιτάξτε δεν μπορείτε να μιλάτε για μία Ένωση αλληλεγγύης, όταν δείχνετε αυτή την περίεργη εγωκεντρική στάση για τον δικό σας τον τόπο».

Η Δύση δεν έχει προσέξει την αδικία και τη φτώχεια

Σε ερώτησή μας για το εάν ηΔύσηέχει ευθύνες για την έξαρση της τρομοκρατίας και εάν το φαινόμενο που μοιάζει σαν τη Λερναία Ύδρα έχει και θρησκευτικές προεκτάσεις απάντησε: «Θα σας πω κάτι προκλητικό. Έχω την εντύπωση ότι η Δύση δεν έχει προσέξει τί σημαίνει αδικία και τί σημαίνει ανέχεια και που μπορεί να οδηγήσει τους λαούς η φτώχεια».

anastasios cnn greece7Πηγή: CNN Greece

ΟΠροκαθήμενος της Εκκλησίας της Αλβανίαςλέει ότι οι Ευρωπαίοι έχουνσνομπάρει το Χριστιανισμό, άφησαν ένα τεράστιο κενό, το οποίο εκμεταλλεύονται οι ερμηνευτές του Ισλάμ και εισάγουν άλλα στοιχεία.

Έχουμε παγκόσμιο ασύμμετρο πόλεμο

«Υπάρχουν ερμηνευτές του Ισλάμ που τονίζουν άλλες διαστάσεις. Είμαστε σε ένα σύνθετο παγκόσμιο πρόβλημα. Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με πυραύλους και αεροπλάνα μόνο είναι ένας ιδεολογικός πόλεμος . Δεν έχουμε συμφιλιωθεί ότι είμαστε ήδη σε έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο, ασύμμετρο που καμία από τις στρατιωτικές σχολές δεν τον είχε προβλέψει με ακτίβεια και δεν τον είχε αντιμετωπίσει επιτελικά.Όλοι αυτοί που βρίσκουν τα όπλα; Ποιός τους τα δίνει; Δεν είναι οι μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες βγάζουν λεφτά;Όλοι αυτοί πουαγοράζουν το πετρέλαιο που συντηρεί τους τζιχαντιστές από πού προέρχονται; Κάποτε πρέπει να έχουμε το θάρρος να έχουμε έναν αυτοέλεγχο και μια αυτοκριτική. Φταίνε όλες οι κοινωνίες... Εάν δεν αντιμετωπίσεις τη φτώχεια δεν αντιμετωπίζεις αυτές τις καταστάσεις.Η μεγαλύτερη βία είναι η ανέχεια".

Χάσαμε την αγάπη στον ερωτισμό και το γνήσιο έρωτα στο sex

Παραφράζοντας τη φράση τουΝομπελίστα Τόμας Έλιοτ«Πού είναι η σοφία που τη χάσαμε στη γνώση. Και πού είναι η γνώση που τη χάσαμε στην πληροφόρηση», περιγράφει τον ιδεολογικό απροσανατολισμό της σύγχρονης κοινωνίας.

«Που είναι η ελευθερία που τη χάσαμε στον φιλελευθερισμό. Που είναι ο γνήσιος φιλελευθερισμός που τον χάσαμε στην ιδιοτέλεια. Που είναι η αγάπη που την έχουμε χάσει στον ερωτισμό. Και που είναι ο γνήσιος έρωτας που τον έχουμε χάσει στο sex. Και για να μιλήσω και για εμάς τους θρησκευόμενους. Που είναι η πίστη που την έχουμε χάσει σε μιατυπική θρησκευτικότητα. Και που είναι η γνήσια θρησκευτικότητα που την έχουμε χάσει σε μιατυπολατρεία».

Λατρεύουμε την ελευθερία των αγορών

anastasios cnn greece5Πηγή: CNN Greece

Σε ερώτηση τουCNN Greeceγια την οικονομική κρίση ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.Αναστάσιος απάντησε: «Μιλάμε για την ελευθερία του ανθρώπου και ουσιαστικά λατρεύουμε τηνελευθερία των αγορών. Ανώνυμες ομάδες έχουν κάνει την οικονομία μια λογιστική αξία την οποία την χειρίζονται και από ελεύθερα πρόσωπα έχουμε καταντήσει να είμαστευποψήφιοι υπόδουλοισε συμφέροντα που δεν τα ξέρουμε, ανωνύμων. Όλα αυτά είναι μίακρίση ηθική. Μίακρίση αξιών».

cnn.gr

Friday, 29 January 2016

Ο Nuri Silay είναι ένας 32χρονος Τ/Κ ο οποίος καλείται σήμερα να υπηρετήσει στο στρατό. Έχοντας πλήρη συνείδηση των αποφάσεων του δηλώνει και δημόσια ότι είναι υπερασπιστής της ειρήνης για αυτό και αρνείται την κατάταξη του στο στρατό, θεωρώντας πως το μέλλον σ' αυτό το τόπο δεν μπορεί παρά να είναι συνδεδεμένο με την ειρήνη και την συνύπαρξη.

 
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Nuri Silay.


Κείμενο του Νουρί Σιλάϊ Αντιρρησίας Συνείδησης
NURI SILAY•ΠΕΜΠΤΗ, 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες όλων των αποφάσεων που πήρα μέχρι σήμερα ως ένας 32χρονος ενήλικας, γράφω αυτό το κείμενο γιατί θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα νέο συνειδησιακό καθήκον το οποίο μου ανέθεσε η ίδια η ζωή.
 
Θα ήθελα να αρχίσω επισημαίνοντας την ντροπή που νιώθω γιατί εν έτη 2016 σε αυτά τα χώματα, ακόμα δεν έχουν διασφαλιστεί πλήρως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και πίστης, το δικαίωμα του να ζει κάποιος όπως επιθυμεί τη ζωή του.

Γεννήθηκα στις 21 Μάιου του 1983 στο Βαρώσι/Maraş. Όταν γεννήθηκα ακόμα δεν υπήρχε η Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ). Στο πιστοποιητικό γέννησης μου καταγράφηκα ως πολίτης του Τουρκοκυπριακού Ομόσπονδου Κράτους. Πέρασαν 9 χρόνια από το 1974 και όμως ήταν ακόμα όλα νωπά. Εγώ ουσιαστικά άνοιξα τα μάτια μου στον κόσμο, σε ένα σπίτι που δεν μας ανήκε.

Δεν ήμασταν οι μόνοι. Στην περιοχή που ζούσαμε άλλωστε κανένας δεν ανήκε στο χώρο. Όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και οι πολυθρόνες, οι καρέκλες που καθόμασταν, τα ποτήρια που πίναμε νερό, τα πιάτα του φαγητού, τα παιχνίδια των παιδιών, τα ποδήλατα, οι καρποί των δέντρων… τίποτε απολύτως τίποτε δε βρισκόταν στον πραγματικό του ιδιοκτήτη.

Τι μπορεί να καταλάβει ένα παιδί από φυλή, πόλεμο και πλιάτσικο…
Όμως δεν είχαμε καμιά επιλογή να μην καταλάβουμε, αφού μπροστά μας, πίσω μας, δεξιά και αριστερά μας, όλα φώναζαν την πικρή αλήθεια. Δεν ήταν δυνατό να μην συνειδητοποιήσουμε την παράξενη κατάσταση μέσα στην οποία ζούσαμε. Τελικά η ίδια η μνήμη αλλά και η ίδια η ζωή μέσα στην πραγματικότητά της σχηματοποίησαν και την αντιμετώπιση της αλήθειας από εμένα.

Ένας χώρος που σου απαγόρευε να πας στη δίπλα γειτονιά, περικυκλωμένος από συρματοπλέγματα, σπίτια εγκαταλελειμμένα και άλλα που στους τοίχους ήταν ακόμα οι φωτογραφίες των πραγματικών τους ιδιοκτητών. Από την άλλη, στο σκοτάδι της νύχτας να βλέπεις τα φώτα από τα οποία τελικά να μαθαίνεις ότι πρόκειται για το νότιο κομμάτι της πατρίδας σου, στο οποίο απαγορεύεται να πας.

Για αυτό ακριβώς το λόγο δεν είχες επιλογή, η αλήθεια ολόγυμνη στεκόταν μπροστά σου.
Όπως θα έχετε καταλάβει είμαι και εγώ ένα παιδί οικογένειας προσφύγων. Η οικογένεια μου ήρθε αντιμέτωπη πολλές φορές με την τραγική και πικρή πραγματικότητα του πολέμου. Προσφυγοποιήθηκε όχι μια, αλλά τρεις φορές. Μέλη της οικογένειας μου υπήρξαν αιχμάλωτοι, έχασαν τις περιουσίες τους, έχασαν ουσιαστικά τα πάντα και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στα βόρεια της Κύπρου χωρίς καν να αποχαιρετήσουν τους ανθρώπους με τους οποίους έζησαν μαζί για τόσα χρόνια.

Μεγάλωσα λοιπόν σε μια τέτοια οικογένεια. Από τα παιδικά μου χρόνια έμαθα τι σημαίνει πόλεμος, ανέπτυξα την προσωπικότητά μου βλέποντας για χρόνια τους δικούς μου να προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή που τους έκλεψαν.

Αυτή η συνειδητοποίηση με συνέδεσε με την αριστερή ιδεολογία ήδη από τα χρόνια της λυκειακής μου εκπαίδευσης. Ως ένας προοδευτικός και πατριώτης άνθρωπος έλαβα μέρος σε πολλές δραστηριότητες με στόχο την επανένωση της μητέρας πατρίδας μου, της Κύπρου. Προσπάθησα να γνωριστώ με τους ανθρώπους που ζούσαν στο νότιο μέρος της Κύπρου, αυτούς που η πλειοψηφία έβλεπε ως «άλλους». Προσπάθησα να τους κατανοήσω και να ζήσω μαζί τους, να καλλιεργήσω τη συμπόνια.

Οι αντιλήψεις μου που σχηματοποιήθηκανστα χρόνια που ήμουν μαθητής λυκείου, αναπτύχθηκαν περαιτέρω στα χρόνια του Πανεπιστημίου και στην ένταξη μου σε πολιτικό κόμμα. Από τα 19 μου χρόνια ανέλαβα διάφορα καθήκοντα στο Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα. Στα 20 μου χρόνια ανέλαβα πρόεδρος της οργάνωσης νεολαίας του κόμματος. Οι εμπειρίες που έζησα και οι γνώσεις που απέκτησα σε αυτό το πλαίσιο, με βοήθησαν να αναπτύξω περαιτέρω την ιδεολογική μου στάση. Πέραν από τις κομματικές δραστηριότητες συμμετείχα και σε άλλες δράσεις εθελοντικών οργανώσεων. Ως ένα άτομο που απέκτησα σημαντική εμπειρία τόσο πριν όσο και μετά το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανναν με στόχο την επανένωση της Κύπρου, της μητέρας πατρίδας μας, κατανόησα ότι το Κυπριακό πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί μόνο στο τραπέζι των συνομιλιών.

Απελευθερωμένοι από την επιρροή του δηλητήριου των επίσημων ιδεολογιών των δύο πλευρών, πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεμάτο πόνο παρελθόν μας, να ζητήσουμε συγγνώμη εκ μέρους των κοινοτήτων μας, να ζορίσουμε τα όρια του διαχωρισμού που μας επέβαλαν και να οικοδομήσουμε την κοινή μας ζωή χωρίς να περιμένουμε τη «λύση». Εφόσον η σημαντικότερη μας κληρονομιά, αυτή που μπορεί να μας κρατήσει μαζί, είναι η κοινή ζωή και κουλτούρα των κοινοτήτων που έζησαν για αιώνες στην Κύπρο, τότε δε θα πρέπει να επιτρέψουμε στα εθνικιστικά και μιλιταριστικά δόγματα να συνεχίσουν το διχασμό μας.

Οι άνθρωποι που μιλούν ελληνικά ή τουρκικά, όπως και οι άνθρωποι που μιλούν άλλες γλώσσες ή διαλέκτους στην Κύπρο, είναι συμπατριώτες μας. Ίσως για μερικούς οι άνθρωποι αυτοί να είναι ο έρωτάς τους, για άλλους ο επαγγελματικός τους συνέταιρος και για άλλους ο φίλος. Συναποτελούμε επομένως ισότιμα άτομα με κοινό παρελθόν που οδεύουν προς το μέλλον. Η πιο σημαντική απάντηση για το ποια είναι η Κύπρος στην οποία θέλω να ζήσω προς όλους αυτούς που προσπάθησαν να παρουσιάσουν τους ανθρώπους της νότιας πλευράς της Κύπρου ως «άλλους», είναι η κοινή ζωή που δημιούργησα εδώ και πάρα πολλή καιρό μαζί τους.

Κανένα άτομο δεν είναι υποχρεωμένο να υιοθετήσει την ιδεολογία που επιβάλλει ένα κράτος. Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό το ότι χωρίς επιλογή μας υποχρεώνουν να αποδεχτούμε την ιδεολογία που συντηρεί το καθεστώς στο βορρά. Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό το ότι δεν αναγνωρίζουν ούτε το δικαίωμα στη ζωή σε αυτούς που διαφωνούν με τη συγκεκριμένη ιδεολογία.

Είναι κωμικοτραγικό να ζητείται από εμένα να προετοιμαστώ για πόλεμο ενάντια στους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζομαι την ίδια ζωή. Είναι την ίδια στιγμή μια ιδεολογική διεκδίκηση και εγώ δεν ανήκω σε αυτή την ιδεολογία.


Η Κύπρος αποτελεί μια γεωγραφία, η οποία πλήρωσε πολύ ακριβά τις συνέπειες του εθνικισμού και του μιλιταρισμού. Ακόμα και σήμερα γίνονται έρευνες για να ανευρεθούν τα οστά των ανθρώπων μας που χάθηκαν πριν 40 και πριν 50 χρόνια. Η γεωγραφία στην οποία ζούμε, τα χώματα που πατούμε, κάθε γωνιά αυτού του τόπου, έχει το κορμί κάποιου συμπατριώτη μας, είτε μιλούσε ελληνικά είτε τουρκικά. Υπάρχουν ακόμα συνάνθρωποι μας που περιμένουν έστω και για ένα τάφο για τα παιδιά και τους συζύγους τους. Μόλις πρόσφατα ανευρέθηκαν τα οστά του Αντρέα, βρέφος 6 μηνών. Ανάμεσα μας υπάρχουν οι γυναίκες μας που έζησαν τη φρίκη του βιασμού από τον μιλιταρισμό. Ακόμα μέχρι και σήμερα δε ζητήθηκε μια συγγνώμη από τους συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους και την αξιοπρέπεια τους. Δεν είναι λοιπόν επιλογή να ζήσουμε μια ζωή θάβοντας όλες αυτές τις αλήθειες στις συνειδήσεις μας. Δεν είναι επιλογή να ζήσουμε μια ζωή παραιτημένη έτσι όπως μας δίδαξαν.

Η ευθύνη για όσα ζήσαμε ανήκει στον εθνικισμό και στο μεγαλύτερο του όπλο που είναι ο μιλιταρισμός. Ως άτομο, αυτό είναι κάτι που ούτε μπορώ να το αποδεχτώ, αλλά ούτε και η συνείδησή μου επιτρέπει να το εγκρίνω. Ως ένα άτομο μιας γενιάς που γεννήθηκε και μεγάλωσε με το Κυπριακό πρόβλημα, πιστεύω ότι στη βάση όλων όσων ζήσαμε, όπως ακριβώς συμβαίνει και σε άλλες περιοχές του κόσμου μας, υπάρχουν οι ανταγωνισμοί εξουσίας που διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε φυλές, σε γλώσσες, σε θρησκείες, σε φύλα και σεξουαλικούς προσανατολισμούς, με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών.

Σε αυτό το παιχνίδι των όπλων και του πολέμου που στήνουν όσοι έχουν την πολιτική ισχύ, στο σημερινό μας κόσμο που οι άνθρωποι μετρούνται με στατιστικές και δείκτες και που μετατρέπονται σε ασήμαντες υπάρξεις, θεωρώ ότι όσοι υιοθετούν τις αξίες της Αριστεράς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στη συγκρότηση του αντιμιλιταρισμού.

Διότι μια ιδέα από τη στιγμή που συναντιέται με το κράτος και το όπλο, αποτελεί κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Είναι απειλή ενάντια στη ζωή. Δεν πιστεύω ότι τα όπλα μπορούν να επιλύσουν προβλήματα είτε σε μια κοινωνία, είτε μεταξύ κοινωνιών.

Όπου υπάρχει πόλεμος, αλλά και όπου υπάρχει προετοιμασία για πόλεμο και συνεπώς οι στρατιωτικοί θεσμοί και η δραστηριότητά τους, εκεί υπάρχει ταυτόχρονα μια αντίληψη που δεν υπολογίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Εκεί υπάρχει βία και ανισότητα.

Για αυτούς ακριβώς τους λόγους πιστεύω ότι η υποστήριξη της ειρήνης, η εναντίωση στον μιλιταρισμό και στα απάνθρωπα αποτελέσματα που προκαλεί, είναι πάνω από όλα ένα καθήκον για την ανθρωπότητα.


Είμαστε άλλωστε ζωντανοί μάρτυρες της καταστροφής που προκαλούν οι πόλεμοι, ειδικά στην Κύπρο και στη Μέση Ανατολή, αλλά και γενικότερα σε κάθε μέρος του πλανήτη. Ενώ η κατάσταση είναι αυτή, η μη αποδοχή εκ μέρους μου να συμμετέχω σε ένα στρατό που υπηρετεί ή και προετοιμάζεται για πόλεμο, που διδάσκει πώς να σκοτώνεις ένα άνθρωπο, δεν αποτελεί «προδοσία» ενάντια στην πατρίδα. Είναι υπηρεσία υπέρ της ανθρωπότητας.


Όπως θα έχετε καταλάβει, ενώ η στρατιωτική θητεία παρουσιάζεται σε μένα ως «καθήκον», εγώ θεωρώ «καθήκον» μου να εναντιωθώ στο μιλιταρισμό. Η Διοίκηση των Δυνάμεων Ασφαλείας, όπως και όλοι οι στρατοί στον κόσμο, είναι ένας θεσμός που προετοιμάζεται για πόλεμο με τη δικαιολογία της ασφάλειας ή/και της άμυνας. Όμως εγώ είναι υπέρ την προετοιμασιών για την ειρήνη, τόσο στην πατρίδα μου, όσο και σε όλο τον κόσμο.


Οι στρατιωτικοί θεσμοί τόσο στα βόρεια, όσο και στα νότια της Κύπρου αξιολογούν τους ανθρώπους που ζουν στην άλλη πλευρά ως προοπτικά «εχθρούς» και προετοιμάζονται εναντίον τους. Εγώ όμως είμαι ένα άτομο που ζω με αυτούς τους ανθρώπους, που δουλεύω μαζί τους, που αγωνίζομαι μαζί τους τόσο για την κοινή μας πατρίδα, όσο και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Οι στρατιωτικοί θεσμοί εξυψώνουν το έθνος τους με τους κώδικες του αντρισμού, όμως εγώ πιστεύω στην αδελφοσύνη όλων των ανθρώπων χωρίς να τους διαχωρίζω με βάση τη φυλή, τη γλώσσα που μιλούν, τη θρησκεία στην οποία πιστεύουν.

Εν συντομία, όπως θα έχετε καταλάβει, είναι ξεκάθαρες οι ιδεολογικές, πνευματικές και συνειδησιακές μου διαφωνίες ειδικά με τις Δυνάμεις Ασφαλείας της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και γενικά με τον μιλιταρισμό.


Απορρίπτω την προετοιμασία για πόλεμο εναντίον του οποιουδήποτε ανθρώπου. Απορρίπτω τη συμμετοχή σε ένα στρατό που καλλιεργεί την κουλτούρα της βίας, που δημιουργεί ένα καθεστώς ανισότητας. Απορρίπτω το ενδεχόμενο να γίνω μέρος του πολέμου που αφαιρεί ζωές, που εξαναγκάζει τους ανθρώπους στην προσφυγιά και τη μετανάστευση, που προκαλεί τόσα πολλά προβλήματα στο περιβάλλον μας. Επαναλαμβάνω αυτό που είχαμε δηλώσει το Δεκέμβριο του 2007 όταν δημιουργήσαμε την «Πρωτοβουλία Αντίρρησης Συνείδησης στην Κύπρο»: Εναντιώνομαι στην παρουσίαση, στην επιβολή και την υιοθέτηση της βίας ως μεθόδου επίλυσης προβλημάτων. Απορρίπτω ιδεολογικά και συνειδησιακά την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία που μου έχει επιβληθεί.

Θα ήθελα τέλος να ευχαριστήσω όλους τους φίλους μου, τους συντρόφους, τους ακτιβιστές και τις οργανώσεις που ήταν, αλλά και που θα είναι αλληλέγγυοι μαζί μου σε αυτό το δρόμο που ξεκίνησα λόγω του δικαιώματος να ακούσω τη φωνή της συνείδησής μου.

Νουρί Σιλάϊ
Ιανουάριος, 2016

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=314210&-V=articles

29/01/2016 - 11:12 (Τελευταία Ενημέρωση 29/01 16:47)